ÇIKMAZIMDAKİ BOZKURT

15. Bölüm

Ecrin Bozkurt

O gece Karan'ın kulağıma söylediği o sözlerden sonra sabaha kadar uyuyamamıştım beni ne gibi kötü günlerin beklediğini az çok tahmin edebiliyordum evlendiğimiz ilk günler bana çok iyi bir şekilde nede olsa gerçek yüzünü göstermişti.

Bana tek insaflı davrandığı zamanlar ise kardeşi Mert'in ağzından duyduğu gerçeklerden sonra olmuştu bu beklenmedik hamilelikten sonra ise tekrar eski Karan olmuştu birkez olsun bile beni dinlememişti her ağzımı açışım da beni çok beter bir şekilde cezalandırmıştı .

En son beni cezalandırdığı gün gözümün önüne geldiğin de ise ister istemez gözlerim bir daha  dolmaya başlamıştı tekrar o günü yaşamak ise  adeta beni çaresiz bıraktığı gibi bir daha dahi o yaşananları yaşamak  istemediğimi gözler önüne sermişti Karan acımasızın ,kalpsizin, zalimin biriydi.

Bunun yanı sıra ise bir çok kadınla birlikteliği olan birisiydi ablamın bana Mardin'de anlattıklarına göre Karan evliliğe inanmayan ,günü birliktelikler yaşamayı seven birisiydi bunların hepsini Mert abinin anlatımlarıyla bana anlatmıştı.

Mert abi ise abisine oranla sevmeyi bilen evlenmeyi isteyen biriydi zaten onlar evlenmek için beni bu hayata mahkum etmemişlermiydi sabahın erken saatlerin de Karan yüzüme bile dahi bakmadan yataktan kalkmış duşa girip giyinme odasın da giyinip beni yatak odasın da yanlız bırakıp gitmişti.

Onun bu hareketlerin den dolayı kalbim o kadar kırılmıştı ki kendimi şuan  adeta tekedilmiş gibi hissetmiştim odamın kapısı çaldığında istemeden de olsa gel demek zorunda kalmıştım evin yeni çalışanlarından olan bir genç kız kafası önüne eğik bir şekilde,

"Efendim Karan bey aşağıda kahvaltı masasın da sizi bekliyor aşağıya inmeniz için haber vermemi söylediler."

" Tamam yarım saat içersinde hazırlanıp geliyorum."

" Tamam efendim ben hemen çıkıyorum."

Deyip odadan çıkmıştı istemeden de olsa yataktan kalkmıştım açıkçası bugün beni neler bekliyor  hiç bilmiyordum acaba Karan bana daha ne kadar eziyet edecekti bunları daha fazla düşünmeden hemen hızlı bir duş almak için banyoya girip giyinmiştim.

Korkarakta olsa  sarsak adımlarla aşağıya inmiştim Karan beni görür görmez beni öldürecekmiş gibi bakmıştı biliyordum ki şuan onun bebeklerini  karnım da taşıyor olmasam hiç tereddüt dahi etmeden beni öldürürdü masaya geldiğim de ,

" Ne bekliyorsun merasim törenimi hemen oturda kahvaltıya başla daha fazla seni bekliyemem. "

Dediğin de korkarakta olsa yanındaki sandalyeyi çekip oturmuştum kahvaltı masasında bir çok çeşit kahvaltılık vardı açıkçası hangisini önce yiyeceğimi bilmiyordum çok acıkmıştım hamilelikten  herhalde çok acıkmıştım çünkü daha önce bu kadar çabuk acıktığımı hatırlamıyordum.

Normal de Mardin'de ailemin yanında öğleye doğru kahvaltı ederdim o saate kadar ancak iştahım yerine gelirdi Karan'la evlendiğim ilk günlerde onun azarlamalarıyla erken saatlerde her ne kadar istemesem de bir kaç şey atıştırmak zorunda kalmıştım.

Birden Karan'ın sesini duyduğum da ise istemeden de olsa ona dönmüştüm.

" Bu masada gördüklerini sanma ki senin için hazırlattım kendini o kadar özel sanma yanlızca bebeklerim için hazırlattım gözümde zerre değerin yok herşey bebeklerim  için sen benim gözüm de o gün tüm  söylediklerin den sonra bittin açıkçası bu saatten sonra ise umrum da dahi değilsin".

"Neden bi kerede  olsa kendini benim yerime koymuyorsun daha henüz on sekiz yaşındayım bu yaşımda ablam ve kardeşin yüzünden kendimi seninle bir anda evli buluyorum buda yetmiyormuş gibi birde sen den hamile olduğumu buraya geldiğim de öğreniyorum  birde sen bana kötü davranıyorsun."