ÇIKMAZIMDAKİ BOZKURT

41.Bölüm

Ecrin Bozkurt

Sevdiğin adama ait olmak kadar insanı mutlu eden birşey varsa eğer ondan iki cana sahip olmakta adeta paha biçilemezdi.

Ben Karan Bozkurt'un çıkmazına girdiğim anda zaten ebediyen ona ait olmakla kalmamış aynı zaman da şuan bana yaşattığı en güzel anın içine de hapsolmuştum.

Bu öyle tarifi dahi mümkün olmayan bir duyguydu ki kelimeler bile asla içimde ki saf duyguyu dışa vuramazdı Karan Bozkurt ebedi aşkım olduğu kadar Uraz ve Uras'ın da varlığını bana yaşatıp dünyanın en güzel duygusu olan anneliği de benim yaşamama sebep olmuştu.

Sevdiğin adama ait olmak kadar onunla bir bütün olmanı sağlayan birşey varsa eğer buda ona ait iki parçayı dünyaya getirmiş olmaktı .

Karan'ın beni hastane odasın da biran önce evimize gitmek için sezaryan doğum yaptığım dan dolayı giyinmem için yardım etmesiyle Emir çoktan aldığı emirle çıkış işlemlerimi yapmıştı şuan o kadar çok heyecanlıydım ki adeta içim içime sığmıyordu sonunda bir haftalık süreç geçmiş sevdiğim adamla birlikte bebeklerimizi de yanımıza alıp evimize gidebilecektik.

Daha şimdi den Karan'ın bana yapacağı süprizi düşünmeden edemiyordum sırf bu süreçte bebeklerimiz bizden ayrı kalmasın diye kendilerine ait odaları olmasına rağmen söylediğine göre onlar için odamıza beşik koydurmuştu eğer birazcıkta olsa Karan'ı tanıyorsam sırf bebekleri için gereğinden fazla abartıda bulunup beni şaşırtacak derecede bir beşik alıp odamıza yerleştirecekti.

Karan'ın yanımdan ayrılıp hemen bebeklerimizin bulunduğu beşiklere doğru gidip sanki o küçük , narin bedenlerini incitmekten adeta sakınırcasına dikkatli bir şekilde alıp onlar için daha önceden getirdiği pusetlere küçük bedenlerini yerleştirdikten sonra tamamen gri renkte bulunun pusettlerinin üzerinde ki ufak yıldızların bulunduğu örtüyü örtüp bana doğru gelip ,

"Bebeklerimiz de pusetlerin de huzurlu bir şekilde uyuduklarına göre hazırmısın evimize gitmeye güzelim ."

Ona tüm minnetimle bakıp adeta onun gibi bir adama sahip olduğum için çok şanslı olduğumu belirtmek için hemen bedenine sokulup göğsüne başımı yasladığım gibi ,

"Ben zaten gerçek evime şuan sahip değilmiyim ? Sen hayatıma girdiğin an çıkmazın da savrulduğum kadar sana ait olduğumu zorda olsa anladım bu öylesine bir sevda ki Karan seninle var olduğum sürece kolay kolay bu sevdayı unutmaya hiç niyetim yok onun için seninle ve bebeklerimle evimize gitmeye hazırım."

Karan beni bedenin den hafif bir şekilde uzaklaştırıp başımı parmak ucuyla kaldırıp tüm sevgisiyle gözlerimin içine bakıp ,

"Asıl yüreğimi ve evimi bir yuvaya çevirip karanlık dünyama adeta bir ışık gibi doğan sensin Ecrin'in Bozkurt sakın bunu unutma bebeklerime eğer bugün sahipsem bu senin benim yoluma çıkmandandır eğer Mert ablanla evlenmek uğruna bu yola başvurmasa hayatta seni tanımadığım gibi var olduğum karanlıkta da aynı zaman da yok olmaya ben mahkumdum .

Karan'ın yüzüme karşı eğilip dudağıma ufak bir buse kondurduktan sonra ben den uzaklaşmasıyla her ne kadar ondan bu kadar çabuk ayrı kalmış olmak beni mutsuz etsede yine de bunu ona belli etmedim onun yanına gidip pusetlerden birini elime almak istediğim de ise oldukça sert bir şekilde yüzüme bakıp,

"Aklından dahi geçirme Ecrin sen bu haldeyken pusetlerden birini taşıyacağını sanıyorsan yanılıyorsun demektir şimdi yerinde olsam bu fikrim den hemen vazgeçerdim. "

"Çıldırmış olmalısın her halde Karan alt tarafı sezaryanla bebeklerimizi dünyaya getirdim bana büyük bir ameliyattan çıkmışım gibi müamele yapmana gerek yok en azından pusetlerden birini seninle birlikte taşıyabilirim değil mi."