30.Bölüm

1.6K 53 9
                                    

Karan Bozkurt

Sabah uyandığım da güzelim kollarım da çok masum bir şekilde yatıyordu onun o duru güzelliğine bakarken ne kadar çok onu üzdüğümü ve kırdığımı bir kez daha anladım.

İnsafsızca söylediğim sözler kim bilir kalbini ne kadar çok kırmıştı her ne kadar bana karşı tavır alsa da dün gece ona geldiğim de ilk önce isyankar olmasına rağmen daha sonra ise sorgusuz sualsiz bedenini bana teslim etmiş bedenin de hüküm sürmeme izin vermişti.

Ecrin'i rahatsız etmeden yataktan hafif doğrultup yüzüne baktığımda bir kaç asi saç telinin onu rahatsız ettiğini gördüm o tapılasıca dudaklarını büzüp elini kaldırıp asi saç tellerini ber taraf etmek istediğin de her seferinde başarısız oluyor ortaya seyirlik bir görüntü çıkarıyordu.

Daha fazla bu hareketine dayanamayıp elimi yüzüne doğru getirip isyankar saç tellerini ber taraf ettiğim de uykusuna kaldığı yerden devam etmişti ne kadar onu seyretsem de bir türlü ona doyamıyordum.

Hamilelikten dolayı daha bir güzelleşmiş adeta ele avuca sığmaz olmuştu her ne kadar bu durumdan şikayetçi olsa da ben gayet memnunumdum bu durumdan yüzünün bir anda buruşmasıyla bedeni kasılmış hemen gözlerini açmak zorunda kalmıştı.

Bu hareketiyle birşeylerin ters gittiğini anlamış yüzünü ellerimin arasına alıp Ecrin güzelim ne oldu korkutma beni ağrın mı var dün gece istemeden de olsa sertmi sana davrandım söyle bana biran da elimin hakimiyetin den yüzünü kurtarıp.

"Lütfen beni düşündüğünü söyleme bana sakın inan ki bu hareketinle hiç inandırıcı değilsin şimdi beni lütfen rahat bırak."

Ne demek beni rahat bırak gözümün önünde acı çekiyorsun ama buna rağmen müdahale etmeme izin dahi vermiyorsun kusura bakma ama buna daha fazla kayıtsız kalamam hemen seninle hazırlanıp hiç vakit kaybetmeden hastaneye gidiyoruz.

"Ben seninle hiç bir yere gelmiyorum bunu kafana soksan iyi edersin nasıl olsa bu ilk ve ağrılarım değil. "

Ne demek ilk ve son değil neden bana daha önce bu durumu söylemedin ağrılarının olduğunu bilmem farkındamısın Ecrin sen şuan hamilesin ve bebeklerimizi taşıyorsun .

"Vay be nasıl da bir anda düşünceli biri haline geldin tebrik ederim halbuki ben senin yüzünden bu haldeyim sen vurulduğun da ne kadar üzüldüğümden senin haberin varmı acaba dur sen zahmet etme ben söyleyeyim o gece Emir gelip senin vurulduğunu hastaneye kaldırıldığını söylediğin de bir an da neye uğradığımı şaşırdım sanki dünyam başıma yıkıldı."

Bunlara sebep olduğum için çok üzgünüm inan ki böyle bir şeyin başıma geleceğini bilseydim önlemi mi alır seni bu duruma düşürmezdim.

"Hastaneye geldiğim de ise adeta ben bir ölüydüm hamileliğimi bile gözüm görmedi senin ameliyata alınman iki kez kalbinin durması beni nasıl perişan ettiğin den acaba haberin var mı yemeden içmeden kesilip uyuyamadım bile taki doktor gelip senin gözlerini açar açmaz son beş ayını hatırlamayacağını söylediğin de benim Karan'ım beni unutmaz herşeyi unutur ama beni beni unutmaz dedim."

Çok üzgünüm güzelim biliyorum bunun asla telafisi olmaz .

"Ama sen ne yaptın ilk Mardin'de senin eline sorgusuz sualsiz verildiğimde ki gibi hastane odasında kendine yaraşır bir şekilde beni görür görmez ilk ölümcül darbeyi hiç düşünmeden bana vurdun."

Allah kahretsin ki hiçbirşeyi hatırlamıyordum yoksa seni ve bebeklerimi unutmak hiç istermiydim keşke herşeyi unutsaydım da sizi unutmasaydım.

"Artık çok geç bu saatten sonra ne yapsan da umrumda dahi değil şimdi eğer izin verirsen hazırlanmak istiyorum dün gece zaten Yasemin hanımla konuştum korkulacak bir şey olmadığını son zamanlarda yaşadıklarım dan dolayı normal olduğunu söyledi anlayacağın benimle gelmene gerek yok tek başına da hastaneye gidebilirim."

ÇIKMAZIMDAKİ BOZKURT Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin