4•Nefes

216 22 68
                                    

-Kalk bakalım uykucu!

Başımda birinin bağırması ile gözlerimi açtım.

-Sonunda uyandın. Gerçekten yorulmuş olmalısın. Sana yemek getirdim. Bide yaralarına pansuman yapalım.

-İlk önce dövüp sonra tedavi mi ediyorsunuz cidden bipolar falan olmalısınız.

-İstemezsen yapmayız yani.

-Ben öyle mi dedim!?

Hemen karşı çıktım. Heryerim acıyordu. Gerçi acıya alışkınım. Ama biraz pansumanın zararı yok öyle değil mi.

-Tamam tamam ilk önce yemeğini ye sonra yaparız.

Yataktan kalkıp masaya oturdum. Çorba, ramyeon biraz ekmek ve su getirmişti. Direk suyu kafama diktim ve çorbayı içmeye başladım. O sırada çocuk beni izliyordu.

-Ne kadar süredir burdayım.

-İki gündür.

-İnan 10 gün gibi geldi.

Hafifçe güldü.

-Adın ne?

-Jeongin.

-Jeongin, kaç yaşındasın peki?

-Bunu söyleyemem şimdilik sadece ismimi bilsen yeter.

-Beni neden buraya getirdiniz? Abinle derdiniz ne?

-Bunu ben söyleyemem. Hyunjin hyung sana açıklayacaktır.

-Onu görmek dahi istemiyorum. Ne konuşması.

-Hyunjin Hyung'u öptüğün için pişman mısın?

-Neee!! Sen bunu nerden... Ah tabi doğru siz bir ekipsiniz. Herşeyden haberiniz olur söylesene kaç kişi daha var?

-Sen benim soruma cevap versene.

-Evet Hyunjin'i öptüğüm için pişmanım.

-Neden ki?

-Bide soruyor musun? Neden olabilir acaba!? Mesela o öpücük yüzünden ailemden ayrıldım, yaralandım,bu göt kadar olan odaya kapatıldım! Yeterli mi senin için.

-Evet senin için biraz yazık oldu. Ama daha kötü şeylere hazırlıklı olmalısın.

-Onu anladım zaten. Ama burdan çıktığım anda hepinizin işini bitireceğim.

-Yapamazsın.

-Nedenmiş o? Bal gibi de yaparım.

- Senden önce de birçok kişi bunu denedi. Am hiçbiri başaramadı. En sonunda da pes ettiler zaten.

-Ben asla pes etmem.

-Göreceğiz onu. Hadi hızlı bitir yemeğini zamanımı daha fazla burda harcayamam.

Kafa sallayıp yemeğime devam ettim.Sonra Jeongin bana pansuman yaptı ve kapıyı çekip gitti.

-----------------------------------------------------------

Hyunjin:

Jeongin elindeki tepsi ile aşağıdan çıkıp yanımıza geldi.

-Başlangıç olarak biraz fazla dövmüşsünüz sanki. Heryeri mosmordu.

Şuan neden böyle dediğini anlayamıyordum. Normalde olsa "aferin,böyle devam,daha fazla" diyip dururdu. Ama şimdi bu dediği garip. Yoksa...

-Ona acıyor musun?

-İyi birine benziyor ve belliki hiçbirşeyden haberi yok.

-Yanii.. olabilir. Biz burda işi hızlıca bitirmeye çalışıyoruz.

İMPOSSİBLE LOVE | HYUNLİXHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin