Bölüm Şarkısı -Hans Zimmer-No Time For Caution
Kim olduğum ya da kim olacağımın bir önemi yoktu.Şu anda kim olduğumun bir önemi vardı.
Sırların üzerine örülmüş bir beden, bedenin kusursuzluğu ve kusursuzluğun kusuruydum.Gözlerim inancın başlangıcı, bedenim gözlerin aynasıydı.
Ben sadece bendim.Herkesten farklı bir ben.Sırlarla saklanan bir ben.Gündüzleri yalnız ve soğuk, geceleri bir yıldız ve boğuktum.
Bazen kelimelerin sonuna gelen o nokta, bazen de çalan o son notaydım.
Marie, ah evet o yalnız bedenimin huzuruydu.Belki de tek aynam...
Ona ilk görüşümde tutulmuştum.Onun peşini asla bırakmak istemeyen bir beden nasıl bu kadar korkunç olabiliyordu ?
Onun görmek istemeyeceği türden bir canavardım.Belki de onun gölgesi olsam bile hep onunla olacaktım.
Ben inanıyordum...inancım kaybolmazdı.Marie beni düşünüyor veya beni kalbinde taşıyorsa, beni her halimle de severdi.
Hiç tartışmasız sırlarımın kilidini koparmak istiyordum.
Eğer böyle bir şeye kalkışacaksam bugün tam günüydü.Sırların kulakların içine döküleceği gün...
Sabah olmuştu.Kendine has siyah beyaz çizgileri olan zebra perdemi açtım.Üzerim çıplak b ir şekilde dışarı bakıyordum.Evimin önündeki siyah arabaya gözüm ilişti.Benim arabam...
Adresi biliyordum, ona her şeyi anlatacaktım.Tek sevdiğim kişiye...
Çıplak ayaklarım bej renkli parkede sürünüyordu.Banyoya doğru.En çok kendimi kaybettiğim yer, en çok kanımı akıttığım yerdi burası.
Küvetin sıcak suyla dolmasını bekliyordum.Önce ayaklarımı içeri soktum, ardından gözlerimi kapatıp boynumu uzattım.Ellerim iki yanda dışarı sarkıyordu.
Bir ara denemek istedim...ölümün tadını.Ayaklarımı ve kaskatı kesilmiş olan boynumu serbest bıraktım.
Su çenemden başlayarak kulaklarıma doldu.Burnum kapandı.Yüzüm suya teslim oldu.Ölmek kısa değildi, suyun içerisinde uzun bir süre beklemek...
Olmadı...
Ayaklarımı ittirerek kafamı yukarı çıkarttım.Uzun bir soluklanmanın ardından küvetten çıktım.
Bir havluyu belimden aşağısına sardım, diğerini kafama koydum.İki elimle kafamı kurulayarak odama yol aldım.
Gardırobumdan v yakalı, siyah renkli sade bir tişört aldım.Ardından yerde sürünen kot pantolonumu giydim.
Evimden çıktıktan sonra siyah arabama bindim.Marie'nin evine doğru yola koyuldum.Ormanı soluma alarak sürüyordum.
Tek şeritli yoldu.Acelem olmadığından yavaş sürüyordum.Uzun yol giderek kısalıyor, John'un sırlarını söyleyeceği zaman yaklaşıyordu.
Uzakta bir cisim John'un görüş alanına girdi.Bir geyik ölüsü ? Ya da bir rakun ?
Araba giderek yaklaştı.Önemli bir şey değildi...sadece uzun bir saç ve iki adet bacağı olan bir cisim.
Bu bir kişiydi, bir insan...
John frene bastı.Ardından arabasını yolun kenarına çekti.Kemerini çıkardıktan hemen sonra yerde yatana ulaşmaya çalıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN KARANLIĞINDA
FantasiBAŞARMAK TEK BİR SEÇİM İSE NASIL AYAKTA KALACAKSIN ? TEK BAŞINASIN FAKAT MAKİNE SENİ TANIMADI ! Marie önemli bir seçim yapmak zorundadır.MAKİNE bütün herkesi ele geçirmeye çalışacak fakat Marie verdiği kararlarla büyük bir cesur olduğunu kanıtlayaca...