16 letni Edgar poszukując pracy natrafia na ogłoszenie gift shopu. Nie wąchając się przyjmuje pracę, lecz nie wie że przez to jego emo życie nabierze paru jaśniejszych barw.
Rozmawiałem z Fangiem, Janet i Colette przez resztę drogi aż nie doszliśmy do gift shopu. Tam też pożegnaliśmy się i ruszyliśmy w swoje strony. Ja poszedłem w stronę swojego bloku, Janet i Fang poszli razem drogą przez park, a Colette weszła do gift shopu. Gdy byłem podczas drogi do domu zadzwoniła do mnie Bibi. -Hej Edzioo! -Nie Edzio tylko Edgar. Jak u ciebie? -Wszystko ok! Na dodatek mam super informację! -Mhm? -Mama do mnie zadzwoniła i powiedziała że dostała awans! -WoW! Super! -No! Dzięki temu będzie więcej zarabiać, a to znaczy że będzie mogła wcześniej wracać dodomu! -To dobrze! -I to jeszcze jak! Rozmawiałem jeszcze chwilę z siostrą aż doszedłem do bloku mieszkalnego. Gdy wszedłem do mieszkania standardowo powitał mnie uścisk siostry. Poklepałem ją po głowie I ruszyłem do swojego pokoju. -Nie posiedzisz ze mną? -Sorka, ale jestem strasznie zmęczony...chyba się położę... -Dobrze! No to dobranoc! -Dzięki! Miłej nocy! Gdy wszedłem do swojego pokoju odrazu opadłem na łużko. Ehhhh...długi dzień. A dodatkowo jutro do szkoły...chyba. Nie wiem, nie pamiętam. Ważne że ten dzień spędziłem z Colette. Uhhh! Jezu! Nawet nie wiem co do niej czuję! Czemu nie umiem myśleć już o niczym innym niż o tej dziewczynie?! Z tą myślą zasnołem wtulony w kołdrę.
Time skip (do rana owo)
Do szkoły. Uhhhhhhh...Zajebi*cie! Jedyny plus jest taki że spotkam moją ✨️akustyczną✨️ ekipę. Założyłem więc UwU kapciuszki i ruszyłem na śniadanie. Bibi jadła chleb. Suchy chleb. -Nie chcesz...nic innego? -Nie! -Napewno? -Na pewno! Uhh.... czasem jej nie rozumiem. Tak czy siak zrobiłem sobie płaski z mlekiem i usiadłem obok siostry. Jedliśmy rozmawiając o jakiś głupotach. Kiedy skończyłem wstałem od stołu i po wyszykowaniu się wyszedłem do szkoły. O dziwo przed wejściem czekał na mnie nie tylko Fang, ale i Janet. -Wy...we dwójkę? -Jep! -A co wy jesteście parą? -Jezz...-Fang tylko westchną, ale zauważyłem że Janet się...rumieni 😏😏😏. -Ooooooooooo! Janet! -Zamknij ryj Edgar!!! -XD-Śmiałem się jak opentany. -Jesteście jacyś dziwni!-Chłopak patrzył się na nas z zażenowaniem. Janet patrzyła na mnie wkór*iona na maksa, a ja chichrałem się tak że prawie mi nos rozsadziło. Ruszyliśmy w stronę szkoły. Gdy byliśmy na miejscu zaorientiwaliśmy się że nie ma nikogo z naszej klasy. Kręciliśmy się przed wejściem do tej przeklentej placówki Gdy naglę do budynku weszła, a raczej wleciała Colette. -Z BUTA WIERZDŻAM!!!...czemu tu nikogo nie ma? -Nie wiemy...-Janet odpowiedziała dziewczynie z zakłopotaniem. -A może się spuźniliśmy?-Zapytał Fang. -Na pewno nie! Przecież jest dopiero 8! A mamy na 8:30! Chwilę zastanawialiśmy się Gdy nagle wypaliłem: -Ej! A ktoś z was sprawdził librusa? -... -Kó*wa ty jesteś genialny!