🌿CHAPTER 17🌿

334 43 20
                                    

"අයියේ මෙන්න මං ඔක්කොම ලිස්ට් කලා..."

එක සැරේටම පන්සිළු ගේ කටහඩ ඇහෙද්දි මං ලැප් එකෙන් ඇස් අහකට අරගත්තා... චෙයාමන්ගේ කැබින් එකට තට්ටු නොකර කඩා බිදගෙන එන එකම ජීවියා....මට හිනාවක් ගියා...

"ස්කූල් එකක ලමයින්ට ඉගෙන ගන්න බඩු දෙනවට වඩා මේක ලොකු පිනක් අයියේ, ඒත් ඉතින් ඇමති තුමා කැමති වෙයිද දන්නේ නෑ, මොකද අනාත ලමයි ට දේවල් දුන්නා කියලා ඒ ලමයිගේ දෙමව්පියන්ගේ ඡන්ද වැටෙන් නෑනේ..."

පන්සිළු මගේ ඉස්සරහින් වාඩි වෙන ගමන් කියනවා...

"හැබැයි අයියේ ඒකටත් ක්රමයක් මගේ ලග තියනවා ඔයා කැමති නම් විතරයි හැබැයි!!"
පන්සිළු කියනකොට මං ඔලුව වැනුවා....

"අපීට පුලුවන් සෝෂල් මීඩියා හරහා පොඩි ප්‍රචාරයක් යවන්න, අපි මෙහෙම වැඩක් කරනවා කැමති කෙනෙකුට එදාට සහභාගී වෙන්න පුලුවන් ස්වේච්ඡාවෙන් කියලා,  එතකොට ඒ එන අය පොටෝස් වීඩියෝස් එහෙම ෂෙයා කරනවානේ එතකොට අපිට ඔටෝම ඇමති තුමාගේ වැඩෙත් කරලා අපේ වැඩෙත් කරගන්න පුලුවන්...."

පන්සිළු ඇස් නටවලා කියනකොට මං ඒ මූන දිහාම බලාගෙන හිටියා...

"අයියේ!! "

"ආහ්!"

"මොකද කියන්නේ? ඔයා කැමතිද?"

"ඔයාට හොදයි කියලා හිතෙන විදියක් කරන්න පන්සිළු!! මමත් හිතනවා ඒ විදිය හොදයි කියලා!!"

"ම් එහෙනම් මං මේ බඩු ටික ගෙන්නනවා හොදේ... හවස ඉදලා ඒ ටික පැක් කරලා දෙන්න පැකින්ග් එකේ අය ඕකේ වුනා..."

අතේ තිබුන file දෙකෙන් එකක් මගේ පැත්තට එවලා අනිකත් අරන් නැගිටින ගමන් පන්සිලු කිව්වා...

"කොහේද  දැන් ඔය යන්නේ?"

"ආහ් "

යන්න හදන පන්සිළු ගේ අතින් අදින ගමන් මං අහනකොට කොල්ලා ගැස්සිලා ගියා....

"අයියේ!!"

"කොහොමද ඉගෙන ගත්තේ හැමදේම හරි ලස්සනට ඔහොම ප්ලෑන් කරන්න! ම්?"

"අයියේ!! කවුරු හරි එයි!!"

"ඉතින්.... එන කෙනෙක් එන්නේ දොරට නොක් කරලා... ඔය සමහරු වගේ කඩාගෙන බිදගෙන එන්නේ නෑ!!"

🖤පහන්සිළු 🖤 ( 𝑻𝒂𝒆𝑲𝒐𝒐𝒌 𝑵𝒐𝒏𝒇𝒊𝒄𝒕𝒊𝒐𝒏)Where stories live. Discover now