ÇIKMAZIMDAKİ BOZKURT

40.Bölüm

Karan Bozkurt

Ecrin'e aldığım kolyeyi boynuna taktığım da adeta diğer yarısını bulmuşçasına o eşsiz boynunda ona ait bir parça gibi onunla bir bütün olmuştu şimdi daha iyi anlıyordum onun için seçtiğim kolyede ne kadar doğru bir karar verdiğimi günler önce doğum hediyesi olarak özel tasarım mücevherlerin tasarlanıp hazarlandığı kuyumcumun vitrinin de bu eşsiz parçayı gördüğüm an ona ait olduğunu anlamıştım.

Kadınım herşeyin en iyisine benim nazarım da layıktı dünyaları ona versem azdı bile onun bana verdiği armağan düşünülünce bu daha hiçbirşeydi bebeklerimize aldığım künyeleri gördüğü an ise adeta gözlerine inanamamıştı onun gözlerinde ki şuan görmek ise benim için adeta paha biçilemezdi.

Bu süreçte Ecrin'e destek olduğum kadar aynı zaman da yanında olmak için işlerimi bir süreliğine askıya alsam iyi olacaktı sonuçta onlar bunu çoktan hak ediyorlardı hastaneden ayrılmadan önce tıpkı bebeklerime söylediğim gibi beni dinleyip uslu bir şekilde durup annelerini üzmemişlerdi.

Ecrin'in bir süre sonra bebeklerimizi emzirmek için ben den yardım istemesiyle bu isteğine kayıtsız kalamamış hemen bebeklerimi kucağıma aldığım gibi onun kucağına dikkatli bir şekilde verip emzirmesine yardımcı olmuştum .

Şuan gözüme o kadar güzel gözüktüğünü acaba bilse ne yapardı ona bu haliyle hayran kalmamak elde değildi sanki gün den güne ona daha çok çekiliyordum karanlık tarafımın tek aydınlık tarafı ise oydu bebeklerimin varlığı ile karanlık dünyam tamamen arafta kalmamı önlemişti.

Bir süre sonra bebeklerimiz annelerinin kucağın da doymuş bir şekilde uykuya daldığın da artık tamamen Ecrin'in bana ait olması yüzümde tebessüme neden olmuştu.

"Artık yanlız kaldığımıza göre biraz yaramazlık yapsak iyi olur değil mi sonuçta uyudukları için babalarına bu konuda izin verdiklerini varsayıyorum yoksa haksızmıyım güzelim."

"Sen çıldırdın mı Karan bilmem farkındamısın acaba şuan hastanedeyiz annen ve babanı da sana hatırlatmama gerek yok her halde !"

"Merak etme güzelim onlar kolay kolay bizi rahatsız edemezler sonuçta kendilerine özel olarak hazırlattığım odada şuan dinleniyorlar şimdi aramızda hiçbir engel kalmadığına göre bebeklerimizi beşiklerine yatırıp seninle ilgilenebilirim değil mi."

Her ne kadar bu konuda bana şaşkın gözlerle baksa da şuan gözüme ne kadar güzel gözüktüğünün acaba farkındamıydı  bebeklerimizi tek tek kucağın dan alıp büyük bir özenle beşiklerine yatırdıktan sonra Ecrin'in yanına doğru adımladığım da geceliğinin önünü düzeltip düğmelerini tek tek iliklemeye çalıştığını gördüm.

"Sakın güzelim yerin de olsam bunu yapmazdım sonuçta bugüne bugün ben ne güne duruyorum burda ."

"Pes Karan sana inanamıyorum bir de hiç utanmadan toparlanmama bile izin vermiyorsun ."

"Bu kadar sabretmem bile büyük bir başarı değil mi güzelim şimdi bu hasrete biran önce son versek sence de iyi olmaz mı !"

Ecrin beni kayle bile almadan direk üstüne başına çeki düzen verip  oldukça yavaş bir şekilde beni bekleme den yatağa uzanıp gözlerini kapattı buda demek oluyordu ki bu süreçte biraz nazını çekecektim atarına yandığım varsın uğruna sadece bu engeller karşıma çıksın nede olsa her türlü kabulümsün.

Yatakta yanına uzandığım da ise varlığımı yanında hisseder hissetmez oldukça kararlı bir ses tonuyla,

"Yerin de olsam biran önce aklımdakileri def edip ona göre davranırdım sonuçta sana karşılık verecek değilim zaten çok yorgunum bari bu konuda bana anlayış göster."