🌿CHAPTER 15🌿

226 38 6
                                    

අතේ තිබුනු උනු කිරි කෝපි උගුරක් බීපු මම තරු අහසට හිනා වුනා... හිනා වෙනවා... මං දැන් සතුටින් හිනා වෙනවා....

ඇත්තටම ආදරේ හරි පුදුමයි... ආදරේ පාට වැටුනම මිනිස්සු හරි ලස්සනයි.. මූනුවල හිනාව උතුරනවා... ඊයේ දේශ් කියපු කථාවක් මතක් වෙලා මගේ මූනේ ආයේත් හිනාවක් ඇදුනා....

"උබ ඇස්වලිනුත් හිනාවෙනවා රන්දු, මොකද්ද කියපං වෙනස?"

මං විහිලුවක් කරලා උගේ කථාව මගෑරියා උනත්,  දන්න දා ඉදලා මගේ දුක සතුට අදුරන ඌට බොරු කරන්න මට පුලුවන් කමක් තිබුනේ නෑ.... ඒ නිසාම ආදරේ කරන්න අරගෙන සති දෙකකට පස්සේ මං ඊයේ දේශ් ට පන්සිළු ගෙයි මගෙයි ආදරේ ගැන කිව්වා....

"අයියේ හරි යං "

පන්සිළු ලෑස්ති වෙලා මං ඉන්න තැනට ආවා.... සුවදයි...බේබි කලෝන් සුවදයි....

"චුට්ටක් ඉන්න මාලා තාම පුතුව සෝදනවා.. "

මං කියනකොට පන්සිළු ඇස් ලොකු කරගත්තා.... අද දේශ් ටයි රංගටයි ඩිනර් එක අපේ ගානේ....පන්සිළු මට කිරි කෝපි එක දීලා ලෑස්ති වෙන්න ගිය අතරේ තමයි මං මාලාට කිව්වේ කොල්ලව ලෑස්ති කරලා දෙන්න කියලා....

"අයියේ ඒත්..."

"ෂ්, හැමදාම එයාව ගෙදර තියලා බෑනේ බබා.."

"අයියේ!!"

මං අන්තිමට හෙමින් බබා කියද්දී මගේ අලිබබා නහින්න හැදුවා වටපිට බල බලා...

"ඔහොම බයවුනොත් ඇති..."

මං අතේ තිබුනු කෝපි බාගේ පන්සිළු ගේ අතට දෙන ගමන් කොල්ලගේ කම්මුලක් මිරිකුවා...

"අයියේ!!"

රතු වෙලා... සුරංගනා පැටියෙක් වගේ..මටම පුදුමයි අර නරා වලේ මේකා මෙහෙම පරිස්සමට ලොකු වුනේ කොහොමද කියලා....

"අයියේ!!"

කෝපි එක බොන ගමන් රව රවා නහින්න හදනවා...

"මොකද බං"

"මොකද ඔහොම බලාගෙන ඉන්නේ "

"කොහොමද?"

මං කට කොනකින් තොල හපලා ඇහුවා....කෝප්පේ කටේ ගහගෙන ඇස් උස්සලා බලාගෙන ඉන්න හැටි දැක්කම ඉබලා මරන්න හිතෙනවා...

🖤පහන්සිළු 🖤 ( 𝑻𝒂𝒆𝑲𝒐𝒐𝒌 𝑵𝒐𝒏𝒇𝒊𝒄𝒕𝒊𝒐𝒏)Where stories live. Discover now