GECENİN KARANLIĞINDA

5.BÖLÜM:KARANLIK

Bölüm Şarkısı -Rob Dougan-Clubbed To Death

Hayatta bir sürü şey artık bana farklı gelmeye başlamıştı.Derinlemesine bakan gözler, kuşların uçuşu, gerçeklerin içerimizde birikip sırları oluşturması, insanların yürüyüşü ve tabi ki de insanların bizden sakladıkları yetenekli yönleri.

Evde oturmaktan başka bir seçeneğim yoktu, çünkü bugün cumartesi günüydü ve her zamanki gibi sıkıcı geçiyordu.

Yatağımın yanındaki üç çekmeceli beyaz şifonyerin üzerinde telefonum duruyordu.Öyle çok kullanmazdım.İki elim sabahı kutlarcasına dışarıdaydı, ayaklarım hala beyaz pikenin altında rahat bir uyku çekiyordu.

Yatağın üzerinde bağdaş kurulacak şekilde doğruldum.Bacaklarımı birleştirerek kütlemelerine izin verdim.Azıcık süren gerinme sefasından kurtuldum.

Telefonumu elime aldığımda önce şarjına baktım.% 61'di.Dünden kalma şarj...

Ardından rehber listesini açarak ''T'' harfine kadar parmaklarımla ekranı aşağıya doğru kaydırdım.Harfe geldiğimde ona göre kayıtlı olan tek bir isim vardı.Tony...

Arama yapmak için ara tuşuna bastım.Telefon uzun süreli çalışın ardından açıldı.Karşıdaki kişi konuşmaya hazırdı.

''Nasılsın tatlıların en tatlısı ?'' dedi Tony.

''İyiyim, peki ya sen nasılsın ?''

''Bende iyiyim.Sadece biraz uykusuz, ayrıca her zamanki halimdeyim.''

Tony'e meşgul olanların kralı diyebilirdiniz.Hafiften bilim adamı tiplemesine uyardı.Belki de şu anda onun destekçisi olmasaydım kafayı yemiş olan bilim insanlarına benzeyebilirdi.

Telefonda neredesin kelimesini ona karşı pek kullanmazdım, çünkü ona sahip çıkan ya bir evi vardı, ya da bir kütüphane...

Kendisi hep bir çalışma, hep bir iz peşindeydi.Ayrıca o bilim yazarıydı.''Hayvan Davranışlarına Benzer'' adlı bir eseri vardı.Neredeyse tüm yılını bu eserine adamıştı.İnsanlar üzerindeki bazı garip anomalileri hayvan hislerine çağdaştırmış, sebebi bilinmeyen insanüstü hastalıkları tanımlamıştı.

Kendisi para kazanmak için yazmıyordu.İnsanları bilgilendirme amacında da değildi.O aslında bunları yazarak kendisini geliştiriyordu.

Beyin uçurtucu derecede iyi bir kalemi vardı.Kütüphane görevlileri onu tanırdı, herkes onu tanırdı.Şu sıralarda da evi yine orasıydı.

''Kütüphanedesin değil mi ?''

''Evet.''

Yeni eseri üzerinde uğraşıyor olmalıydı.

''Bende gelmek istiyorum, beni alır mısın ?''

''Elbette, tamam hemen geliyorum tatlım.''

Evet, o benim hem en yakın dostumdu hem de komşum...üç ev yanımda oturuyordu.

Marie onun geleceğini bildiği için üzerini giyinmeye başladı.Üzerinde ''I ♡ ME" yazan beyaz bir tişört giydi.Altına ise kırmızı renkli kısa bir şort.

Banyodaki işlerini bitirdiğinde merdivenlerden aşağıya indi.Sarı kanepeye uzanıp Tony'i bekledi.

''Efendim...bunları tekrar yerine kaldırayım mı ?''

Kütüphane görevlisi masanın üzerinde duran ciltli kitapları gösteriyordu.

''Yok hayır, bir yere kadar gidip tekrar geleceğim.''