Halfway (Journey Series 1)

Chapter 28

Warning: Death, abuse and other detrimental behavior

Hindi pa ko pa rin lubos maintindihan ang nakaraan ni mama at magulang ni Snadro. Pero tumango pa rin ako at bakas ang gulat sa sinabi mama. Pero mas lalo akong naguluhan kasi kinamumuhian ni Sandro si Tatay Greg at kaya niya bang tanggapin yun.

"Anak, yung nangyari kay...Anilysa sa pagpatay hindi si tatay Greg mo yun."

 "Po? Eh sino?"

"Nakita ni mayor silang dalawa. At totoong nagnakaw nga sila nasama lang siya kasi may utang siyang dapat bayaran sa grupo na yun. Pero hindi siya ang pumatay kay Anilysa kasi  mahal niya ito. Nakita sila ni Mayor na magkayap kaya imbes na siya ang barilin humarang ang ina ni Sandro."

Hindi ko alam pero ang sakit sa ulo ng mga nalalman ko. Bakit ganun? Si Sandro kinamumuhian niya si papa na yun ang totoo niyang ama. At may alam ba siya sa totoong nangyari?

"Pero ma, galit na glit si Sandro kay papa at bakit niya inangkin ang kasalanan hindi niya nagawa."

"Kasi ayaw kamuhian ng papa Greg mo  ni Sandro ang lalaking nagpalaki sa kanya."

"Pero ma-"

"Anak, makinig ka wag kang magsasalita ng kahit ano tungkol sa nalaman mo. Wag mong sabihin kay Sandro kasi alam ko ano ang kaya niyang gawin sa tinuring niya ama. Lalong lalo na sinasaktan ni Mayor ang ina niya dahil sa paniniwala ng Mayor nagkikita pa rin si Greg at Anilysa."

Hindi ko alam pero kaya ba ganun na lang ang tinginan nila ni papa at mayor ng magkita sila? Kasi may nakaraan silang dalawa? Kaya ba ganon na lang magsalita si kuya sakin na wag akong mahuhulog kay Sandro? At siya ang tinutukoy ni kuya na kapatid na papatawarin ko.

And now everything makes sense. Malalim at magulo ang nakaraan ng mga magulang namin at kami ang nasasakatan.

"Ibig sabihin ma, siya ang nagpaputok sa bahay ng unang araw ko dito?"

Tumango ito. "Hinahanap kana niya at hindi ko kayang ibigay ka sa kanya, Kang lalo na ngayon na pinasok na ng tunay mong ama ang mundo ng masamng negosyo kaya hindi na siya pumasok sa politiko."

"May alam ba si Sandro sa nangyayari ma?"

"Hindi ko alam pero hindi tanga si Sandro para hindi yun malaman. Matalino si Sandro at alam kung ngayon may alam na siya tungkol sa pagkatao niya."

Niyakap ako ni mama at muli akong umiyak. Ang gulo ng pamilya namin at nakaraan nila. Pero ngayon unti-unti na ako nalilinawan sa mga nagyayari.

"Patawarin mo si mama...wala akong ibang paraan kundi ang ilayo ka kasi gusto ng pamilya ng ama mo ipalaglag ka..."

Mas lalo akong umiyak sa balikat ni mama.

"Kaya hanggat kaya ko pro-protektahan kita at pipiliin ko..ang kaligtasan mo..at ng mga kapatid mo..kahit ako na ang madusa."

"Hindi kaba kay galit kay mama, anak?" tanong nito at lumayo ako ng yakap sa kanya.

"Hindi ko mapaliwanag ang nararamdaman ko sa ngayon ma.."

Niyakap ko siya ulit at umiyak lang ng umiyak. Mahirap ang naging buhay ni mama at masasabi kong hindi pa rin kaya kung may mangyaring masama sa kanya.

***

Nakatulugan ko ang pag iyak. Nakita ko sa labas na gabi na, kaya tatayo na sana ako sa kama ng biglang ma umakyat sa bintana at pumasok doon. Sisigaw na sana ako ng bigla niya tinakpan ang bunganga ko.

"Shh..Don't shout, Kristoff will kill me if he find me here." Sabi nito at kinuha ang kamay. 

"Anong ginawa mo rito ah? Nasa Manila ka diba?"

"Yah." Sabi nito at umupo sa kama at hinila ako  kaya nakakandung ako sa kanya.

Tinulak ko siya at tatayo sa sana ng niyakap niya ako ng mahigpit kaya hindi ako makawala.

 "I miss you. Hindi mo ako kinausap matapos ang gabing yun"

"Wala tayong dapat usapan."

 Umalis kana "No. I'll stay here."

Matigas siya ngayon ah magsasalita na sana ako ng bigla siya nagsalita.

"I know everything. I visit him in the jail and he told me everything." Sabi nito kaya tinulak ko siya kaunti at para makita ang mukha niya.

Tumakas ang luha sa mga mata nito. Pinusan ko yun at nagsalita. "Sandro..-" he cut me off

"The man I hate is  my father. And I accused him as murder but the true murder are free to do bad things.."

Tinignan ko lang siya at muling siyang nagsalita.

Tumingin siya sakin at hinawakan ang makabilang pisngi ko

"I promise to make him pay to everything he did. I'm done to be his prey. And I promise when things are done, can you promise me that you'll still wait and accept me?"

Hindi ako sumagot ng bigla siya ulit nagsalita. "Please...you'll still accept me, right?"

Nagkatinginan kami magsasalita na sana ako ng bigla niya akong halikan.

It was full of care, longing, love and passionate kiss. Hindi ako gumalaw pero nakakandung pa rin ako sa kanya. Bigla siyang humiwalay at nagsalita.

"You let me kiss you....and you didn't push me away. It means I still have chance to have you again." Sabi niya at sabay halik sa noo ko.

Tatayo sana ako  ng maslalo niya pang hinigpitan ang yakap sa bewang ko. 

"Stay here. I want us be like  this for a while."

'Wala kabang ginagawa? Mukha hindi ka busy. Busy ka mang-inis, eh."

Ngumiti siya at nagsalita. " Yeah, but just on you."

"Heh!