chapter thirty seven.

797 34 19
                                    

BEXTON

Pag-gising ko ay I keep more light and fresh. My body feels weak and my lower body hurts.

"Hm, sige pupunta ako." Napatingin ako sa gilid ng kama and saw Ruffus who's topless and only has hi boxers while on his phone.

"Ruffus," Tawag ko. He turned to me at nang makitang gising ako ay mabilis siyang nagpaalam sa kausap at pinatay ang tawag.

Lumapit ito sa'kin and check on me. "Are you okay? May masakit ba sa'yo? I cooked you some food, gusto mo na bang kumain?" Sabay-sabay niyang tanong.

Tumango na lang ako. Lumabas naman siya at pagbalik ay may dala na siyang tray. He helped me para makaupo at halos mapamura ako sa sakit.

Hindi naman ganito kasakit ang nadanas ko kay Rafael. He's more rough than Ruffus pero parang mas kawawa pa'ko sa kanya.

Rafael was physically rough, siguro dahil he's more into a BDSM. He's also the type who loves giving dirty compliments and insults, his dick is long that can destroy you, and his girth is a satisfiable size, sobrang grabe lang talaga siya kung bumayo; he doesn't care if you're in pain; it turns him even more.

Meanwhile, Ruffus, on the other hand, has the girth that can fucking make you scream in pain...he's more of a gentle and soft type, kaysa kay Rafael.

I'm glad he didn't had me sucking his dick, baka pati pagkain ay hirap ako kapag nagka-taon.

I sighed at tinulungan n'ya akong kumain. "Sino pala kausap mo kanina?" Taong ko. Umupo si Ruffus sa aking tabi habang naka-alalay sa pagkain ko.

"It's Von, nakita raw nila yung mga gumawa. Rafael was there to accompany them but kailangan ako, hindi naman pwedeng tawagan ang mga magulang ng mga 'yon kaya ako ang gagawin nilang guardian." Natawa ako sa kwento niya.

"Naalala ko tuloy dati. Wala kasing maga-assist kila Oscar nun dahil walang matatawagan sa guidance. Ang ginagawa nila ay si Topher o Darrel ang tinatawagan para maging guardian since matanda sa amin si Topher at matangkad si Darrel kaya hindi halata." Ruffus was amused by my story at mahina ring natawa.

"Hindi ba kayo nabunyag? Same lang naman kayo ng school diba?" Tanong niya at umiling ako.

"Hindi naman, principal at admins lang naman ang kumakausap sa kanila at mga lower teachers na bago dahil nakikipag-away si Oscar at Alistair sa mga bata, siguro nung graduation ay nabuking kami kaya muntik nang i-hold good moral naming lima." Sabay kaming tumawa sa sinabi ko.

Nang matapos akong kumain ay nagpa-alam na siyang aalis. He dressed up, humeram muna siya ng shorts at shirt. Medyo fit lang sa kanya pero hindi na siya nagreklamo.

He gave me a kiss bago lumayas. Humiga na lang ako uli at pumikit, hindi naman ako nabigo dahil nakatulog ako uli.





"Tol," Tawag sa'kin nang kung sino. Pagmulat ko ay nagulat ako nang makita silang lahat na nakatingin sa'kin.

Mabilis akong napa bangon pero malakas ding nakahiyaw dahil sa sakit ng aking likod at pang-upo.

"Gago, ayos ka lang?" Bulalas ni Alistair.

Inalalayan nila ako. "Bakit kayo nandito?!" Gulat kong tanong at tinuro nilang lahat si Alistair.

"Bakit ba?!" Napangiwi ako. Wala ang girls at si Rafael, Topher, Hostel, Dennis at Kent.

Paano sila nakapasok sa bahay?!

"Anong oras na?" Tanong ko at akmang kukuhanin phone ko.

"Umaga na, pre. Pinapunta kami ni Sir Ruffus at Rafael dito para dalhan ka ng pagkain," Ani ni Oscar.

PSYCHOTIC THREESOME (Love Beyond Boundaries series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon