"Good morning, everyone I am Ms. Velasco your adviser and same time your English Teacher." Sabi ng teacher namin sa front.
Simula na ng klase namin today kaya isa-isa kaming nagpakilala sa harapan, especially na ako kasi transferee ako ng school. It's my turn to instriduce myself to everyone.
Hello! I am Karlyle Fuentes. I studied from Saint Holy College and I am 13 years old. I lovereading book and writing some poems. I do also believe in the quote that 'You are collectively created according to your presence invested in your action that present of your daily. Thank you! Sabi ko ako umupo sa upuan.
Lahat na nag pakilala maliban na lang sa bagong dating na estudyante at yun si Charena. Late siya sa first day of class kaya ng makaupo siya pinatayo siya ng guro namin sa hrap para magpakilala.
"I know class most of you kilala na si Ms. Saavedra but for formality she will still introduce herself. Charena you may introduce now."
"Hi! I'm Charena I'm 13 years old and thank you! Sabi niya at dumiretso sa upuan. Ang ganda ng boses parang anghel at mahinhin din siya kumilos. Di ko akalaain na may ganon palang klaseng tao. Nakatingin ako sa gawi niya ng bigla siya tunmingin sakin nataranta ako kaya una akong nagbawi ng tingin.
Nakakatakot siya tumingin para binabasa ang nasa iisip mo. Ilang oras ang ginugol sa subject ni ma'am na kung saan nag bigay ng siya overview regards the topic at pagkatapos sumunod ang ang aming kasunod na guro. Ganon pa rin ang nagyare sa whole morning, which is normal sa first day of class. Oras na ng lunchtime kaya nagyaya si JC sa cafeteria.
"Tara na bili tayo ng ulam sa cafeteria baka maubusan tayo eh madami pa naman estudyante minsan kasi nagkakaubusan." Sabi niya.
Inayos ko ang gamit ko at iniwan ito sa loob ng room at sumabay sa kanya. Tama nga siya madaming estudyante pero malawak naman ang cafeeria ng campus. Ilang minuto ay nakabili na kami ng pagkain at kumain sa bakanteng upuan. Nakita ko si Charena na mag-isang kumakain.
"JC, lagi ba siyang ganyan, mailap sa tao?"
"Si Charena ba? Oo, pero nasanay na halos lahat ng tao dito na ganyan siya. Bakit gusto maging kabigan?"
"Pwede naman wala namang masama eh mukha naman siyang mabait."
Tumango lang si JC at madami pang siya sinabi tungkol sa buhay niya sa campus. At ilang minuto ay natapos na kami at pumunta na kami sa classroom. Hindi ko inaasahan na sa classroom na pala si Charena at nagbasa siya ng libro. At ilang minuto ay nag kwentuhan kami ni JC ng biglang may dumating na estudyanteng babae at may binigay kay Charena. Tinaggap niya ito at binuklat pagkatapos, she crumpled it ang pumunta sa basurahan at tinapon iyon.
"Tingin ko binigyan na naman siya ng love letter ng may gusto sa kanya." Sabi ni JC
"Bakait niya tinapon? Tanong ko dito.
"Yan ang pinakaayaw ni Charena ang lalaking nagpapansin sa kanya. Ewan madaming nagkakagusto sa kanya ayaw niya lang masayado siya focus sa studies niya."
Tumango ako dito at madaming pa kaming pinag-usapan at ilang minuto ay nagdatingan na din ang mga kaklase namin at nagsimula na ang hapon na klase lahat ganon pa rin ang ginawa nakakaumay meron lang nag discuss samin na guro sa Science na subject at may recitation agad buti nakasagot ako. At nakakahanga lang si Charena kasi wlaa siyang pinapalagpas na tanong ng guro namin lahat niya halos na sagutan at minsan siya pa ang nagtatanong sa guro namin. Nakakaproud maging kakalse siya kasi aside sa nasasagutan niya binibigay niya din ang puntos sa kaklase niya kasi nagbigay si sir ng option samin, sarap niya atang maging kaibigan.
Hapon na at uwian na namin ng malapit na ako sa gate nakita ko ang taong hindi ko inaasahan. Anong ginagawa niya dito? At bakit siya andito?
"Oii,ikaw ha di ka nagssabi anong meron kayo." Pang-aasar ni JC.
"Anong hindi nagssabi wala naman talaga dapat sabihin at isa pa magkaibigan lang ata kami."
"Ata? Hindi ka sigurado pero sinusundo ka?"
"Anong sinusundo gaano ka kasigurado na ako ang pinuntahan niyan?"
"Basta." Sabi niya at kumaway kay Sandro at kumaway din ito pabalik.
Kailan pa sila naging close?
"Hi!" Bati nito ng makalapit kami.
"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko.
"Sinusundo ka bakit bawal ba?"
"Bawal at ayoko. Hindi ka obligado sunduin ako Mr. Davis" Sabi ko at nagsimula na ang magalakad at narinig ko pang sumigaw si Jc ng 'sandali'.
"Gusto ko lang eh. Umuwi na din sila Dorothy sa bahay hinatid ko na. sinabi ko lang baka may balak kang pumunta sa school para sunduin sila"
Hindi ako kumibo at nahabol niya at sabay na kaming nalalakad ngayon.
"Ang sarap din lumipat sa school." Sabi niya.
"Bakit Sandro maybalak ka? Lumipat kana maganda school namin." Sabi ni JC sabay ngiti ng malapad.
"Oo sana eh pero mukha ayaw ng isa." Sabi nito at ngumiti ng nagkatinginna kamii.
"Bakit naman hindi naman siya mag-ari ng school. Pwede ka mag enroll doon." Sabi ni JC dIto at lumipat ako ng pwesto sa kilId niya.
"Ikaw manahimik ka dyan baka lumipat nga yan." Bulong ko dito
"Okay lang naman para naman may gwapo sa campus hindi yung mukhang tinuhog." Sabi niya at natawa ako.
"Ano Sandro lipat ka ba?" Tanong ni JC
"Oo, pero kailangan ko ng permiso ni Dad baka mapalayas ako bigla." sabi niya at tumingin sakin at ngumiti,
Ngiti-ngiti tong kuhol nato wala namang dapat ngitian. Hindi ko sila pinansin ni JC at Sandro ang daldal ng kaibigan ko. At mukhang sila na ang magkaibigan at hindi na ako. Naglalakad lang kami ng biglang nagsalita si JC.
"Ampucha! Hindi pala dito ang daan ko. Ang layo ng nalakad ko." Sabi niya at tinawanan namin siya.
"Hindi man lang kayo nagsabi....Hindi kayo kaibigan. Walang kayo kwenta!"
"Bakit sino nagsabi sayo na maging madaldal ka ah?" Tanong ko dito at tumatawa.
"Sige lang Fuentes, tawanan mo ako. Mukha akong tanga ngayon maglakad pauwi sa dinaran natin, mag-isa." Sabi nito at nagpapadyak.
Tumawa kami ni Sandro ng magpaalam siya na uuwi na daw talaga siya. Kami lang ni Sandro dalawa ang nalalakad tahimik kaming dalawa sa daan ng bigla siya nagsalita.
"Kamusta ang araw mo sa bago mong school?" Tnong niya at tinignna ko siya.
"Okay lang naman masaya kahit nakakapanibago."
"Mabuti naman kung ganon sana maging magkkalse tayo kung sakali lilipat ako." Sabi niya at tuluyan na kaming dumating sa bahay.
"Wag mong itutuloy ang binabalak mo kung hindi di na kita papansinin kahit kailan." Sabi ko tuluyan ng puamsok sa loob ng bahay namin dumiretso ako sa kwarto.
Hindi ko alam pero ayaw kung maging kaklase si Sandro sa hindi malamang dahilan. Ilang minuto nag bihis na ako para maghanda ng pagkain sa bahay. Bumaba ako sa sala at nakita si tatay na lasing na naman ng bigla itong tumayo at walang ano ay natumba ito kaya lumapit ako dito at akayin sana si tatay pero hindi ko siya mabuhat. Pumunta ako sa kwarto ni kuya at nadatnan kong ito na may nakakandung na babae habang naghahalikan sila nahinto sila sa ginagawa at tinago ng babae ang mukha sa dibdib ni kuya.
"Anong kailangan mo?" Tanong nito.
Nakayuko ako at sumagot " si Papa natumba hindi ko ma-akay papunta sa kwarto nila mama." Sabi ko dito at tumakbo papunta kay papa.
"Jusme! Ano yun? Naku naman kuya kung gagawa ng milagro hindi pa ni-lock ang pinto. Ang insoente kung mata dalawang beses nakakita ng bagay na hindi dapat.......Huhuhuhuhu
My innocent eyes!!!!!!!!!!!
BINABASA MO ANG
Halfway (Journey Series 1)
Fiksi RemajaKung ang paglayo ko sayo ay isang paraan para maprotektahan ko ang sarili, gagawin ko wag lang ang ako masaktan ulit kagaya ng ginawa mo.
