ARAF 🪐

Bölüm 1 🦋

7 sene önce ?

Odamda durmuş aynada ellerimi sıkarak kendime bakıyordum, 15 yaşında bir çocuğun anne babasının kavga sesini duyarak uyanması sanırım her çocuğun başına gelen bir olay olmamalı.

Daha fazla dayanamadım bu seslere, her gün ama her gün aynı kavga sesleri ile uyanıyordum günlere, dolabın yanında duran çantamı koluma takıp aynı zaman da kulaklığımı takıp yüksek sesle bir şarkı açıp hızlıca indim merdivenlerden, aşağa indiğimde bile benim geçtiğimi farkına varmadılar, kafamı iki yana sallayarak çıktım evden.

Okulun ilk günüydü bu gün, liseye geçtiğim ilk gün, şöför bana ben şöföre bakıyordum, kısa bir aradan sonra yardımcımız;

"buyurun doruk bey, istediğiniz bir şey mi vardı"

Dedi elleri önde bana bakarken.

Aslında araba ile okula gitsem çok fena havam olurdu ama morelim aşırı bozuktu, yardımcımıza surat asarak

"hayır istediğim bir şey yok ali abi, ben okula yüreyerek gidicem hatta beni okuldan almaya da gelmene gerek yok kendim yürüyerek gelirim" dedim ve yürümeye başladım

Ali abi
"tabi ki doruk bey, yine de bir şey olursa aramanız yeterli" dedi

Bende kafamı sallayarak ağır adımlarla geçtim yanından ve yine yüksek sesli bir şarkı açıp dinlemeye başladım ve okula doğru yürümeye devam ettim.

Okul ile ev arası o kadar uzak değildi ama o kadar yakında sayılmazdı, müzik dinleye dinleye okula yürümeye devam ettim, kısa bir süre sonra okulun ismi ve binası gözüktü, okula geçebilmek için karşıdan karşıya geçmemiz gerekiyordu, ben karşıya geçmek için kaldırımda beklerken yanımdan birinin geçtiğini gördüm sanırım arabaları farkına varamamıştı, tam karşıya geçmesine az kalmıştı ki sağ taraftan hızla gelen bir araba çıktı ortaya, karşıya geçmeye çalışan çoçuğa "heyyy dikkat ett" diye bağırdım ama geç kalmıştım, bir iki dakikalık dikkatsizlik kaza ile sonuçlanmıştı.

Çocuk gözlerimin önünde resmen araba üstünden takla atıp yere düşmüştü, şok içinde yerde kanlar içinde yatan çocuğa odaklandım, arabadan genç bir adam çıktı önce çocuğa baktı sonra sağa sola ve arabaya binip hızla gitmeye çalıştı, resmen kaçacaktı anlık aklıma gelen şeyle çantamdan çakıyı çıkarıp arabanın tekerine batırdım, adam şaşırsa da anın şokuyla çok bir şey yapamadı, bende boynumda olan atkıyla ellerini bağlayıp hızlı hareket ederek arabanın içine tıkıp anahtarı kaptım ve dışarıdan adamı içeriye kitledim.

Hem çocuğa çarp hem kaç, öyle şey olmazdı buna izin vermezdim.

Hemen arabanın yanından uzaklaşıp yerde yatan çocuğun yanına gittim hiçbir yerini oynatmadan nabzını yokladım, atıyordu.

Hemen telefonuma sarılıp 112 yi aradım ve ardın da polisi aradım ve beklemeye başladım, bu anda yapılabilecek çok az sağlık hareketleri vardı yine de elimden geldiği kadar yapmaya çalıştım.

Etrafta çok insan vardı ama herkes öküzün trene baktığı gibi anca bakıyordu, kimsenin bir şey yaptığı yoktu, kısa bir zaman sonra ambulans sesi duyuldu ve sağlık ekipleri hemen inerek bizim yanımıza geldiler, hemşirenin biri bana ne dolduğunu sordu bende olan biteni anlattım, çocuğu ambulansa götürmek için hazırlarken o sırada polis geldi ve bende hemen arabayı gösterip hızlıca olan biteni anlattım, sağlık ekibinden birinin benim yanıma yanaştığını gördüm, elinde ki telefonu bana göstererek ;

"arkadaşınızın telefonu çalıyor isterseniz siz de gelin hastane de yakınlarına yardımcı olabilirsiniz '' dedi

Bende elinde ki telefonu alıp
" tamam "deyip hemşire ile birlikte yürümeye başladım, aynı zaman da çalan telefonu açıp, kulağıma götürdüm