Keyifli Okumalar...
.
Zalimlerin çarkı, cahillerin çalışmayan kafalarıyla döner.
Victor Hugo
.
Arabanın içinde ölüm sessizliği hüküm sürüyor, İlbilge sessizce ağlıyor, Sinan ile Hazar kalplerine düşen ateşin dinmeden harlanmasının acısını yaşıyordu. Hastane kapısında beş dakika süren basın açıklaması verilmiş, arabaya geçilmişti. Konuşmanın hiçbir anlamı yoktu artık, tek bir sırra yer kalmamıştı. Her şeyin açığa çıkmasını bekleyen İlbilge sonsuza kadar susmak istiyordu artık.
Yıldırım malikanesinde durdu araç, Sinan indi, eve doğru yürürken Hazar ile İlbilge onu takip etti. Sinan salona girdiğinde Selim amcası, Sezen Hanım da dahil tüm aile toplanmıştı. Bunu onlar istemişti. Melek bile odanın bir köşesindeydi. Hiç eksik yoktu.
Sinan derin bir soluk alıp ailesine baktı. "Kimse kalmasın, hepiniz beni dinleyeceksiniz!"
"Ne oldu oğlum?" dedi Mustafa Bey.
"Çok fazla şey oldu." Ceketini çıkarıp salonun bir köşesine fırlattı.
"Oğlum," dedi Zehra Hanım.
"Susun!"
Hazar ile İlbilge Sinan'ın arkasında durdu. Oturmak istemiyorlardı.
Abilerine bakan kızların kafası karışmış, konunun kendileriyle ilgili olduğunu düşünmüşlerdi. Melek içten içe ayyuka çıkmış olma ihtimaliyle yerinde kıpırdandı.
Payidar kardeşler ablalarına bakıp sorar gibi baktılarsa da ağlıyor olan kadının gözyaşlarını fark ettiler. Soramadılar ama meraktan delirdiler.
Oda sessizliğe büründü. Hepsinde bir korku, kaldıramayacaklarını fark ettikleri bir soğukluk oturdu üzerlerine.
"Yıllar önce amcamla yengemi kaybettik. Amcamın cinnet geçirdiğini söylediniz, inandık. Ben asla bilemedim neden olduğunu." Babasına döndü. "Sen biliyor muydun?"
Mustafa Bey'in gözleri doldu. "O zaman bilmiyordum, üç sene sonra öğrendim."
İlbilge kalbinin delindiğini hissetti. Islak bakışları amcasını buldu. İlay'ın Altınay'ın ve Aybüke'nin gözleri doluyordu.
"Bana anlatmaya kimse gerek görmedi. Ben amcamı yengemi ve sevdiğim kadını kaybettim. Mutlu musunuz? Ben zannediyorum ki ailem inci gibi, pırlanta gibi. Timuçin ile Cemal konuştu, olayın arkasında Rauf'un olduğunu anlattı. Meğer o ikisi bizim ailemizin içine zorla sızmış birer casusmuş. Şantaj yapmış, eğer kızlarla evlenmezse her şeyi ortaya sereceklerini söylemişler."
Artık Defne ile İkra da ağlıyordu.
"Tam on iki sene önce bir örgüt kurulmuş, ünlüleri, siyasetçileri ve devlet çalışanlarını ağlarına düşürüp seks videoları çekiyorlarmış. Para karşılığı şantaja başlamışlar. Aynı şekilde Ece yengemi ve babamı kayda almışlar."
"Ne?" diyen sesler duyuldu odanın içinde. Sinan hepsini bir el hareketiyle susturdu.
"Babam da yengemde masum. Ama bunu yapan kayıtları Ekrem amcama göndermiş. Şantaj yapmak için kullanmamış. Sonra..." dedi sağ gözünden bir damla yaş inerken. "Amcam yengemi öldürdü." Odanın içini taradı Sinan. "Anne..." dedi ağlayarak. "Nasıl yaptın bunu?"
Odaya bomba düşse daha az insan katledilirdi. Kalpleri ölüyordu... Bir an herkes ayaklandı.
"Abla ne diyor?" dedi Aybüke.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuş Uçuşu
General Fiction(CSK) serisi 1. Kitap. Bir gün seversin diye beklerken büyüdü içimde ne varsa. O gün hiç gelmedi. Ben şimdi vazgeçmiş olmamalıyım.
