15

58 9 18
                                    

Yol boyunca dışarı bakıyordum, bu yollar çok yabancıydı.

Geri yaslanıp esnedim, karnımdan sesler gelince elimi karnıma koydum.

"Acıktım"

"İki gündür açtın, normal"

Kapıya vurduğunda araba durdu, kapı açıldığında adam baktı.

"Bir isteğiniz mi vardı?"

"Acıktık"

Adam geri çıktığında bende çıkacak iken kolumu tuttu.

"Nereye?"

"Çişim geldi"

Elini çektiğinde indim, arkamdan indi, ormanlık alandı burası, elimi tutup ağaçların arasına soktu beni.

"Yap burada"

Anlımı ovarak ağacın arkasına geçtim, çok utanıyordum, peçete bile yoktu.

(Erkeklerin peçete kullanması gereken konular var)

İşimi bitirip altımı düzelttim, yanına gittiğimde arabaya döndük, su matarısını alarak ellerime döktüm, sabun yoktu maalesef, keşke olsaydı.

Yemek tabakları geldiğinde hoseok'un dibine oturdum, tabağı alarak baktım, patates, et ve pilav vardı.

(Pilav kore nin ekmeği, her şeyin yanında var maşallah, onun yerine ekmek yiyin be ne olcak😹)

Yemeye başladım, ailemi göreceğim için heyecanlıydım, tabağım bittiğinde dudaklarımı sildim.

"Tatlı var mıdır?"

Hoseok'a döndüğümde yemek getiren adama baktı.

"Tatlı var mı?"

"Yok efendim, meyve var"

Bana baktığında kafamı salladım, adama baktığında adam gitti, elinde muz ve çilek ile döndüğünde aldım, arabaya geçtik, yol boyunca tabakta ki meyveleri yedim.

Sonunda araba durduğunda hoseok konuştu.

"Geldik"

Aşşağı indiğimizde etrafa baktım.

"Neresi burası?"

"Daegu"

"Daegu mu? Burası daegu değil"

"Nasıl değil, burası Kore daegu, istediğin yer"

"Hey, burası güney kore, değil mi?"

"Ne diyorsun tanrı aşkına, kaç kore biliyorsun sen?"

Gözlerimi kapattım, doğru,kore daha ayrılmamıştı ki, yutkundum ve ellerimi birleştirip etrafa baktım.

"Ama burası değil"

"Nereyi istiyorsun?"

"Büyük binalar, vardı, sihirleri olan insanlar-"

"Sihirli insanlar? Büyük binalar mı? Hayal dünyasın da mı yaşıyorsun sen?"

"Ama, ama vardı"

Yine gözlerim dolduğunda yine böyle olduğuma beddu ettim, hoseok kafasını salladı.

"Öyle bir yer yok, daegu dedin geldik"

"Ailem burada değil"

"Pekala, bu gece burada kalalım,yarın döneriz"

Kafamı sallayarak onayladım, başka şansım yoktu ve hoseok'un sabrını daha fazla zorlarsam başımı gövdem den ayırmasından korkuyordum.

/

Ben biraz sıkılmışım galiba, bu bölüm çok kısa olmuş 😭🤦‍♀️

kitap : sope Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin