ÇARDAKTAKİ KIZ

BÖLÜM 2

"Duman bir dur çocuğum be!" bir yandan dumana laf yetiştiriyor, diğer yandan da evim olan siteyi bulmaya çalışıyorum. Yer tarifi uygulamasından annem bana evin konumunu atmıştı. Eve yaklaştığımızda beni buraya getiren taksiden indim ve yürüyerek bulayım dedim ama tabii ki İnci'nin harika performanslarını görün! Şu an nerede olduğum hakkında en ufak bir fikrim yok. Tek bildiğim İstanbul'da olduğum. Gerçi o da şüpheli.

"Nerede bu Yaşam Sitesi!" işlek bir caddede olduğum için karşıdan karşıya geçmeye de korkuyordum. Aman sanki hiç işim yokmuş gibi birde araba ezmesin beni. Kaldırımda yürürken karşıma çıkan bir adamı durdurdum.

"Abi pardon ben Yaşam Sitesi'ni arıyorum da. Nerede olduğunu biliyor musunuz?" diye sordum. Adam sağ tarafına baktı ve eliyle orayı gösterdi.

"Hanımefendi kusura bakmayın ama yan tarafta kabak gibi Yaşam Sitesi yazıyor." Adamın dediği yere baktığımda şok geçirdim. İnanamıyorum, ama burası çok güzel! Şoktan hala çıkamamışken adama,

"Teşekkür ederim." Dedim. Sitenin ön tarafında bir alışveriş merkezi vardı. Siteye arkadan giriliyordu. Hızlı ama dikkatlice karşıya geçtim. Sitenin alışveriş merkezi olan kısmında duruyordum. Binanın yan tarafında olan aradan arka tarafa geçtim. Sitenin girişi buradaydı. İçeri girim. Vay! Havuzu bile var. İnanılmaz güzel bir site! Benim binam A Blok, daire de 9. A Bloğu buldum. E ben bu kapıyı nasıl açacağım? Şifre istiyor. Annem bilir mi ki? Annemi aradım.

"Alo anne, bu kapının açılması için şifre istiyor. Ne yazacağım?"

"Ay kızım bilmem ki ben? Baban bilir dur sorayım. Mura-"

"Anne dur! Tamam ben bulacağım sen sorma babama."

"Kızım nereden bulacaksın olmaz."

"Anne sen boş ver hadi görüşürüz." Dedim ve telefonu kapattım. Gerçekten nereden bulacaktım ki? Rastgele birinin kapısını çalsam? Yok ya insanları rahatsız etmeyeyim. Diye düşünürken arkamdan birisi geldi.

"Merhaba, bir sorun mu var?" dedi. Arkamı döndüğümde gelenin bakır rengi saçları olan bir kız olduğunu gördüm.

"Merhaba, şey ben buraya yeni taşınıyorum. Eskiden babam yaşıyordu bu evde, eşyalı bir ev. Ama kapıyı açamıyorum. Şifreyi bilmiyorum." Dedim sonra aklıma bir şey gelerek tekrar konuştum. "Bu arada ben İnci." Diyerek elimi uzattım. Kız dostça gülümsedi.

"Bende Ayza. Memnun oldum İnci. Umarım burada rahat rahat yaşarsın. Bizim komşuluk bağlarımız çok güzlüdür. Zaten hep bizim yaşıtlarımızda kişiler yaşıyor. Merak etme çabuk alışırsın." Dedi. Daha sonra tekrardan konuşmak için ağzını araladı. "Bu arada şifre on dokuz, seksen, doksan bir"

"Teşekkür ederim. Umarım dediğin gibi çabucak alışırım. Tekrar görüşürüz." Dedim

"Görüşürüz İnci." Dedi. Asansöre binmek için çağırma düğmesine bastım. Ayza da merdivenden çıkıyordu. Tam asansöre binecekken arkamdan bir ses geldi.

"İnci." Ses Ayza'nındı. Arkamı dönüp merdivenlerden geri inen Ayza'ya baktım.

"Efendim."

"Şey, biz her ay sitede yaşayanlarla, sitenin bahçesinde bir parti düzenliyoruz. Yarın akşam da olacak. Sende katılmak ister misin? Hem herkesle tanışırsın." Dedi. Gülümsedim.

"Tabii isterim! Saat kaçta geleyim?"

"18.30 gibi gelebilirsin." Dedi Ayza saçlarını kulağının arkasına sıkıştırarak. Kafamı salladım.