🌿CHAPTER 10🌿

331 49 35
                                    

____________________________________

ගිනි ගහන අව්වෙ සෙල්ලම් බෝනික්කෝ වගේ එහා මෙහා යන මිනිස්සු දිහා බලාගෙන හිටියත් මගේ කල්පනාව තිබුනේ නම් දුර ඈතක.....

"මේ වෙලාවේ කරන්න පුලුවන් එකම දේ දරුවට නිව්මෝනියා තත්වයක් එන්න නොදි බලාගන්න එක විතරයි, නිතර නිතර වීස් එක එන එක මේ ලෙඩේ සාමාන්‍ය තත්වයක්... දරුවා අමාරුවෙන් හුස්ම ගන්නේ කියලා තේරුන ඉක්මනින් ම දරුවව හොස්පිට්ල් ඇඩ්මිට් කරන එක තමයි කරන්න තියන හොදම දේ....."

හදවත් රෝග ස්පෙෂලිස්ට් කෙනෙක් වුන ඩොක්ටර් තෙන්නකෝන් එකින් එක කරුණු පැහැදිලි කරනකොට මම පන්සිළු වගේම මාලාත් හොදට අහගෙන හිටියා.....

මීට දවස් තුනකට කලින් ඩිස්චාර්ජ් කරලා අරගෙන ආව පැංචාව ඊයේ තමයි අපි ලංකා හොස්පිට්ල් එකේ ඩොක්ටර් තෙන්නකෝන් ලගට අරගෙන ගියේ....

මට දැනගන්න ඕන වුනේ කොල්ලට අවුරුදු පහ වෙන්න කලින් සර්ජරි එක කරන්න පුලුවන් ද කියනෙක...ඒත් සර්ජරි එක සම්පූර්ණ පැය තුනක් පුරා සිහිනැති කරලා කරන එකක් නිසා කොල්ලට අවුරුදු පහක් වෙනකන් ඒක කරන්න බෑ කියලා ඩොක්ටර් අවධාරණය කරලම කිව්වා....

ඒ වගේම ඊලග දවසේ කොල්ලට වීස් එක හැදුනම ඩොක්ටර් තෙන්නකෝන් යටතේ හොස්පිට්ල් ඇඩ්මිට් කරන්නත් මං ඩොක්ටර් එක්ක කථා කලා.... මොකද එතකොට පන්සිළු ට විවේකයක් තියන වෙලාවට කොල්ලව බලන්න පුලුවන්.....

"රන්දු කොහේද first aid box එක? මේ රෙද්දේ ඔෆිස් එකේ first aid box එකක් නෑනේ අම්මපල්ලා...මොකාද මේකේ බොසා.... රන්දුවා හොයලා දියං ඔතන්ට වෙලා ගල්ගිලලා වගේ ඉන්නැතුව!!"

මගේ කල්පනා ලෝකේ සුන්නද්දූලී කරලා දාන්න ටොනාඩෝව වගේ කඩාගෙන බිදගෙන ආපු දේශ් first aid box එකක් හොයනවා.... ලෝයර්  කාරයා ලේ හොල්ලගෙන වගෙයි....

"කොහේද යකෝ මේක... අම්ම පල්ලා ගොලුවොයි බීරොයි කොරුයි මැද්දේ මං විතරනේ මෙතන දෙයක් හොයලා බලන්න ඉන්නේ... රන්දුවා අන්න අරක අරන් දියන්...."

File රැක් එකේ උඩ කෙලවරේ තියන first aid box එක ගන්න දෙතුන් වතාවක් උඩ පැනලා බැරි තැන කොට පගයා මට කථා කලා...

🖤පහන්සිළු 🖤 ( 𝑻𝒂𝒆𝑲𝒐𝒐𝒌 𝑵𝒐𝒏𝒇𝒊𝒄𝒕𝒊𝒐𝒏)Where stories live. Discover now