-☆-
"Bu nasıl hazırlık?"
Emre merakla yanıma gelip merakla elimdeki kağıtta yazılı olanlara baktı.
Sonra gülerek bana baktı."Cenan'ın kucağına mı atlayacaksın lan?"
Kaşlarımı çatıp göz çevirdim. "Gülme ya."
Emre
Arifle cenan çalışacaktı biz de Ömer ile.Dışa belli etmemeye çalışıyordum,kağıtta kısa skeç tarzı kısa birşey vardı,ve bir yerde Ömer beni öpecekti.Okuduğumda,Ömerin beni öpmesini hayal ettiğimde hafif gülümsemiştim.
Sonra karşımda birinin durduğunu gördüm.
Kafamı kaldırdığımda Ömeri gördüm.
Hafif sırıtarak bana bakıyordu,sonra gözlerini yere doğru çevirdi."Gel hadi Emre."
Birlikte sahneye çıktık,biraz büyük olduğu için herkes kendince çalışıyordu.
Oynamaya başladıktan sonra o kısım geldi.Ömer sıcak elini yanağıma yerleştirdi,öpebilmek için elini biraz aşağı indirdi ve yanağıma bir öpücük kondurdu.
Dudaklarının tenime temas etmesiyle kızarmaya başlamıştım.Ömerin de hafif yanakları kızarmıştı,sırıtarak bana bakıyordu.Utançla başımı yere eğdim ve çok geçmeden yanından uzaklaştım.Arif
Gözlerim Cenan'ı aradığında,sırıtarak kağıda bakıyordu.
Yanına gidip ensesine bir tokat indirdiğimde acıyla inledi."Ah! Arif ne vuruyorsun!"
"Pişkin pişkin sırıtan ben miyim!"
Dememle tekrardan sırıttı."Arif Cenanı da al gel hadi artık sıra sizdeymiş."
"Neden beni Cenan'ın kucağına atlatıyorlar ki onu çözemedim ya ben!"
-
Arkaya doğru iki adım attım,az ilerideki Cenana baktım.Derin nefes alarak üzerine doğru koşmaya başladım ve atladım.
Tam atlayamadığım için biraz aşağıda kalmıştım,ellerini kalçama koymuştu.Ben de onun omuzlarından tutunuyordum.Sertçe yutkundu.
İnlememek için kendimi tutmaya başladığımda yanmaya başladığımı hissettim.Cenan ise gözlerime bakıyordu."Tekrar!"
Tekrarlanması istenildiğinde ellerimi omuzlarından çekerek tekrar eski yerimi aldım.
Tekrar üzerine doğru koştum bu sefer atlayabilmiştim.
Elleri baldırlarımda,benim ellerim ise yine omuzlarındaydı.Bakışları gözlerimden dudağıma inince yutkundum.Çok geçmeden indim ve ellerimi yüzüme koyarak oradan biraz uzaklaşmaya başladım.
Bir kenarda durduğumda kolumda bir el hissettim.Arkamı döndüğümde cenanı gördüm.Yanıma iyice yaklaştı.
"Neden kaçıyorsun?Tabii,çok çekiciyim." diyip göz kırpmıştı.Tekrardan ellerimle yüzümü kapattım,bu davranışlarını çözemiyordum...
Ellerini ellerimin üzerine koyarak,yüzümden çekti sonra elimi tutmaya başladı."Benden kaçma Arif..."
Tam ellerini kaldırmışken aniden kollarımı kafamın üzerine koydum.
Cenan,bir adım gerilemişti.
"Ben..özür dilerim sadece sarılacaktım..." diyip hızla yanımdan ayrıldı.Peşinden gitmedim,gidemedim.
Donakalmış öyle duruyordum.-
Birkaç saat daha çalışmış oradan çıkmıştık.Aklım Cenanda kalmıştı ve Cenan nerede bilmiyordum..
Sınıfına doğru adımlarımı hızlandırdım.Aklımı kurcalayan bir çok soru vardı ama şimdi düşünmenin şırası değildi.
Kafamı kapıdan uzattığımda,boş sınıfta arka sırada kafasını masaya koymuş,yatan Cenanı gördüm.
Hafif adımlarla ona doğru yaklaştım,yanına oturdum.
Bir süre burnundan soluduğu,bir o kadar da hafif nefes alışverişlerini dinledim.Ellerimi nazikçe kafasına koydum,yumuşak saçlarını okşamaya başladım.
Homurdanmaya başladığında,elimi çektim.Kafasını yavaşça doğrultamaya başladı,gözlerini ovalamaya başladı.Benim yanında olduğumu gördü ve hafif kaşları çatılıp yutkundu.
Sonra ifadesiz bir yüz şekli halini aldı.Önüne döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İnan Bana //•Arcen
Fiksi PenggemarArif'e okulunda işlenen suçların kendisinin yaptığına dair iftira atılır.Bu iftiraya da okulun bilinen çocuğu Cenan,kendi fikir ve düşüncelerini katarak,yalan olan iftiraya inanır. -BU KİTAPTAKİ HERŞEY HAYAL ÜRÜNÜDÜR.GERÇEKLİKLE HİÇBİR ALAKASI YOK...