ÇIKMAZIMDAKİ BOZKURT

14.Bölüm

Karan Bozkurt

Dik başlılığın dan ,bana karşı çıkmaların dan artık bıkmıştım durmadan sınırlarımı zorluyordu en son yaptığı hata yüzünden kendime gene hakim olamamıştım onun yüzünden gözlerim kararmış yaptığımı sorgulamadan onunla birlikte kendimi yatak odam da bulmuştum.

O an onunla beraber olarak cezalandırmak istemiştim ağlayıp yardım istediğin de ise ona baktığım da kadınlığın da kan görmüştüm üzerimi nasıl giyinip onu nasıl giydirdim hiç  bilmiyorum kollarıma  onu aldığım da ise  hala ağlıyordu aşağıya indiğim de adamlarım bana şaşkın gözlerle bakıyordu .

"Ne bakıyorsunuz lan hemen arabamın kapısını açın."

Dediğim de sağ kolum hemen Emir arabamın kapısını açtı onu arka koltuğa yerleştirdikten sonra hemen arabama binip yola koyuldum hastaneye onu nasıl yetiştirmiş Yasemin hanımın odasına getirmiştim hiç bilmiyordum.

Onun aptallıkları yüzünden az kalsın bebeklerimi  kaybedecektim kendini bu konuda uyanık sanıyorsa eğer  yanılıyordu bu hareketiyle  beni kullanarak bebeklerim den kurtulacağını sanıyorsa ne yazıkki aldanıyordu.

Bundan sonra onun oyununa bu kadar çabuk gelmeyecektim taki bebeklerim  dünyaya gelene kadar ondan sonra ise bunun bedelini  ona çok ağır bir şekilde ödetecektim Yasemin hanımın demesine göre üç buçuk ay sonra bebeklerin cinsiyeti belli olacakmış ondan sonra ise birlikte olup olmayacağımıza bakacakmış duruma göre hele bu süre bir gelsin ben ona yapacaklarımı çok iyi biliyordum.

O  zaman onu  kimse elimden alamazdı ne yapsa da etsede ona acımayacaktım herşeyi kaybetmişti gözüm de çocuklarımı istemediğini söylediğin de benim için adeta bitmişti eve geldiğimiz de onu yatak odamıza çıkarmış yatağıma uzandırmış yüzüne bile dahi  bakmadan odadan bir hışımla çıkmıştım sağ kolum Emir yanıma gelip ,

" Abi gece kulüplerinden birinde sorun çıkmış haber vermek için geldim."

Deyince adeta  şartellerim attı arabama atlayıp sahip olduğum gece kulüplerinden biri olan en gözde mekanıma gelip sorun nedir diye baktım bir kaç kendini bilmez adam mekanımı dağıtmaya benim hakkım da atıp tutmaya çoktan başlamışlardı.

Ben içeri girer girmez korkudan yerlerine sindiler sanki biraz önce ortalığı dağıtan ,olay çıkaran onlar değilmiş gibi adamlarıma onları özel depoma götürmelerini söyledim mekanın müdürünü bir güzel haşat ettikten sonra arabama binip hızla depomun olduğu alana arabımı sürdüm .

Ecrin yüzünden zaten sinirliydim buda yetmiyormuş gibi birde bu adamlar ecellerine susamış bir şekilde karşıma çıkmışlardı ama ben onlara ne yapılması gerektiğini çok iyi biliyordum biraz sonra yeraltının ve İstanbul'un ,Mardin'in korktuğu,acımasız, zalim,kalpsiz Karan Bozkurt'la tanışacaklardı.

Depomdan içeri girer girmez adamlarım hazırola geçtiler her biri benim için sahiplerine sadık bir köpekti adamlarım tarafından adamların tutulduğu alana geldiğim de dört adamın da ellerinden bağlı bir şekilde tavana asılı bir şekilde gördüm beni gördüklerin de ilk önce irkildiler bundan sonrasın da başlarına geleceklerini az çok tahmin ettiler.

Bağlı olan ellerini zincirlerden kurtarmaya çalıştılar ne yapsalar da ne yazıkki fayda etmezdi bu gece ben den kurtuluşları dahi yoktu ellerim de can vereceklerdi ilk adamın yanına gittiğimde hemen yalvarmaya başladı.

" Abi affet ne olur yapma bir hata ettik affet bir daha böyle bir hata olmayacak."

"Kes lan sesini bunu benim mekanımı basmadan ,dağıtmadan önce düşünecektiniz şimdi olacaklara katlansan iyi edersin."