30. Bölüm

1.3K 81 38
                                    

♬ Bölüm Şarkıları ♬

Yaşar - Birtanem

Yaşar - Sevda Sinemalarda

***

Güler yüzümle, "İyi günler," dediğim son hastam da odadan çıkarken ben de ayağa kalktım.

Hazırlanıp çıkmak için çantama çıkardığım eşyalarımı koyarken çalan kapım ile birlikte 'girin' dedim.

Kapı açıldığında giren kişiye doğru çevirdim başımı.

"Hastalarınız bitti diye duydum hanımefendi." dedi Savaş. "Ben de sevgilimi kaçırmaya geldim."

"Hoşgeldin." dedim çantamı kapatıp masamın arkasından çıkarken. Gülümseyerek hızlı adımlarla ona doğru ilerleyip kollarımı boynuna doladım.

"Hoşbuldum." dedi kolları belimi bulurken. Boynuma bir öpücük bıraktığında iyice gülümsedim. Geriye çekildiğimizde ellerimiz oldukları yerlerden ayrılmamıştı. "Arayacaktım seni ama hastan vardır diye aramadım. Bir arkadaşım ve eşiyle tanıştırmak istiyorum seni. Bugün büroya geldiler. Sonra sende var mı birileri falan deyince arkadaşım, konun açıldı. Ben de zaten seni kaçırmayı planlıyordum, onlarla birlikte bir kahve içmeye gideriz diye düşündüm. Ne diyorsun?"

"Çok güzel olur." dedim. Onun hayatında önemli olan insanlarla tanıştığım zaman hayatına iyice dahil olduğumu hissediyordum. Bu his çok güzeldi. "Çantamı alayım, çıkalım."

Başını salladığında hemen çantamı aldım ve birlikte odadan çıktık. Hastaneden çıktığımızda Savaş bir arabaya doğru ilerlemeden önce bana dönüp, "Sen arabaya geç güzelim ben geliyorum." dedi.

Tamam deyip Savaş'ın arabasına ilerledim. Biraz sonra o da geldiğinde arabanın kapılarını açtı ve bindik ikimiz de.

Yola koyulduk ve çok bir süre geçmeden de şirin bir kafenin önünde durduk. Arabadan indiğimizde arkamızda duran arabadan da bir çift indi. Yanımıza doğru yürüdüler.

Kadın tesettürlüydü. Fazlasıyla güzel bir kadındı, saf bir güzelliği vardı ve yanındaki adamla da kesinlikle çok yakışıyorlardı.

Yanımıza geldiklerinde Savaş, "Dışarıda mı oturalım, içeride mi?" dediğinde tanımadığım kadınla birlikte, "İçeride." cevabını vermiştik.

Şaşkın bir şekilde birbirimize baktığımızda gülmüştük. Sonrasında içeriye geçip bir masaya oturmuş ve birer çay söylemiştik.

Çayların gelmesini beklerken Savaş konuştu ilk önce. "Güzelim," dedi. "Arkadaşım Gökalp." diyerek adamı tanıttı. "Eşi Duru. İki tane dünyalar tatlısı çocukları var. Bir görsen çok seversin eminim ki." Sonra başını genç çifte çevirdi. "Bu güzel hanımefendi de benim sevgilim, Akasya."

"Tanıştığımıza memnun oldum, Akasya." dedi Duru. Elini uzattığında ben de gülümseyerek elimi uzattım. "Ben de." dediğimde sıkışan ellerimiz geri çekildiğinde, Gökalp dediği adam da, "Ben de memnun oldum Akasya." dedi. "Allah sevginizi daim etsin."

Savaş da benim gibi gülümseyerek amin dediğinde birbirimize baktık.

O sırada çaylarımız geldi. Şekerlerimizi atıp karıştırırken başımı Savaş'a çevirdim. "Arkadaşınla nereden tanışıyorsunuz Savaş?" dedim merakla.

Savaş, Gökalp'e bakıp güldü. Savaş arkasına yaslanırken Gökalp da gülmüştü. "Şöyle ki," dedi Gökalp boğazını temizledikten sonra. "Adalet sarayında bir mahkemeden çıkmıştık ikimiz de. Biraz soluklanmak için oturmuştuk ikimiz de metal banklara. Eşyaları da ortadaki bir bölmeye koymuştuk. İkimiz de nasıl yorgunsak dosyaları üst üste koymuşuz. Mahkeme vakti geldiğinde eşyalarımızı alıp mahkeme salonlarına gittik. O zamana kadar birbirimizin eşyalarını aldığımızın farkında bile değiliz hâlâ." dediğinde şaşkınlıkla güldüm. Hayret içinde anlık olarak Savaş'a baktım. Bana yan bir gözle bakıp gülümsediğinde başını önüne eğdi. "Mahkeme başladı, karşı taraf savunmasını yaptı sıra bize geçti, ben de o kadar emin bir şekilde bekliyorum ki savunmamı yapmak için. Fazla da hazırım. Sıra bize geçti, savunmamı yaparken destek almak için hazırladığım kağıtları elime aldım bir de ne göreyim? Mahkemeyle asla alakası olmayan bir konuyla ilgili kağıtlar duruyor elimde. Kalakaldım o an. Soğuk soğuk terler döküyorum bir yandan da. Hakimden müsaade isteyip dışarı nasıl çıktım, nasıl Savaşla oturduğumuz yere nasıl döndüm bilmiyorum. Oraya geldiğimde Savaş'ı gördüm. Benden önce fark etmiş durumu, geri gelmiş bankların olduğu yere. Elleri belinde sıkıntıyla etrafa bakınıyordu. Yanına gittim, beni gördüğü gibi rahatladı resmen. Sonra eşyaları değiştirdik de hallettik. İlk defa da orada tanıştık."

SON YOL MAHALLESİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin