GECENİN KARANLIĞINDA

13.BÖLÜM:ÖLÜM SİMYASI

              
    Bölüm Şarkısı:Raign-Empire Of Our Own

          Ayak parmaklarımda yükseliyordum.Roberto'nun elindeki el yazmasına yaklaşmak için John ve Jenny'nin omuzlarından tutarak;

         ''Hadi ama açılın artık sabaha kadar burada duracak haliniz yoktur umarım.'' diyerek el yazmasını aldım.Kalındı,sayfaların üzerine konmuş toz parçacıklarının gitmesi için sıkı bir nefes alarak üfledim.

            İlk sayfadaki kalın yazı sarımtırak sayfadaki duruşunu asileştirip, gizemlileştiriyordu.Okumaya başladım.

          Marie için...

         Seni tanıdığımdan beri senden iyi biri olmanı istedim fakat artık bunun zamanı değildi, senden içindeki simyacıyı uyandırmanı ve içindeki kahramanı bulmanı istiyorum.Sen beni görmedin ama ben seni hep izledim.Artık gerisi sana kalmış benden bu kadar sana benim usta olduğum konu simya el yazmasını bırakıyorum.

         Leticia, annen sevgilerle...

         Daha fazla okumak istemiyordum.El yazmasını John'a verdim.Bunları düşünmenin zamanı değildi Tony'i bulmamız gerekiyordu.Kiler kapısına yönelip büyük kitaplığın üzerindeki simya sembollerine bakarak tekrar yukarı çıktım.

           ''Öncelikle herkesin kilere inmesini istiyorum.'' dedim.Jenny ve korumaları öndeydi sonrasında da biz.John'dan tekrar el yazmasını aldım.İlk sayfayı hızlı bir şekilde geçip sayfanın üzerine damgalanmış simya sembollerini buldum.

             Sembollerin dışındaki kalın siyah dış çizgi sanki sembollerin hareket etmemesi için yapılmıştı.Kitaplığın sol alt kısmından başlayıp yukarı doğru uzanan sembolleri el yazmasındaki sıraya göre çevirdim.Önce Altın'ın sembolü, güneş, devamında ay, sonra cam bir şişe...en sonda ise terazi bulunuyordu.

           Kitaplık bir anda metalin metale sürtünme sesi çıkararak sağa doğru kaydı.Herkes el fenerlerini hazırladı.Cesurca bir hareket yaparak ileri atıldım.Tünel daha çok rutubet ve Almanya şarabı kokuyordu.Yürüdüm, herkes peşimden geliyordu.

           Gözüme ışığın yansıması geldi.Gümüş renkli kurukafa el fenerindeki ışığı yansıtmıştı.İyice yaklaştım,elime aldım ve iç tarafındaki kağıdı tam alıcakken yer sarsıldı ve toprak zemin ayaklarımın altında un ufak oldu.

           Başka bir boş odadaydık daha soğuktu ve düşmemin etkisiyle el fenerimi kaybetmiştim.Dizlerim üzerinde ellerim, feneri aramaktaydı.Fakat yuvarlak birşey buldum.Kurukafa...

             Sonra John kendi fenerini bulmuş ortalıkta herkes iyimi diyerek bağırıyordu.John un ufak olmuş toprak parçasını boş geçip tünele tırmandı ve herkesi teker teker yukarı çekti.Koşar adımlarla yukarı çıktık.Herkesi salonda topladım.Kurukafayı mor kanepeye fırlattım ve notu aldım.

                MARİE

         Belki de bu benim sana karşı son notum, artık seni uzaktan izlememi istemiyorlar, senin beni bulmandan korkuyorlar ve bence de öyle yapmalılar çünkü sendeki güç her geçen gün artıyor ama sen beni bulacaksın, ben eminim.Kızım beni mor kapüşonlulardan kurtar...

             Leticia

             Annem kaçırılmıştı ve adı gibi de benden emindi.John'a koştum sarıldım ve ağladım.Düşünemiyordum çünkü kaybetmekten korkuyordum ama korku beni, daha doğrusu bizi kurtarmıyacaktı.Bizi el yazması ve biz kurtaracaktık, takım oluşumuz birbirimize karşı güvenimiz, sevgimiz gecenin karanlığında boşluğa düşmeyecek kimseyi yalnız başına bırakmayacaktım.