İnan Bana//•Arcen

29

-☆-

MoonSun.
🌓

•

Gözlerini araladı Arif.Hafif loş ışıkta kolunda serum ile yattığını fark etti.Kafasını soluna çevirdi ve yanındaki yatakta yatan Cenan'ı gördü.
Gözleri doldu,nefesi kesildi.Onun varlığını kendine kanıtlamak için dokunmak istedi,yavaşça kalktı.Serumunu sürükleyerek onun yanına gitmeye başlamıştı ki içeri doktor girdi.

"Uyanmışsın,Arif."

Arif titremeye başladı,gerginliği arttı.

"O iyi değil mi?" Tüm nefesiyle konuşmuştu.

"İsterseniz yatağa oturun,öyle anlatayım.Arkadaşların da senin uyanmanı bekliyordu,haber vereceğim."

Arif hızlı olarak yerine oturdu,kafasını Cenan'a çevirdi ve tekrardan doktora döndü.

"O iyi." devam etti. "Travma sebebinden dolayı,kabuslar görmüş ve bir korku derecesinden sonra nöbet geçirmiş.Daha öncelerden de yaşıyormuş." elindeki dosyayı hafifçe kaldırdı.

"Gerekli şeyleri yaptık,sakinleşmesi biraz sürdü diyebilirim.Uyanınca onunla konuşup ona göre hareket edeceğim."
Arif hafif kaşlarını çattı.Doktor devam etti.
"Bunu yaşamadan önce durumla âlâkalı kaygı yaşamış mı yaşamamış mı öğreneceğiz.Eğer normal olarak yaşadıysa,durum biraz kötü."

Arif sakinleşse de doktorun son söylediğiyle tekrar panikledi. "B-Bu ne anlama geliyor?"

"Yani aniden böyle birşey yaşadıysa,ki uzun süredir yaşamadığını biliyoruz ve öncekiler son yaşadığına göre biraz daha normale kaçıyor.Gözetim altında tutmamız gerekebilir."

Arif titrekçe nefesini verdi.

"Serumun bitmiştir.Hemşire çağıracağım halletsin." diyip oradan çıktı.
Sonra yanındaki yatakta bir hareketlenme sezdi.Kafasını hızla çevirdi ve,elleriyle gözlerini ovuşturan Cenan'ı gördü.

"Cenan!!" Arif büyük duygu karışımıyla serumla ona doğru koştu ve sol koluyla hızlı bir şekilde boynuna sarıldı.
Cenan'da ona sarıldı,başı ağrıyordu ve ne olduğunu çözmeye çalışıyordu.

Arif geri çekildi. "İyi misin sevgilim,bir yerini acıttım m? Nasıl hissediyorsun kendini?"

Cenan kısık gözlerle çocuğa baktı. "Ah- Arif'im?"

Arif gülümsedi ve ellerini onun ellerine doğrulttu,tutmaya başladı.Çok yavaş temas ediyordu yanlışlıkla birşey yapabilirim korkusu ile. "İyisin değil mi?"

Cenan'ın kaşları çatıldı. "Asıl sen iyi misin birtanem,sen o kolundaki serumla nasıl hızla atlayabildin?" diyip hemen Arif'in sağ kolunu tuttu.

"Bak!Hâlâ takılı.Beni boşver, sen daha önemlisin!" Arif'in gözleri Cenan'ın her yerinde gezinip duruyordu.Cenan dinlendiği için biraz daha iyi sayılabilirdi ama baş ağrısını hissedebiliyordu.

"Lütfen yatağa uzanır mısınız?" Arkadan gelen sesle arkasını döndü Arif.Bir hemşire kolundaki serumu çıkartmak için gelmişti.

O sırada Cenan konuştu. "Çıkabilecek miyiz?" Ve Arifin de neden yanındaki yatakta yatmış,serum takılı olduğunu merak etmişti.Çok birşey hatırlayamadı.

"Daha değil." Hemşire konuşmuşken Doktor girdi odaya.

"Evet,sen de uyanmışsın Cenan.Nasılsın bakalım?" Yaklaşmaya başladı.Cenan yavaş yavaş birşeyleri kavramaya başladığında arkasına yaslandı.

"Yani.. evet."

"Güzel.Birazdan tek kalınca konuşalım."

Cenan yanındaki Arif'in doğrulduğunu gördü.Ona güven verici bir şekilde bakmaya başladı.

Hemşire ile birlikte dışarı çıkmadan son kez Cenan'a baktı Arif,gülümsedi.Cenan bunu fark etti ve o da tebessüm ederek gülümsemesine yarı kapalı gözlerle karşılık verdi.

İkisi tek kaldıktan sonra Doktor,Cenan'ın yanıbaşındaki koltuğa oturdu.

"Kendini iyi hissediyor musun?"

Cenan duraksadı.Aklında ufak tefek şeyler vardı ama tam net hatırlayamaması onun kafasını çok karıştırmıştı ve biraz sinirlenmişti.Bu durumun kendisine daha iyi geldiğini bilmeyerek.

"Eh..."

Cenan kısık gözlerle bir süre öyle durdu ve düşündü.

"Tamam.. neden burada olduğunu biraz sorgulamış olabilirsin ama hatırlayamamanı sağlamak en sağlıklı yoldu."

Cenan'ın aklı bir yerlere kaymaya başlamıştı,düşüncesi bile onu strese sokuyor,tetikliyordu.

Doktor,onun uykusunda gördüğü şeyleri hatırlamaması için fazla konuşmak istemiyordu.Bu konu hakkında birkaç kelime bile etse Cenan'ın kafasında birşeyler canlanabilirdi.

"Neyse sen kendini bu konu üzerinde çok yorma.Ve şimdi sana bir soru soracağım."

Cenan baş ağrısının çarpıntısı ile Doktoru dinlemeye çalışıyordu.Yüzünü hafif buruşturarak kafasını salladı.

"Son zamanlarda,kaygı durumunun içine düştün mü?"

Doktor Cenan'a ne konu hakkında dediğini belli ederek bakmaya başladı.
Ve aslında Cenan,başı ağrımasa Doktorun neden bahsettiğini anlatabilmesi için bakışlarına gerek kalmadan anlayabilirdi.Geçiremediği günün yorgunluğu ve kendisine yapılan işlemler nedeniyle başı ağrıyordu.

"Şey ben.. galiba biraz daha dinlenmeye ihtiyacım var,başım ağrıyor."

"Bekle ilaç getireceğim."

Doktor çekmecelerde fazla vakit kaybetmeden eski yerine döndü.

"İç bunu.Yarım saat sonra geleceğim."

Cenan kafasını sallayarak ilaçtan bir tane ağzına attı ve üstüne suyunu yudumladı.Bu sırada doktor onu dinlenmesi için dışarı çıkmıştı.Oturduğu pozisyondan biraz daha aşağı kaydı ve gözlerini kapatıp dinlenmeye başladı.

•

Okullar açılacak ve uzun zamandır bölüm atmadım :")