Anubis Avonturen

Seizoen 1 - Hoofdstuk 7

  26-05-2010
"Patries, Roy is hier voor je." Patrica schrok en liet Robbie los.
"Hee," zei ze zacht. Roy glimlachte en bleef haar aankijken. Patricia durfde niet te vragen wat hij hier kwam doen, aangezien ze bang was dat het iets met 'de bende' te maken heeft. Robbie weet daar namelijk niets vanaf en dat wil ze zo laten ook.
"Ik ben zo terug hoor," zei Patricia tegen Robbie terwijl ze opstond. Ze liep met Roy mee naar de hal.
"Waar kent ze hem van?" vroeg Robbie die nog nooit iets over hem gehoord heeft.
"Oh van.." Fabian stopte even midden in zijn zin. Hij bedacht zich nu dat Robbie helemaal niets wist van wat er gebeurd is. ".. school geloof ik."

"Wat doe jij hier?" vroeg Patricia toen ze in de hal stonden.
"Ik eh.. ik wilde je even bedanken, voor het geld." Patricia vond het wel aardig van hem, maar eigenlijk wilde ze het er niet meer over hebben.
"Je moet mijn vriendin bedanken," antwoordde ze zacht.
"Maar hoe kwam ze in hemelsnaam aan zoveel geld?"
"Dat doet er niet toe, het is nu toch afgelopen? Je hebt je schulden nu toch afgelost?" Roy liet beledigd zijn hoofd hangen. Patricia vond ook wel dat ze bot deed, maar ze wilde gewoon alles achter zich laten en dat kon niet als hij er telkens over begon.
"Sorry," zei ze zacht.
"Ik betaal alles terug, echt waar!"
"Dat hoeft niet, geloof me nou maar. Ik wil het er liever niet meer over hebben." Zwijgend bleven ze een tijdje staan, totdat Roy zijn mond na een tijdje opentrok.
"Is dat je vriend, in de kamer?"
"Ja, ik zal hem wel even voorstellen. Zeg alsjeblieft niks over het hele gedoe met die bende, hij hoeft dat niet te weten." Verbaasd liep hij haar achterna.
"Robbie, dit is Roy. Roy, dit is Robbie." Vriendelijk gaven ze elkaar de hand. Roy wilde echter niet blijven, hij was er al snel weer vandoor zonder Nienke ook maar even gezien te hebben.

Joyce zat snikkend op haar bed met haar mobiel in haar handen. Ze twijfelde of ze Bart moest smsen om te vragen hoe het ging. Bellen durfde ze sowieso niet, maar smsen kon toch geen kwaad? Of zou hij haar dan door hebben? Zo bang als ze was begon ze toch een smsje te schrijven. 'Hé, hoe is het? Ik hoorde het van Tim. Kan ik iets voor je doen? XJ' Toen ze het smsje net verstuurd had, kwam Patricia binnen.
"Zit je nu weer met Bart te smsen?" Joyce keek stil voor zich uit, het antwoord leek Patricia toch al te weten.
"Heeft het zin als ik nog een keer zeg dat ik hem niet vertrouw?" vroeg Patricia voorzichtig. Joyce haalde haar schouders op, ze twijfelde nog steeds en het leek nog lang niet voorbij te zijn. Wie moest ze geloven en wie moest ze vertrouwen? Ook al was Patricia al zolang haar vriendin, toch was het voor haar nog niet duidelijk. Bart is toch te vertrouwen? Hij houdt toch van haar? Of denkt ze dit omdat ze graag wil dat het zo is? Toen Patricia zag dat ze zo in de war was ging ze naast haar zitten en sloeg een arm om haar heen. Op dat moment ging Joyce's smstoon af en Patricia kon het niet laten haar mobiel te pakken en het smsje te lezen. Vervolgens keek ze Joyce met grote ogen aan.

EXTRA POST: 26-05-2010
"Wat?" vroeg Joyce geïrriteerd toen ze haar mobiel weer terugpakte.
"Je kunt wel iets voor me doen, ik heb nog een deal voor je?" Patricia wist maar al te goed wat ze net gelezen had. Joyce las het nu ook, wat moest ze nou?
"Dit ga jij echt niet doen hoor! Je laat je toch niet commanderen?"
"Hij heeft het moeilijk.."
"Ach, hij heeft het helemaal niet moeilijk," reageerde Patricia gefrustreerd. "Hij heeft geld zat, denk je nou echt dat hij hiermee zit? Hij heeft nu alweer een deal en wie moet dat weer voor hem doen?" Ze kon er gewoon niet met haar hoofd bij, waarom was Joyce nou zo naïef?
"Wat moet ik dan doen?" vroeg Joyce die het allemaal even niet zag zitten. Patricia sloeg troostend een arm om haar heen.
"Sms alsjeblieft niets terug, hij brengt je alleen nog maar meer in de war. Misschien is het goed als je hem voor een tijdje niet meer ziet. Of het liefst helemaal niet, je weet hoe ik erover denk." Ze kreeg niet eens een boze reactie van Joyce terug. Zij wist wel hoe Patricia erover dacht en probeerde zich niet te laten beïnvloeden.
"Ik ga douchen, dan kan ik nog meer nadenken." Patricia knikte glimlachend. Op het moment dat Joyce de deur uit liep, kwam Robbie binnen.
"Hee, schoonheid." Patricia spreidde haar armen en hij rende op haar af waarna ze knuffelend op bed vielen.