To tak proste, jak Kocham Cię.

Rozdział 28 Part 4

Zapadła długa cisza. Żadne z nas nie wiedziało dokładnie, co powiedzieć. Ale wkrótce powiedziałem: „Dawno cię nie widziałem".Harry spojrzał na mnie i lekko skinął głową. „Przepraszam, że byłem zajęty pracą i wszystkim".Spojrzałam na niego lekko. - Harry, nie jestem idiotą. Wiem, że tak nie jest. Zacząłem bawić się rękami i spojrzałem na podłogę. „To znaczy, jeśli już mnie nie lubisz, to chyba rozumiem. Ale czy mógłbyś to po prostu powiedzieć, bez wywoływania nade mną cienia?"Wyraz twarzy Harry'ego natychmiast zmienił się na zmieszanie. - Czekaj, co? Myślisz, że już cię nie lubię?Wzruszyłam ramionami i nie nawiązałam kontaktu wzrokowego.– Draco. Nie. 

Nie, to nie o to chodzi. - powiedział Harry, podchodząc nieco bliżej mnie.Znowu na niego spojrzałem. „Więc o co chodzi? Co zrobiłem?"Harry lekko przygryzł wargę. – Nic. Nic nie zrobiłeś. Przepraszam, po prostu byłem głupi.Uśmiechnąłem się lekko. „No cóż, oczywiście".Uśmiechnął się do mnie i złapał mnie za rękę. Jego twarz ponownie zmieniła się w smutek. - Przykro mi, Draco. Nie chciałem, żebyś pomyślał, że już cię nie lubię.Skinąłem głową i potarłem palcem jego kłykcie. – Hermiona powiedziała mi, że przyszedł ci do głowy ten cały głupi pomysł. I myślę, że to coś tak, jakbyś myślał, że tak naprawdę cię nie kocham czy coś. Ale nienawidzę tego przerywać. Harry, ale klątwa musiała działać w obie strony.Harry posłał mi lekki uśmiech. 

„Nie nienawidzę tego".Pokręciłam lekko głową, ale uśmiechnęłam się do niego. „Harry Potter, kocham cię".Harry uśmiechnął się do mnie i poczułem, jakby cały mój świat się rozpłynął. „Draco, pieprzony Malfoy, ja też cię kocham".Znów się do niego uśmiechnęłam i zamknęłam oczy, kiedy zbliżyliśmy się do siebie i nasze usta ponownie się spotkały.Nie mogłam powstrzymać uśmiechu do niego. Na idealnego zbawiciela przede mną. Harry był wszystkim, czego potrzebowałam i, co dziwne, byłam szczęśliwa, że ​​rok temu zostałam przeklęta, bo to on przywiódł mnie do miłości mojego życia.