ÇIKMAZIMDAKİ BOZKURT

37.Bölüm

Ecrin Bozkurt

Karan'ın o gün beni yatağımıza yatırıp gitmesinin ardın dan uyumuş akşam yemeğine yakın uyanmıştım her ne kadar uyandığım da Karan'ı yanımda görmek istesem de ne yazıkki varlığını yanımda hissetmediğim gibi onu görememiştim de buda demek oluyordu ki söz verdiği gibi erken gelmek yerine yine gece yarısı ansızın yanıma gelecekti.

Her ne kadar onun bu karanlık dünyasını kabul etmesem de ne yazıkki o bu karanlık dünyanın sahibi olduğu kadar aynı zaman da da efendisiydi tek korkum ise bebeklerimin de tıpkı babaları gibi bu dünyaya ait olmak için adeta dünyaya gelecek olmalarıydı ben ise bunun aksi olmaması için elimden ne geliyorsa yapmak için mücadele etmek istesem de ne yazıkki henüz karnımdayken  bile adeta babalarına bağlılıklarını bana inat hissettiriyorlardı .

Akşam yemeğini çalışanların benim için açtığı tek kişilik servis ve birbirinden leziz yemekler eşliğinde yemekleri  yediğim de her ne kadar iştahım olmasa da sırf bebeklerim için kendimi zorlamış yemeklerimin devamını getirmiştim yemek masasın dan kalkıp bir süre salon da tek başına televizyon seyrettikten sonra daha fazla Karan'ı beklemekten sıkıldığım için biran önce dinlenmek için tekrar yatak odamıza çıkmıştım.

Yatak odamız da bulunan giyinme odasına girip tek tek üzerimdekileri çıkarıp oldukça rahat bir saten gecelik bedenime geçirip saçlarımı açıp serbest bıraktığım bir nebzede olsa kendimi rahat hissetmiştim gerçekten bu son zamanlarda bebeklerim biraz daha fazla beni yoruyor adeta uzun süre ayakta durmama izin vermiyorlardı.

Gün içersinde kendimi çok fazla yorgun hissettiğim yetmiyormuş gibi birde sürekli yatıyordum nede olsa doğumuma sayılı günler kalmıştı her ne kadar ikiz annesi olacağım için normal doğum yerine sezaryen doğum yapacak olsam da yine de çok korkuyordum.

Karan ise her defasında bana bu konuda endişelenme mi bana ve bebeklerimize bu süreçte  hiç bir şey olmaması için elinden ne geliyorsa yapacağını söylese de genede içim hiç rahat değildi sonuçta bu benim ilk doğumum du .

Giyinme odasın dan çıktığım da karnım da hafif bir kasılma hissettiğim de istemsiz bir şekilde yerim de durmuş bir adım dahi atmaya edata korkmuştum şuan bu ani gelen kasılmadan dolayı soğuk soğuk terler döktüğüm gibi kalbim adeta göğsüm den firar edercesine atıyordu.

Hemen elimi karnımın üzerine koyup okşayıp ,

"Şimdi olmaz bebeklerim daha dünyaya gelmenize var hem babanız yanınız da olmadan beni böylesine zor anda bırakmak da neyin nesi oluyor ."

Bebeklerime babaların dan bahsetmem bir nebzede olsa onları sakinleştirmiş olmalı ki ani gelen kasılma sanki beni hiç yoklarcasına gelmemiş bedenimi bir korkunun eşine sürüklememiş gibi adeta  uçup gitmişti derin bir nefes alıp adımlarımı yatağımıza doğru atıp daha fazla ayakta durmamak için hemen yatağın üzerinde ki örtüyü çekip içine girip yatmak için Karan'ın yastığına sarılmıştım.

Şuan yanımda olmasa da en azından eşsiz kokusuna sahip yastığına sarılıp bir süreliğine de olsa onun varlığını hissederek yatabilirdim kısa sürede kokusunun beni tesiri altına almasıyla derin bir uykunun kollarına kendimi bırakmak için göz kapaklarım kapanmıştı bile yüzümde gezen sayısı öpücüğün etkisiyle her ne kadar huysuzluk çıkarıp uyanmak istemesem de bir anda dudaklarımın üzerinde hissettiğim baskı ile ister istemez gözlerimi açmak zorunda kalmıştım.

O an odanın loş ışığının altın da Karan'ın varlığını yatağımız da hissettiğim de hemen büyük bir sahiplenişle kollarımı boynuna dolayıp öpüşüne karşılık vermiştim bu onu mutlu etmiş olmalı ki ansızın başlattığı öpüşüne benim davetimle büyük bir istekle kabul edip beni hakimiyeti altına almıştı .