ÇIKMAZIMDAKİ BOZKURT

8.Bölüm

Ecrin Bozkurt

Şuan Karan'ın yatak odasın da onun bıraktığı bir şekilde duruyordum kolum onun yüzünden çok kötü ağrıyordu adeta bir mengene misali koluma yapışıp beni peşinden tabiri caizse sürüklemişti ondan nefret ediyordum onun yüzünden bu haldeydim ne söylesem ne desem de hak etmişti ne eksik nede fazla nedense işin sonunda hep ben zarar görüyordum.

Her zaman ki gibi canım acısada koluma hafif hareketlerle masaj yaptıktan sonra yatak odasın da ilerledim dudaklarım dan titrek bir nefes dökülürken bile ona karşı öfkem hala tazeydi neden beni hala anlamak istemiyordu ben onun gibi İstanbul'da nefes dahi alamazdım ki birde durup dururken sırf bu yüzden ona karşı geldim diye bana en zalim yanını gösterip adeta ablam ve Mert'le benim işbirliği yaptığımı söylemişti.

Zorlanarak da olsa banyoya girip üstümde ki kıyafetleri çıkarıp bir kenara bıraktım sıcak suyun altına girip yıkanmaya başladım duştan çıktığım da banyonun aynasın dan kendime baktım bu bir kaç günde adeta hayatım tepe taklat olmakla sadece kalmamış adeta yaşam enerjim elimden alınmıştı.

Bunun en büyük kanıtı ise şuan karşında durduğum aynanın bu halimi adeta gözler önüne sermek için bana göstermiş olmasıydı koluma baktığım da Karan'ın hafifte olsa elinin izinin kaldığını gördüm bana karşı acımasız yanını ortaya sermekten adeta geri durmamıştı.

Aynanın karşısına da elime aldığım havluyla saçlarımın nemini her ne kadar kolum acısada nemini aldım daha fazka aynadaki yansımamla yüzleşmemek için ise hemen üzerime bornozumu geçirerek yatak odasına girdim giyinmeye üşendiğimden öylece bornozumla yatağa uzandım.

Nasılsa onun deyimi ile bugün bana yemek yoktu zaten onun gibi vicdansız birinden de bu beklenirdi bir süre sonra gözlerimi kapatıp derin bir uykuya daldım uyandığım da ise etraf kapkaranlıktı odada hiç ışık yoktu bir süre gözlerimin karanlığa alışmasını bekledim.

Kısa bir süre sonra kapımın çalındığını duydum gel dediğim de burda çalışan kahyanın karısı Asiyen'in elinde bir tepsi ile içeriye girdiğini gördüm.

"Hanımım bunları Karan ağam gönderdi bunların hepsi bitecekmiş bu gece odaya yatmaya da gelmeyecekmiş bittiğin de ben gelip boşları alırım. "

Dedikten sonra odadan çıktı açıkçası umrumda da değildi cehennemin dibine kadar yolu vardı beni dinlemeden yargılaması bile bana yeterdi keşke hiç karşıma çıkmasaydı onunla hayatım birleşmeseydi ama kendimi o kadar da şanslı ne yazıkki hissetmiyordum .

Nede olsa onun çıkmazına bir kez sapmıştım üstelik bu öyle bir çıkmazdı ki bu saatten sonra burdan kurtulmam kesinlikle mümkün değildi onun hayatına bir kez girmiştim hem de ablam yüzünden yemeğimi zar zorda olsa yiyip yatağa tekrar girip yattım sabah kalktığım da dün yemeklerin getirildiği tepsi odada yoktu Asiye herhalde alıp gitmişti geldiğini bile hissetmemiştim.

Giyinme odasına girip üstümü değiştirip makyaj masasının pufuna oturup saçımı tarayıp topladım yüzüme hafif bir makyaj yaptıktan sonra makyaj masasının pufundan kalktım benim için giyinme odasın da bulunan kıyafetlerin yanında bulunan bir kaç stilettoların arasından elbiseme uygun bir tanesini elime alıp ayağıma geçirdikten sonra son kez aynada ki yansımama baktığım sıra da ,

Yatak odasının kapısının çaldığını duyduğum da ise Asiyenin bana kahvaltı getirdiğini sanıp giyinme odasın dan çıkıp yatak odasına doğru adımlarımı ilerlettim nasıl olsa biraz sonra kimin geldiğini öğrenirdim hemen oldukça kendim den emin bir şekilde,

"Asiye içeriye girebilirsin."

Dediğim de açıkçası ablamın içeriye girip yatak odamın ortasında durmasıyla onu böyle ani bir şekilde karşım da görünce adeta neye uğradığımı şaşırdım o an gözlerimin tamamen kararmasıyla adeta sinirli bir şekilde karşısına geçtim .