PSYCHOTIC THREESOME (Love Beyond Boundaries series #1)

chapter twenty one.

BEXTON

I was sobbing, kulang na lang ay hindi na ako huminga dahil panay ang hikbi ko. I can't even stop myself from crying at patuloy lang silang dalawa sa pagpapakalma sa 'kin.

They are now wearing some clothes, hindi na tulad ng kanina na akala mong maglalampungan. Mas napaiyak ako lalo sa naisip ko.

"Bexton, calm down, please..." Piyok na ani ni Ruffus who looked like na sasabayan na ako sa pag-iyak while Rafael was panicking sa kanyang likod. He gave me a cup of water na tinanggap ko naman.

Kanina pa ako ganito, hindi talaga ako tumitigil. Tuloy-tuloy lang sa pag-agos luha ko.

"Morris," Nag-aalalang tawag sa 'kin ni Rafael. Ilang minuto ay huminahon na rin ako. Nakaupo na silang dalawa sa aking harapan at tahimik akong ino-obserbahan.

"Ayos ka na ba?" Ruffus said sharply but with a hint of worries on his tone na ikinatango ko. Rafael scowl. Their faces darkened kaya medyo natakot ako. "Who made you cry?" Seryoso nilang tanong.

Sininok pa ako bago sumagot, "Kayo." Nagka-tinginan naman sila sa isa't isa at gulat akong biglang sinapak ni Ruffus si Rafael, "Tarantado ka pala, bakit mo pinaiyak?!"

Rafael hissed in pain bago tumayo at gumanti, "Fuck you! You're the one who made him cry!" Pinanood ko silang gumulong sa sahig at halos kalbuhin ang isa't isa sa galit.

Dun muli ako umiyak kaya natigilan sila at mabilis na lumapit sa 'kin. "Fuck! Are you okay, Baby?"

"Baby ka d'yan?! Tumabi ka nga, tatadyakan kita!" Inis na sigaw ni Ruffus at tinulak si Rafael at inasikaso ako pero hindi naman nagpatinag si Rafael kaya muli silang nagtalo.

"Ayokong umasa..." Paninimula ko at napatingin sa aking kamay. They stopped fighting at nanahimik, they looked at me worriedly kaya nagpatuloy ako sa sinasabi ko, "Kung gusto n'yo naman ng Poly Relationship sana sinabi n'yo, hindi 'yong ganun...feeling ko kasi kabit ako."

I looked at them both na mukhang gulong gulo sa nangyayari. "I mean gusto ko kayong dalawa, totoo 'yon. If may relasyon kayo sana sinabi ninyo sa 'kin, tanggap ko naman eh. Kung gusto ninyo tatlo tayo, papayag ako, kung umamin lang kayo...hindi ko naman kayo i-ju-judge."

Dahan-dahang napatingin ang dalawa sa isa't isa, I was hoping for them to confess pero nagulat ako ng dakmain ni Ruffus ang mukha ni Rafael at marahas siyang tinulak. Rafael landed sa kama at bigla itong humalagapak ng tawa while Ruffus was groaning at naghihilot ng sintido.

"God damnit, Bexton..." Napakurap ako. I was dumbfounded. Yung isa natawa, yung isa mukhang stress, ano bang meron? May mali ba akong nasabi?

"Bakit? Anong meron?" Ruffus inhaled at seryosong tumingin sa 'kin. "You think we have a relationship?" Sabay turo kay Rafael na mamamatay na yata katatawa na muli kong ikinatango.

Ruffus shook his head and crossed his arms. "I'm Ruffus Enul Sallienjo," He Introduced na muli kong ikinatango. "Alam ko-" He pointed at Rafael who's laughing hysterically. "That motherfucker is Rafael Enue Sallienjo."

Nangunot ang noo ko. Parehas sila ng Apilido? Nanlaki ang mata ko. Ibig sabihin... "Kasal na kayo?"

There's a second of silence na nangibabaw sa aming tatlo hanggang sa muling humalagapak ng tawa ni Rafael na kahit si Ruffus ay natawa na rin.

Tang ina naman oh! Seryoso yung tao rito tapos tatawanan nila? Edi kasal nga sila?! Tapos gusto nila akong gawing kabit?!

"God damnit! No, Bexton!" Natatawang sagot ni Ruffus. "We're brothers!" Nanliit ang mata ko sa sinabi niya at tumingin kay Rafael bago sa kanya. Magka-mukha nga sila...