ÇIKMAZIMDAKİ BOZKURT

29.Bölüm

Ecrin Bozkurt

Karan'ın ikimize ait yatak odamızdan çıkmadan önce söyledikleri sözler ,sarf ettiği o kelimeler hala kulaklarımdan çıkmıyordu nasıl böyle bir şey söyleyebiliyordu sonuçta bu konuda suçlu olan ben değil aksine oydu.

Doğrusu özrü kabahatinden de beterdi ne sanıyordu onun hakimiyeti altın da öyle yada böyle hiçbir şey olmamış gibi davranacağımı mı üzgünüm ama bunu çok beklerdi onun acımasızlığı ve zalimliği yeraltında ve tamamen hakimiyeti altın da olan İstanbul için geçerliydi.

Bunları daha fazla düşünmeden giyinme odasına girip hamileliğimden dolayı oldukça rahat bir picama takımı kendime ait bölmeden elime alıp üzerimde ki kıyafeti çıkarıp sutyenimden de kurtulduktan sonra aynadan dış görünüşüme baktım eskisine oranla çok fazla ayakta duramıyor daha fazla kendimi yorgun hissediyordum.

Her nedense sürekli uyumak istiyordum bebeklerim annelerine biraz tolerans göstereceğine adeta canıma okuyorlardı bunları fazla sorun etmeden üzerime oldukça rahat olan pamuklu picama mı giydikten sonra günden güne kendi varlıklarını bana hissettiren bebeklerime dokunmak için büyüyen karnımı okşamak için karnımı açıp elimle bebeklerimin varlıklarını hissederek okşamaya başladım.

Zaman çok çabuk geçiyordu daha on dokuz yaşımda olmama rağmen ikiz bebeklere hamileydim bu durum beni üzmesi gerekirken aksine mutlu ediyordu eğer tekrar seçme şansım olsaydı bebeklerime hamile kalmayı isterdim.

Karnıma yediğim tekmeyle böylelikle kısa süreliğine dalmış olduğum hayal dünyasından uyanmış kendime gelmiştim bakıyorumda şimdiden babanız gibi canıma okuyacaksınız ha yoksa yanılıyormuyum bugün anneyi çok fazla yorduğunuz idinlenmeme umarım izin verirsiniz .

Bebeklerimle olan konuşmam dan sonra giyinme odasından çıkıp yorgun adımlarla yatağıma doğru yönelip üzerinde ki örtüyü kaldırıp hemen içine girdim bu saatten sonra daha fazla açıkçası ayakta duracağımı hiç zannetmiyordum.

Tek temennim ise biran önce gözleri mi kapayıp uyumaktı kısa süre de gözlerim kapanır kapanmaz derin ve dinlendirici bir uykuya dalmış tüm yorgunluğum bedenimden adeta uçup gitmişti ne kadar süredir uyuduğumu ve neden aniden gecenin bir köründe kendimi rahatsız hissedip uyanmıştım hiç bilmediğim için hemen dikkatli bir şekilde doğrulup baş ucumda ki lambayı yakmış sırtımı yatak başlığına dayayıp hafif bir şekilde baş gösteren ağrılarımın dinmesini beklemiştim.

Ağrılarımın dinmediğini hissedince vakit kaybetmeden lambanın yanında ki telefonumu hemen elime alıp tedirgin bir halde Yasemin hanımın numarasını aradım şuan saattin geç olması umrumda dahi değildi benim için önemli olan tek şey bebeklerimdi .

İkinci çalışta telefon açıldığında hafif titrek bir sesle Yasemin hanıma bütün olanları bir çırpıda anlatmış gözyaşlarıma hakim olamamıştım

"Ecrin hanım bu konuda korkmanıza hiç gerek yok sonuçta son zamanlarda ki durumunuz düşünülürse bu olanlar çok normal korkmanıza hiç gerek yok sizi temin ederim ki bebeklerinizin ve sizin durumunuz gayet iyi"

Ama yine de ben çok korkuyorum sonuçta ilk defa olan bir şey değil son zamanlarda sık sık tekrarlanan bir durum bu .

"Bakın Ecrin hanım dediğim gibi bu durum çok normal sonuçta Karan bey'in başına gelen kaza ,günlerce hamile olduğunuz halde hastanede kalmanız,sağlıklı bir şekilde beslenmeyip öğün atlamanız ve en son uykusuz kalmalarınız düşünülürse bunlar çok normal gerçi ikiz bebek hamileliklerin de bunları yaşamanız da çok normal eğer içiniz şayet eğer rahat edecekse muayeneye gelebilirsiniz"

Çok teşekkür ederim ben hiç bu açıdan düşünmemiştim inanın ki o panikle sizi nasıl aradım hiç bilmiyorum lütfen kusura bakmayın,

"Olur mu öyle şey hiç tabiki de beni arayacaksınız sonuçta doktorunuz olarak bu benim görevim canınız neye sıkılırsa sıkılsın beni aramaktan hiç çekinmeyin saat kaç olursa olsun aramayı unutmayın"