Anubis Avonturen

Seizoen 5 - Hoofdstuk 29

  17-03-2012
"Dit slaat nergens op!" Patricia was de eerste die reageerde. "Als ik in een klooster wil wonen, dan ga ik er zelf wel naartoe."
"Inderdaad," reageerde Mick die het met Patricia eens was. Ook Fabian was het er niet mee eens.
"Dit gaat echt niet gebeuren. Mijn kind gaat nergens heen. Ze blijft hier."
"Ik snap dat jullie hiervan schrikken, maar jullie worden er alleen maar beter van."
"Vergeet het maar," zei Patricia bot. "Ik hoef niet zo'n zweverig mediterend persoon te worden."
"Patries," reageerde Joyce die vond dat Patricia iets te ver ging.
"Wat? Je gaat me toch niet vertellen dat jij voor dit belachelijke plan bent?"
"Nee, maar ze doen dit wel om ons te helpen. De regels zijn misschien een beetje veel. Kan het niet op een andere manier?" Yfke schudde haar hoofd.
"Wij werken op deze manier, omdat we al heel vaak hebben bewezen dat deze aanpak helpt. Het is in het begin even wennen, maar op een gegeven moment merk je dat het beter gaat. Het is niet alleen dat je leert leven als een volwassene, maar je leert ook jezelf kennen."
"Wat een psychologisch gelul," reageerde Patricia weer. Appie begon te lachen.
"Eigenlijk vind ik het alleen maar voordelen hebben," zei Matthijs. Hij kreeg een paar boze blikken op zich gericht. "Ja, sorry, maar dit is voor het eerst dat ik een soort van zelfstandig woon en het gaat niet echt lekker. Ik kan wel hulp gebruiken."
"Nou, dan ga je toch lekker naar een huishoudschool?" zei Mick boos. "Als je hier woont, moet je het zelf kunnen."
"Dat is niet helemaal waar," reageerde de agent. "Dit is nog steeds een internaat, maar is de conciërge, zonder enig officiëel overleg, uit huis gegaan. We hebben het recht dit jullie voor te leggen, zoals ik net al zei." Mick kon hier niets meer op zeggen.
"Laten we dit gewoon doen," zei Appie die het wel grappig vond dat er twee 'nonnen' in huis kwamen wonen. Hij vond het wel een uitdaging.
"Echt niet. Ik ben het er niet mee eens," zei Patricia. "Wie nog meer niet?" Mick en Fabian staken samen met Patricia hun hand op. Joyce, Appie en Matthijs niet.
"Joyce!" zei Patricia.
"Sorry, maar zoals nu kan het ook niet meer doorgaan." Pat, die de hele tijd al stil op een stoel zat, stond plotseling op en keek verward naar de rest.
"Ik moet me aangeven." Hij stond te trillen op zijn benen terwijl de rest hem verbaasd aankeek. Appie wist als enige waar hij het over had. Hij had nog niets van Jeroen gehoord en begon zich nu ook wel zorgen te maken.
"Waar heeft u het over?" vroeg de agent.
"Ik heb Noa geraakt. Dat kan niet anders. Anders was Jeroen allang terug geweest." Hij was zo verward, dat hij dit drie keer achter elkaar zei.
"Wat is er met Noa?" vroeg Joyce. Op dat moment kreeg Appie een telefoontje. Hij nam op en na het telefoontje keek hij met een ernstig gezicht naar de groep.
"Noa ligt in coma," zei hij. Iedereen werd stil. Alleen Lynn maakte nog wat geluidjes met haar blokken. Daarna ging het allemaal heel snel. Appie kreeg allemaal vragen en die beantwoordde hij met wat hij wist. Pat werd ondervraagd, maar kreeg al gauw te horen dat hij mee moest naar het bureau voor een officiële verklaring. De agenten en de zusters vertrokken. Zij zouden later in de avond weer terugkomen voor de beslissing van de bewoners.

Fabian was de luier van Lynn aan het verschonen in haar kamertje. Hij was een beetje aangeslagen door het nieuws over Noa en bezorgd om Nienke en Amber. Ze waren nog steeds niet thuis. Ze namen allebei niet op. Hij wist niet wat hij nu moest doen. Toen Mick binnenkwam, werd het nog moeilijker. Moest hij hem iets vertellen? Moest hij hem het geheim van Amber vertellen waar hij eigenlijk niets mee te maken had en waar hij zich eigenlijk niet mee mocht bemoeien?
"Fabian. Amber is er nog steeds niet. Ik maak me nu echt zorgen." Fabian begreep hem helemaal, maar wist nog steeds niet wat hij moest doen. Hij ging gewoon verder met Lynn haar pyjama aan te trekken.
"Fabian. Als jij iets weet over de problemen van Amber waar Nienke het over had; zeg me dat, alsjeblieft. Je bent mijn beste vriend, weet je nog?" Mick had gelijk, dacht Fabian. Als er iets was gebeurd, dan kon Fabian beter zijn mond opentrekken nu. En als er niets aan de hand was, dan hadden Nienke en Amber hun telefoon maar op moeten nemen. Nienke was het blijkbaar ook van plan om het aan Mick te vertellen.
"Oké. Ik weet het nog maar net, maar Amber de fotoshoots die Amber doet voor Theo zijn geen gewone fotoshoots, maar lingerieshoots." Mick keek hem met grote ogen aan.
"Dit meen je niet. Dus ze heeft gewoon tegen mij gelogen? Dit doet ze al die tijd al?"
"Ik weet het niet zeker, maar ik denk het wel. Nienke heeft het me net verteld." Mick zuchtte en schudde niet begrijpend zijn hoofd.
"Dit doet ze voor het geld neem ik aan? Ik had toch echt gedacht dat ik haar zover had gekregen dat geld niet het belangrijkste was." Fabian merkte dat hij erg boos was.
"Ik weet niet over wat voor problemen Nienke het had, want volgens mij gingen die shoots elke keer wel goed. Maar als er iets is gebeurd, dan heeft Theo er iets mee te maken."
"Dan moeten we naar hem op zoek, maar hoe?" Fabian had opeens een idee.
"Via Scott. Hij heeft het telefoonnummer van Theo wel en weet ook waar hij woont. Kom, we vragen het aan Patries." Fabian liep met Lynn op zijn arm achter Mick aan naar de kamer van Patricia (en Joyce). Mick klopte even op de deur, maar deed al gauw open. Patricia schrok en het leek alsof ze iets wegstopte, maar dat maakte Mick niets uit. Patricia wilde een grote mond opzetten, maar Mick was haar voor.
"Heb jij het nummer van Theo?"
"Eh, nee? Wat moet ik daarmee."
"Wil jij Scott even bellen voor het nummer van Theo?"
"Waarom?"
"Omdat ik het zeg," reageerde Mick bot. Hij had nu even geen zin om alles uit te leggen.
"Dat gaat niet."
"Waarom niet? Bel hem gewoon, het is belangrijk."
"Ik heb een soort van ruzie met hem. Ja, je bent niet de enige met problemen."
"Oh, mogen wij hem dan bellen?" vroeg Fabian rustig. Patricia gaf hen het nummer van Scott. Mick belde hem en had al gauw het telefoonnummer en het adres van Theo te pakken.
"Wat is er aan de hand?" vroeg Patricia aan Fabian terwijl Mick Theo probeerde te bellen. Terwijl Fabian Lynn haar handen uit zijn haar probeerde te halen, vertelde hij dat Nienke en Amber nog niet terug waren en dat ze hen niet konden bereiken.
"Nou, dat is lekker. Nienke is op mijn weg en ik wilde ook nog even naar Noa."
"Echt?" vroeg Fabian. "Heeft ze nog gezegd waar ze naartoe ging?"
"Nee, maar ze had wel haast."
"Hij neemt niet op," zei Mick. "We moeten naar zijn huis." Fabian knikte. Hij keek naar Lynn die hij nog op zijn arm had en vervolgens naar Patricia. Hij duwde Lynn in haar armen.
"Wil je alsjeblieft op haar letten?"
"Wat? Nee. Jullie moeten nog mee beslissen voordat de agenten en de nonnen weer komen!"
"Je weet dat wij het niet willen," zei Mick die de deur al uit was. "Dit is even belangrijker nu." Fabian gaf Lynn een kus en rende achter Mick aan. Patricia bleef met Lynn in haar armen achter.