SON YOL MAHALLESİ

14. Bölüm

♬ Bölüm Şarkıları ♬

Reynmen - Renklensin

***

"Burada kurallar var," diyen Berkay Abi duvara yaklaşıp okumaya başladı. "Telefon, değerli eşyalar ve kesici aletlerinizi içeriye girdiğinizde sağınızda kalan kutuya bırakın, yanınızda fener vs. aydınlatıcı cihaz olabilir, zebani'ye hiçbir şekilde vurmayın, şiddet uygulamayın, bu kadar." Sonra bize döndü. "Girelim o zaman."

Başımızı sallayıp önde Berkay Abi olacak şekilde içeriye girdik. Kurallarda olduğu gibi söylenen şeyleri kutuya bıraktık. Kağan Abi ve abim yanlarında getirdikleri fenerleri yaktılar. "Ee ne yapacağız şimdi?" diyen Kağan Abi ile eş zamanlı bir ses duyduk.

"Sağdaki ilk odaya gireceksiniz." dedi kalın ve mekanikleştirilmiş bir ses.

"Ne var oğlum onda, gireriz." deyip bize söylenen odaya doğru ilerledi Berkay Abi. Kulbu indirdi ama kapı açılmadı.

"Bu, o kadar kolay mı olur sandın?" dedi yine o mekanik ses. "Anahtarı bulmak için diğer odalara girmeniz gerekiyor."

"Baştan söylesene abi o zaman." dedi Berkay Abi. Sonra bize döndü. "Üç oda var üçe ayrılalım."

"Yedi kişi nasıl üçe ayrılabiliriz gerizekalı?" dedi Kağan Abi. "Pardon hayatım." deyip Derya Abla'ya döndü.

Derya Abla, 'problem yok' dercesine elini salladı.

"Ben karımdan ayrılmam." dedi ve kolunu Derya Abla'nın omzuna attı. "Ben Derya'ylayım."

"Oğlum kim tek kalacak o zaman?" dedi Berkay Abi. "Bu ikisi kardeşlerini alır, sen Derya'dan ayrılmazsın, ben ne olacağım lan?"

"Banane oğlum ne bok yersen ye." dedi Kağan Abi. Sonra yine Derya Abla'ya döndü. "Pardon güzelim."

"O zaman hep beraber giriyoruz odalara," dedi Berkay Abi. "Ben tek gitmem."

Verilen karar ile kabile halinde ilk odaya girdik. Etrafa ayrılıp anahtar aramaya başladık. "Bence üçe ayrılmak daha mantıklıydı." dedi Dila. "Böyle çok uzun sürecek. Koskoca adamsın Berkay Abi, korkuyor olamazsın değil mi?"

"Korkmak?" dedi Berkay Abi, Dila'ya dönerken. "Korkmak, kim, ben?" Sonra güldü. "Komikmiş Dila." O sırada dan diye bir kapı çarpıldı ve bir kız güldü korkunç bir şekilde. "Ananı satayım." diyen Berkay Abi ile hepimiz güldük.

"Tabii canım korkmak ve sen, hiç alakası bile olmayan bir ikilisiniz." dedi Dila ve gülerek önüne döndü.

"Çok konuşma cadı," dedi Berkay Abi. "Anahtarı ara."

Dila, "Ben karşı odaya bakacağım Berkay Abi, feneri alayım." dediğinde, abim Dila'ya doğru ilerleyip, "Tek kalma sen zebaniler yer seni." dedi ve birlikte bulunduğumuz odadan çıktılar.

Aradan çok değil iki dakika geçtiğinde ikisi de bağırarak ve koşarak odaya geri döndü.

Abim kapıyı ayağının ucuyla pat diye kapattığında hepimiz onlara bakıyorduk.

"Ne oldu oğlum?" dedi Kağan Abi. Abim nefes nefeseyken, "Zebani çıktı önümüze." dedi.

Kağan Abi güldüğünde arkasındaki dolaptan gelen tıkırtılar onun bu gülüşünü soldurdu. "Hayatım sen diğer tarafıma geç bir." dedi Derya Abla'ya. Derya Abla sağ taraftan diğer tarafa geçtiğinde Kağan Abi dolaba tekme attı. Kapı birden açılıp içeriden yırtık kıyafetler içerisinde birisi koşarak ve gülerek geçti aramızdan. "Lan!" dedi Kağan Abi. O aramızda koşarken Savaş beni kolumdan yakalayıp çoktan arkasına almıştı bile.