Uzun bölüm atıyorum.Kısa kısa kesip atacaktım ama normal yazıp atmaya karar verdim.İyi okumalarr♡
-☆-
Yurda vardığımda nefes nefese kalmıştım.Bisiklet sürerken panik atak geçirmemiştim neyseki.
Bisikletimi kilitlemiş yemekhaneye doğru yürüyordum.Yemekhaneye girdim,dağılmış saçımı düzeltip tabağımı doldurdum.
Yemeye başladım akşama kadar çok acıkmıştım uyuyada kalmıştım zaten.Yarın okula gideceğim için erkenden yatmak istedim ve odama çıktım.Yatağımın içinde,o çocuğu düşünüyordum.
Yanındaki arkadaşlarına öyle garip bakmıyordu ama,neden bana karşı öyle bakıyordu?
O garip,ters bakışları benim nefesimi kesiyordu âdeta.
Bunları düşünürken,uyuya kaldım...-☆
Sabah,alarmımın sesiyle uyandım ve yatağın içinde uykulu,uykumdan uyanmak istemez bir halde yatağından kalktım ve hazırlanmaya başladım.Okul kıyafetlerimi giymiş,saçımı düzeltiyordum.En son parfümümden birkaç fıs sıkıp çantamı sırtıma geçirdim ve yurttan çıktım.
Bugün bisikletim ile gidecektim okula,kilitli duran bisikletimin kilidini açıp üzerine bindim ve her zamanki gittiğim yoldan sürmeye başladım.
Okul görüş alanıma girdiğinde biraz hızlandım.Çok geçmeden,bisikletimi kilitleyip okulun içine girdim ve kantine doğru yol aldım.Midem çok bulandığı için simit ayran yerine ekmek arası köfte ile kahve aldım.Masaya geçip yemeye başladım.Acaba bugün de bir şeyler yaşanacak mıydı?..
Sadece şunu biliyordum,dikkatli olmalıydım.Bana da birşey yapabilirler diye çok korkuyordum.Daha fazla kötü şeyler düşünürsem panik atak geçireceğimi düşündüğüm için elimdeki köfte ekmeğime odaklandım.
Kahvemden son yudumumu da aldıktan sonra,karton bardağı çöp kutusuna attım ve kapüşonümü kafama geçirerek hızlı adımlarla sınıfıma doğru yürüdüm.Etrafıma bakıyor,heryeri kolaçan ediyordum.Her an birşey olabilecek korkusu içindeydim,her zaman böyle yapmak zorundaydım.
Sınıfıma girdiğimde direktmen sırama oturdum.Sınıfta birkaç kişi vardı,yavaş yavaş içeri girmeye başladılar.
Dersin başlamasına bi 5 dk kala sınıfa baktım,yarımız neredeyse yoktu.İlk dersimiz tarihti.Her zaman yaptığım gibi,kollarımı masaya koyup kafamı kolumun üstüne koydum ve hocanın gelmesini bekledim.
Aradan 10-15 dakika geçti ama hâlen hoca gelmemişti.-☆
İlk ders neredeyse bitmişti ama hâla hoca yoktu,yani ders boştu.Uyanmama rağmen,hâla kafam sırada duruyordum.
Ardından sınıfa biri girdi,ve konuşmaya başladı."Gençler,dersiniz boş.Diğer iki dersiniz de tarih olduğu için boş geçecek.Ve birşey daha duyurmaya geldim.H şubesinin de bugün sizin sınıf gibi yarısı yok,o yüzden şimdi sizin sınıfa geliyorlar bugün birlikte ders işleyeceksiniz."
Nöbetçi öğrenci olduğunu düşündüğüm kişi sözünü bitirdikten hemen sonra,sınıfa doğru yaklaşan bir gürültü duyuldu.Galiba o bahsettiği sınıf geliyordu.
Adım seslerini sınıfta duyduğumda başımı kaldırmış,sınıfa giren kişilere bakıyordum.
Ama..Aralarından birine gözüm çarptığı an,donakaldım.
O çocuk...
Adının Cenan olduğunu öğrendiğim çocuk,sınıfa giriş yapmıştı.Donakalmış,ona bakıyordum.Onu aniden sınıfta görmemle,fenalaşmaya başladım
"Hayır.. tamam.Sakin ol Arif,birşey yok,birşey yok..."
diye mırıldandıktan sonra,gözleri benimle buluştu..
Şaşırmış,kaşları çatık bir şekilde bana bakıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İnan Bana //•Arcen
FanfictionArif'e okulunda işlenen suçların kendisinin yaptığına dair iftira atılır.Bu iftiraya da okulun bilinen çocuğu Cenan,kendi fikir ve düşüncelerini katarak,yalan olan iftiraya inanır. -BU KİTAPTAKİ HERŞEY HAYAL ÜRÜNÜDÜR.GERÇEKLİKLE HİÇBİR ALAKASI YOK...