Anubis Avonturen

Seizoen 1 - Hoofdstuk 6

  12-05-2010
Amber en Mick fietsten naar huis. Ze vonden de film allebei heel erg leuk en hadden een gezellige avond gehad. Plotseling begon het heel hard te regenen en Amber maakte zich druk dat haar mascara zou uitlopen.
"Kom, we gaan even onder die boom schuilen," stelde Mick voor. Snel zetten ze hun fietsen tegen de boom neer en Amber pakte gelijk een spiegeltje uit haar tas.
"Oh nee," zei ze toen haar mascara een beetje was uitgelopen. Mick begon te lachen en legde zijn handen op haar wangen waarna hij met zijn duimen haar uitgelopen mascara wegveegde.
"Het valt mee. En het maakt niet uit, je ziet er altijd geweldig uit." Door deze opmerking begon Amber te stralen. Ze bogen naar elkaar toe voor een lange zoen.

Appie was met Jeroen op de XBOX aan het spelen. Appie had veel lol aangezien hij de hele tijd won met een racespelletje. Na een tijdje had hij door dat Jeroen zijn hoofd er helemaal niet bij had.
"Gast, je let niet eens op." Jeroen keek Appie aan en schudde zijn hoofd. Appie had al een vermoeden waarom dat was.
"Gaat het om Noa?" Jeroen knikte terwijl hij voor zich uit bleef staren.
"Waarom laat je haar niet gewoon los?" vroeg Appie zuchtend.
"Dat kan ik niet. Ik houd van haar, ik wil bij haar in de buurt zijn." Appie trok zijn wenkbrauwen op, hij vond dat Jeroen dat een beetje laat inzag.
"Waarom liet je haar dan stikken?"
"Omdat ik in de war was," antwoordde Jeroen boos. Natuurlijk wist hij wel dat Appie dat niet snapte, hij snapte het zelfs nauwelijks. Maar toch wist hij nu dat hij Noa terugwilde en hij was bereid er alles voor te doen. Appie snapte dat Jeroen niet meer verder wilde spelen, daarom liet hij hem naar even met rust.

Fabian en Nienke waren helemaal in hun eigen wereld. Nienke had haar vestje uitgetrokken en zoende Fabian verder. De vlinders in hun buik waren ontelbaar en ze verlangden steeds meer naar elkaar. Ze trok Fabian's trui ook uit terwijl hij zijn handen onder haar hemdje schoof. Hij draaide Nienke om zodat hij nu boven op haar lag. Terwijl Nienke haar handen over zijn rug liet glijden, schoof Fabian zijn handen steeds verder naar boven. Dit ging snel, sneller dan ze ooit hadden gedaan, maar het voelde goed. Op het moment dat Fabian haar hemdje wilde uittrekken werd de deur opengegooid...

13-05-2010
"Betrapt," zei Appie lachend toen hij in de deuropening stond. Normaal gesproken zou Nienke zich heel ongemakkelijk voelen, maar nu begon ze te lachen. Fabian was ook niet serieus, maar probeerde dat wel te zijn.
"Appie.. kan je mij nou nooit, maar dan ook nooit even alleen laten met Nienke?"
"Zo, wat hebben jullie gedronken hé," lachte Appie.
"Ap, ik meen het. Ik kan nooit alleen zijn met haar, nooit." Het kwam er zo grappig uit dat Appie en Nienke er om moesten lachen.
"Neemt niemand mij serieus?"
"Jij doet een beetje gek," lachte Nienke.
"En jij dan, jij bent nog veel erger," antwoordde Fabian. Ze zoenden weer en leken zich er niets van aan te trekken dat Appie erbij stond. Appie stond vermakelijk toe te kijken terwijl hij de deur achter zich dicht deed. Op een gegeven moment keek Fabian Appie met een kwaad gezicht aan, maar dat kwade gezicht vond Appie veel te grappig waardoor hij moest lachen.
"Ga nou," zei Fabian.
"Nee," antwoordde Appie lachend. "Ik vind het hier veel te gezellig. Trouwens, je trui ligt op de grond." Nienke moest hier erg hard om lachen waardoor Fabian ook niet meer serieus kon blijven.
"Ja, daar zie ik weer de lach van Faab," zei Appie. "Jullie mogen wel doorgaan waar jullie gebleven waren hoor, dus Nienke, je hemdje?" Hij vond vooral de manier waarop het stel reageerde nu erg grappig, normaal gesproken zou Fabian heel boos worden, nu niet zo erg.
"In je dromen Ap, Nienke is van mij."
"Nou zeg," reageerde Nienke lachend. "Ik ben geen persoonlijk bezit."
"Nee Fabian, ze is geen persoonlijk bezit." Appie pakte ondertussen ook een flesje bier.
"Wel, je bent van mij." Fabian pakte zijn trui en trok hem weer aan, eigenlijk had hij de avond anders voorgesteld, maar hij wilde er geen bezwaar van maken.

Amber en Mick kwamen ondertussen kleddernat het huis binnen. Het schuilen voor de regen was niet echt gelukt. Mick tilde Amber op en wilde haar meenemen naar zijn kamer.
"Ik denk dat Fabian en Nienke daar zijn," zei Amber lachend. Dat bracht Mick op een idee. Hij legde zijn oor tegen de deur zodat hij kon horen wat er binnen gebeurde. Wat hij niet door had was dat Appie binnen was en wel in de gaten had dat Mick voor de deur stond. Plotseling werd de deur opengedaan en Mick viel letterlijk voorover op de grond. Nienke begon keihard te lachen waardoor Fabian zijn lachen ook niet meer in kon houden. Appie lag sowieso al in een deuk en Amber begon ook te lachen toen ze zag dat Mick zich niet pijn had gedaan.
"Gezellig hier?" vroeg Amber lachend.