İnan Bana //•Arcen

18

-☆-

Taksiden indiğimde ışık hızıyla direkt apartmana girdim.Böyle şeylerde streslenirdim,takside buraya gelirken de aklıma kötü düşünceler gelip durmuş,yer edinmişti.Konum burasıydı,mesaj olarak da numaralarının 5 olduğunu yazmıştı Atakan.Çok yakın olmasakta,arkadaştık.
Kapının önünde durup soluklandım,ardından kafamı kapıya yasladım ve ses var mı yok mu dinlemeye başladım.
Çok geçmeden seslerin gelmeye başlamasıyla gözlerim iyileşti.Biraz geriye çekilip kapıya tekme attım,ilkinde açılmadı ama ikinci tekmemde kapı kırılmıştı.
İçeriye dalıp seslerin geldiği odaya doğru yöneldim.

"YETER SENDEN ÇEKTİĞİMİZ,KONUŞMAYACAKSIN DİYORUZ SEN HALA ARSIZSIN,ASLA ARLANMAYACAKSIN!TAM BİR HAYAL KIRIKLIĞISIN SEN!"

Babası olduğunu düşündüğüm adam bağırıyor,yerde kıvranmış olan çocuğu demir sopayla dövdüğünü gördüğümde donakaldım.
Hemen kendime gelip adama o anki sinirimle yumruğunu geçirdim.Adam acı içinde bağırmıştı.

"SENDE KİMSİN LAN!YOKSA BU ŞEREFSİZİN ARKADAŞLARINDAN MI?"

Bir adama bir de yerdeki bir eliyle kafasını tutmuş,diğer eliyle de kendine çekmiş olan bacaklarını tutan tir tir titreyen çocuğa,ardından da etrafındaki kanlara baktım.
O an öyle bir sinirlenmiştim ki adamım elindeki demir sopayı alarak kafasında kırdım.Adam bayılmıştı.

Kafamı yerdeki çocuğa çevirdim,hızlıca yanına gidip diz çöktüm ve başındaki kolunu yavaşça çekmeye çalıştım.Açmamak için direniyordu,hâla etkinindeydi galiba.Canını acıtmamak için bu sefer onu yerden doğrultmak için belinden tuttum,biraz doğrulunca kollarımla sarmaladım.

"Sakin ol,geçti...seni buradan almaya geldim."

Hâlâ titriyordu.Bir süre öyle durduktan sonra biraz sakinleşti,kollarıma baktığımda kan olmuştu.Çocuğunu nasıl dövdüyse piç kurusu.
Ona baktım hâla ağlıyordu.Elimi yüzüne attım ve göz yaşlarını sildim.Gözleri haka kapalıydı.

"Ben buradayım.Güvendesin."

Dedim ve bir hamlede onu kucağıma aldım.O da kollarını boynuma sardı,yüzünü göğsüme gömdü.
Evsen çıkartıp tekrar taksiyi aradım.Taksi geldiğinde onu oturtup yanına geçtim,kolları hâla boynuma sarılıydı.Taksiciye hastaneye sürmesini söyledim.
Yanımdaki heryeri morarmış,kanlar içinde olan çocuğa tekrar baktım.Kafası boynuma gömülüydü.Sol elimle belini kavradım  ve ona sarıldım.Hastaneye gidene kadar sakinleşmesini istiyordum.Çok kötü bir haldeydi çünkü.
Ufak ufak hıçkırıyordu,boynumdaki ıslaklık hâla alamaya devam ettiğini anladım ve kafasını okşayarak kulağına fısıldamaya başladım.

"Ağlama,sakinleş.Benim yanımda güvendesin.Herşey geçti..."

Konuşmakla birlikte çok geçmeden ağlaması kesildi.Baktığımda gözleri kapalıydı,uyuyordu.Yüzünün yarısı kandı,ve morluklara kaplıydı.Hastaneye gidene kadar onu izledim.

-☆-

"Sakin ol Arif,arıyorum şimdi."
Hâlâ stresliydim ve Atakanı o aradığı çocuğu aramasını söyleyip duruyordum.

Telefon birkaç çalıştan sonra açıldı.
"Alo,Ömer?"
Ömer mi?Acaba o Ömer bu Cenanın arkadaşı olan Ömer miydi?

"Takside misiniz?Durumu nasıl?"
Telefonu dinlemeye başladı.

"Vay adi herif...polisi arıyorum ben."