-Fang szybko wyjął swoją cegłę z kieszeni I po wpisaniu 500 literowego chasła odpalił librusa.-Ej...bo tu jest napisane że nam odwołali pierwsze 2 lekcje! -... -Japie*dole...SERIO NIK NIE POMYŚLAŁ BY SPRAWDZIĆ LIBRUSA!-Janet załwpamana wykrzyknęła na całe gardło zapominając o istnieniu backrooms eniptiti zwane pani woźna. -Ciszej proszę! I uważać na słowa! -Ooo...-Janet odrazu się poprawiła mówiąc teraz prawie szeptem.-Przepraszam... Woźna nawet chyba nic z tego nie usłyszała i poszła sprzątać kibel czy coś. -Co teraz robimy? -Nie wiem... -Możemy poszukać wolnej sali I tam posiedzieć. -Dobry pomysł! -A ja wiem gdzie taką sale znaleźć!-Colette zawołała zadowolona. I zaczęła nas prowadzić przez korytaże. Po chwili byliśmy już w sali od ✨️Englisza✨️ . -No to co teraz robimy?-Zapytałem. -Może posłuchamy piosenek tej... -Melodie?-Dokończyła Janet. -Tak!!!-Colette podekscytowana zawołała na całą klasę. Janet wyjęła swój telefon i włączyła spotyfaya (pewnie źle napisałam TwT). -Ehhhh...nie ma internetu. -No to włacz dane komórkowe. -Skończyły mi się :( -... -... -To może zaśpiewasz nam tą piosenkę!-Zaproponował Fang. Janet zamarła. Nie powiem że wyglądała tak bekowo że z całych sił powstrzywymałem się by nie zrobić im zdięcia. -Eee-eeeee...Wątpię bym...umiała...-Wypaplała Janet cała zestresowana. -Ooooj no weeeś! Na pewno pięknie śpiewasz!!!-Napierał Fang. -Tak! Dawaj!-Colette również się dołączyła. -No weś! Zaśpiewaj nam!-Teraz i ja nalegałem. Bardziej dla beki niż na poważnie. -Muuuuuuuu...-Janet zaczęła się rumienić.-A co jak się ośmieszę...? -Nie martw się!-Fang podszedł do Dziewczyny I położył jej rękę na ramieniu.-Przeciesz nie będziemy cię oceniać! Janet widocznie zaszokowana nagłym dotykiem chłopaka zarumieniła się jeszcze bardziej. -N-no do-dobrze... Dziewczyna stanęła przy tablicy i schowała ręce za siebię. -Czy mogę zamknąć oczy? -Pewnie! Jeśli będzie Ci wygodniej! Janet zamknęła oczy, wzięła głęboki oddech i zaczęła śpiewać. -...-Fang słuchał z osłupieniem. Z resztą jak każdy z nas. Janet miała ciepły I przyjemny głos. Widocznie była tym typem osoby której głosu można by było słuchać godzinami. Na pewno słuchać dziewczyny mógłby Fang. Zatracił się w śpiewie dziewczyny tak bardo że jeszcze przez kilka sekund po piosence patrzył na Janet. -Boże Janet! Jaki ty masz śliczny głos!-Odezwał się chłopak. -Że...że j-ja?! -TAK! Śpiewasz prze, prze, przepięknie! Dziewczyna stała na trzęsących się nogach. Była widoczne zszokowana nagłym komplementami. -Nie wiedziałam że masz taki talent!-Dodała Colette. -Chyba musisz nagrać audiobooka!-Żuciłem dla śmiechu.
Od autorki Długi rozdział bo dawno nie było! No i może jednak Fang I Janet nie zostaną tylko przyjaciółmi 😏 P.s. Dziękuję za ponad 2k wyświetleń pod książką! 🎊🎉🎈✨️
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
