ÇIKMAZIMDAKİ BOZKURT

33.Bölüm

Ecrin Bozkurt

Sabahın erken saatinde uyandığım da Karan'ın yüzü koyun bir şekilde yattığını gördüm dün bana yaptığı süpriz tekrar gözlerimin önüne gelince istemsiz bir şekilde yüzümde bir tebessüm peyda oldu bana söyledikleri ,oldukça nazik davranmalarını düşününce bir kez daha onu ne kadar çok sevdiğimi anladım.

Asi saçları özgürlüklerini ilan etmişçesine sağa sola doğru savrulmuş onu olduğun dan daha çok serseri bir görünüme bürünmesine neden olmuştu asi saç tutamlarını her ne kadar elimle düzeltmek istesem de bu isteğime ne yazıkki engel oldum.

Eğer böyle bir şey yaparsam hayatta bu yataktan çıkamazdım daha fazla bunları düşünmeden oldukça sessiz bir şekilde yataktan çıkmak istediğim de ise Karan'ın oldukça otoriter sesini duydum o an kıpırdayamadım bile.

"Nereye güzelim bu kadar çabuk mu sıkıldın ben den halbuki benimle biraz daha yatakta kalırsın sanıyordum öyle sessiz bir şekilde seyretmek olmaz değil mi yanılıyormuyum yoksa."

Nasıl yani onu seyrettiğimi biliyormuydu peki neden uyanık olduğunu bana belli etmemişti hemen büyük bir öfkeyle dikkatli bir şekilde ona dönüp sırtına oldukça yavaş bir şekilde vurup pislik demek uyanıktın bir de utanmadan söylüyormusun.

Karan çevik bir hareketle yatakta sırt üstü uzanıp kollarını kafasının altın da kenetliyip yüzünde ki gülümsemeyle,

"Neden uyanık olduğumu belli edeyim ki hem senin aksine bu durum benim çok hoşuma gitti buda demek oluyor ki çoktan kendimi sana affettirmişim  yoksa yanılıyormuyum."

Bu sözlerinden sonra bir de utanmadan bana göz kırpması yokmuydu yemin ederim bu adam benim elimde kalacaktı tabi ben de kabahatti onu süründürmeden en ufak süprizin de yelkenleri suya indirirsem olacağı buydu tabi .

Hemen tek kaşımı kaldırıp bedenimin üst kısmını çarşafla örter örtmez kararlı bir dille seni affettiğimi de nerden çıkardın o sadece seni kandırmak için bir oyundu görünüşe göre hemen inanmışsın omuzumu silkip hiç önemli değil bu senin kaybın.

Yüzünde ki ifade hemen dağılır dağılmaz yataktan hafifçe  doğrulup oldukça sinirli bir şekilde bir hışımla kolumdan tuttuğu gibi beni bedenine hapsedip kop koyu gözlerle gözlerimin içine bakıp kendin den ödün vermeden.

"Ne demek oluyor bunlar seni hala affetmedim demekte ne demek dün gece kollarımın arasında iken ,tenin tenime karışırken bana söylediklerin de mi yalandı yoksa ."

Nasıl anlarsan o Karan şimdi izin verirsen yataktan biran önce çıkıp duş almak istiyorum daha sonra ise kahvaltı edip biran önce ilaçlarımı alıp evime gitmek istiyorum.

"O kadar uzun boylu değil Ecrin hanım önce lafını söyleyip seni serbest bırakacağımı sanıyorsan ne yazıkki aldanıyorsun bakalım sana yapacaklarım dan sonra da bu kadar kendin den emin konuşabilecekmisin."

Bir çırpıda beni oldukça nazik bir şekilde yatağa uzandırır uzandırmaz ellerimin arasında ki çarşafı sökercesine alıp yere doğru fırlatıp tamamen karşısında savunmasız bir şekilde kalmamı sağladı.

Hemen dudaklarıma kapanıp beni öpmeye başladığın da onu bu kadar hafife aldığım için bir kez daha içimden kendime isyan ettim ne gelirse başıma hep ona karşı gelmemden dolayı geliyordu keşke onun söylediklerine uyup sessiz bir şekilde onunla istediği yatsaydım belki bunlar başıma gelmezdi.

Dudaklarımda ki hakimiyeti son bulur bulmaz rotası bu sefer boynum olmuştu her ne kadar onu sinirlendirsem de beni incitmekten sakınırcasına boynumu öpüp göğüslerime doğru yönelmişti.