Neva/Gerçek Ailem

1.bölüm

Merhabalar!

Medya:Neva.

Bu benim ikinci gerçek ailem kurgum.

Umarım bu kurgu da güzel olur.

İyi okumalar!

*****

"Anne ne oldu?Neden apar-topar okuldan çağırdın?"dedim montumu askılığa asarak.

"Salona geç ve otur,Neva.Fazla soru sorma telefonla konuşup geliyorum."dedi ve üst kata çıkmaya başladı.

Hızla salona giderek koltuğa oturdum.

Ne yapmıştım ki?

Düşünmeye başladım ama yakın zamanlarda şerefsizlik yapmamıştım.

Ee,o zaman?

"Babanın yanına gidiyorsun."aniden salona giren annem beni şoka uğratacak şeyler söyledi.

Ne?

"Nasıl ya?Şaka mı?"dedim şokla.

Gözlerini devirdi."Ben şaka falan yapmıyorum,Neva.Duydun,Mardine gidiyorsun."dedi ve elime bilet tutuşturdu.

Hızla ayağa kalktım."Anne,sen ne dediğinin farkındamısın?!Beni istemeyen bir adamın yanına mı gideceğim gerçekten!"dedim.

Telefonunu eline alarak birisiyle mesajlaşmağa başladı."Ona kalırsa seni ben de istemiyorum.Ama bak ne kadar da güzel yaşıyoruz."dedi.

Sözleri bir tokat misali yüzüme çarptı.

Doğru....

Beni annem de istemiyordu.

Neden doğurmuştu o zaman?

"İstemiyorum ben gitmek."dedim çocuk gibi.

Gözlerim doluyordu.

"Senin isteyip-istemediğini sormadım,Neva!Sana gidiyorsun dedim.O kadar!"dedi sinirle.

Telefonunu cebine atarak bana yaklaştı."Bunca zaman senin nazını ben çektim.Şimdi defol da baban çeksin!"dedi ve kolumdan tutarak yere attı.

Ben hiç bir zaman anneme nazlanmamıştım ki?

"Akşam saat 21:00 otobüsle gideceksin.Artık babanın yanına mı gidersin,ya da sokakta mı kalırsın,sen bilirsin!"dedi ve telefonla konuşarak salondan çıktı.

Yerde oturur pozisyona geldim ve bilete baktım.

Mardin.

Okulum,hayatım,arkadaşlarım,her şeyim buradaydı.

Nasıl giderdim ki?

Gözlerimi silerek ayağa kalktım.Odama doğru gitmeye başladım.

Kapıyı açdığımda orta boylu bir bavul vardı.

Bu kadar çok mu bıkmıştı benden?

Bavulumu açarak eşyalarımı toplamaya başladım.

Manyaklar!Kimseye ihtiyacım yoktu!

****

"Beni sakın arama,Neva!Yardım falan da isteme.Benden bu kadar.Bütün hayatımı sana adayamam!"dedi.

"An-"

Tam bir şey söyleyecektim ki,kapı yüzüme kapandı.

Bir tane akıllı adam yoktu ki etrafımda!