🌿CHAPTER 28🌿

205 25 6
                                    

කලු  පාට රෑ අහස පිරෙන්නම තරු දහස් ගානක් පායලා... අතේ තියාගෙන ඉදලම සීතල වෙලා තිබුන කෝපි උගුරු දෙක එක හුස්මට බීලා මම බැල්කනි ඩෝ එකෙන් ඇතුලට එබිලා බැලුවා....

හඳට තරු වලට අහසට ආදරේ කරන්න මට උගන්නපු මගේ කෝලම් මල්ල සැප නින්දක.... මං ඔලුව උඩට උස්සලා අහස දිහා බැලුවා.... ඉස්සරම දවස් වල මං ගෙවපු ජීවිතේ ඇතුලේ නිවිසැනසිල්ලේ අහස දිහා බලන්නවත් මට ඉස්පාසුවක් තිබුනේ නෑ....

එහෙමයි කියලා මං කරපු රාජකාරියක් තිබුනෙත් නෑ... ඉගෙන ගන්න එක ඇරුනම මං කරපු ලොකුම දේ යාලුවෝ එක්ක රස්තියාදු ගහපු එක.... ඒත් ජීවිතේ එක දවසක මම අහසේ ඉදලා පොලවට ඇදගෙන වැටුනට පස්සේ, දෛවය මාව උස්සලා ආපස්සට පොලවටම දමලා ඇරියට පස්සේ මගේ ජීවිතේට අතරමං වුන කණාමැදිරි එලියක් වැටුනා....

දැන් මං ඒ එලිය දිගේ ඉස්සරහට ඇවිදගෙන යනවා... මගේ කණාමැදිරි පැටියා මාව හරිම පාරේ ඉස්සරහට අරගෙන යනවා... අහස දිහා බලාගෙන හිනාවුන මං බැල්කනි ඩෝ එක වහගෙනම රූම් එක ඇතුලට ගිහින් තද නින්දක හිටපු මගේ හා පැටියව පපුවට තුරුළු කර ගත්තා....

සුදු කම්මුල් ලා රෝස පාටට හැරිලා... ගෙවිලා ගිය පැයේ මාව අවුලලා මගේ නම කොදුරපු  හීන් තොල් දෙක තද රතු පාටට හැරිලා... මගේ කැලෑ හා පැටියා තද නින්දේ... මං ඒ රෝස කම්මුලක් ඇතුලට එබිලා යන්නම හාද්දක් තිබ්බා....  ඊට පස්සේ ඉස්සිලා එහා පැත්තේ තිබුන බේබි බෙඩ් එක දිහාත් බලලා එහෙමම ඇස් පියා ගත්තා...

________

"රන්දු මං උබට කියන්න හිටියේ ඊයේ සිතූ ලන්ච් අරගෙන ආව වෙලාවේ මගෙන් දෙතුන් වතාවක් ම ඇහුවා උබ කොහේද ගියේ කියලා "

පහුවදා ටී ටයිම් එකේ කැබින් එකට ආපු දේශ් කියනකොට මං ඇස් උස්සලා ඌ දිහා බැලුවා...ඕක ඉතින් අමුතුවෙන් කියන්න දෙයක් යැ, ඊයේ පන්සිළු ලන්ච් අරගෙන එද්දී මං ඔෆිස් එකේ හිටියේ නෑනේ...

"මං හිටියේ නැති නිසා අහන්න ඇති බං..."

මං කිව්වා...

🖤පහන්සිළු 🖤 ( 𝑻𝒂𝒆𝑲𝒐𝒐𝒌 𝑵𝒐𝒏𝒇𝒊𝒄𝒕𝒊𝒐𝒏)Where stories live. Discover now