" මහත්තයා!! තව පොඩ්ඩෙන් මහත්තයාගේ කෑලි තමයි ඇහිදින්න වෙන්නෙ!!"
වේගෙන් යන කෝච්චිය දිහත් බලලා මගේ දිහත් බලපු කෙට්ටු කොල්ලා කියනකොට මං හීස් බැල්මෙන්ම ඌ දිහා බලාගෙන හිටියා.....
ඒක වුනා නම් මට සතුටුයි කියන්න ඕන වුනත්, මං මොකුත් නොකියා කොල්ලගෙ අතට හිර වෙලා තිබුන මගේ අත ගලවගෙන උගේ පපුව මැද්දේ බේබි කැරියර් එකේ ඉදන් රැහැයියෙක් වගේ අඩන පොඩි එකාව ඇස් වලින් පෙන්නුවා....
ඒ තත්පරේට මගෙන් ඇස් අහකට අරගත්ත ඌ පොඩි එකාව නලවන්න ගත්තා....
"ඕ...ඕ...හරි හරි මගේ පැටියා අඩන් නෑනේ දැන් හොද කොල්ලනේ ඕ..ඕ..."
මට හිනාවක් ගියා...මේකා ඇච්චා වගේ හිටියට තාත්තා කෙනෙක් නේද....යසයි පොඩි ඇටයා... අවුරුදු විස්සක් විතර ඇති මූට යන්තන්....
"මහත්තයා ට කෝච්චිය එනවා ඇහුනේ නැද්ද? තව ටිකකින් මේ පීල්ලෙත් කෝච්චියක් එනවා එන්න මහත්තයා අයින් වෙලා යන්න..."
පොඩි එකා ටිකක් නැලවුනාට පස්සේ මූ ආයේම මගේ දිහා බලනවා.....
"නම මොකක්ද?"
"ඈහ්?"
මං අහනකොට ඇස් බෝල කරනවා... මූත් බබෙක් වගේ....
"නම මොකක්ද? මාව බේරගත්තට ස්තූති කරන්න එපැයි!!"
"අයියෝ ඕක මොකක්ද මහත්තයා.. මගේ නම පන්සිළු, පන්සිළු සහන්සිත් මුතුනායක....."
නම ඇහුවම මුලු නමම කියලා මගේ දිහා බලලා ආයේත් ඇස් රවුම් කෙරුවා...
"තෑන්ක්ස් පන්සිළු!! මං අශ්වින්, අශ්වින් රන්දුල...."
මං හිතා මතාම මගේ නමේ අනිත් කොටස අතෑරලා දැම්මා....අශ්වින් රන්දුල වඩිමගංගාව... ඒක තමයි මගේ සම්පූර්ණ නම..... වඩිමගංගාව ඇමති තුමා කිව්වම මුලු ලංකාවම දන්න රටේ අධ්‍යාපන ඇමති තමයි මගේ තාත්තා....හහ් නමට තාත්තා..... අධ්‍යාපන ඇමති වුනාට තාත්තා සාමාන්‍ය පෙලට විතරයි ඉගෙන ගෙන තියන්නේ.... මේ රටේ එහෙමනේ බං.... ඉගෙන ගත්ත උන් නෙවෙයි රට කරන්නේ... තාත්තා ඉස්සර කරේ ලී බිස්නස්.... පොලිසියට පොඩි පොඩි දේශපාලඛයින්ට අත යටින් ගාන කපලා තාත්තා රක්ෂිත ගනන් එලි කෙරුවා...ඒවට හරියන්න බැංකු ශේෂ බලාගෙන ඉද්දි උඩ ගියා....
YOU ARE READING
🖤පහන්සිළු 🖤 ( 𝑻𝒂𝒆𝑲𝒐𝒐𝒌 𝑵𝒐𝒏𝒇𝒊𝒄𝒕𝒊𝒐𝒏)
Non-Fiction"පහනක් ලස්සනම පහන් සිය ගානක් දැල්වෙන මලුවක දැල්වෙනකොට නෙවෙයි පන්සිළු, එක හුදෙකලා අදුරු මලුවක දැල්වෙනකොට.." -අශ්වින්- 24/05/30 RAYA
