🌿CHAPTER 05🌿

77 24 22
                                    

අදත් පුරුදු විදිහටම ඉර බැහැගෙන යනවා.... පන්සිළු තාමත් නෑ.... මං මුහුද දිහා බලාගෙන කල්පනා කලේ දේශ් කියපු දේවල්...මට පන්සිළු ට උදව් කරන්න ඕන කිව්වම දේශ් එකහෙලාම ඒකට විරුද්ධ වුනා....

"උබට පිස්සුද රන්දු? ඌ කවුද කාගේද කින්ද මන්ද නොදැන එහෙම එක පාරට උදව් කරන්න දගලන්නේ...?"

තාරුකාට ආදරේ කරන්න පටන් ගද්දිත් දේශ් ඔය වගේම විරුද්ධ වුනා  ... ඒත් මං කලේ මට ඕන දේ.. දැන් ඉතින් නහය ලගටම ගිලුන එකේ ඔලුවත් ගිලුනම මොකද කියලා මට ඕන වුනා පන්සිලුට උදව්වක් කරන්න.... 

"මහත්තයා ගොඩක් වෙලාද ඇවිත්? මං තව ගමනකුත්  ගියා ඒකයි පරක්කු වුනේ...."

හිනාවෙලා ඇවිත් මගේ එහාපැත්තෙන් වාඩි වෙලා පන්සිළු කිව්වා.... කලුබෝල ඇස් දිලිසුනත් කොල්ලගේ මූන තෙහෙට්ටු පාටයි... හැතැප්ම ගානක් පයින් ඇවිදලා වගේ හතිඅරිනවා...... කූරු කොන්ඩේ දාඩියට තෙත් වෙලා....

"කොහේද වෙන ගමන?"

"බොරැල්ල ට දුවල එන්න ගියා මහත්තයා "

"හ්ම් අපි මොනවා හරි බොන ගමන් නිදහසේ කථා කරමුද පන්සිළු, එන්නකෝ...."

මං නැගිටලා ඉස්සර වෙනකොට ඔලුව වනපු කොල්ලත් මාත් එක්කම එක පෙලට ඇවිද්දා... කොල්ලත් එක්කම ගෝල්ෆේස් ග්රවුන්ඩ් එකේ තිබුන පොඩි ෆුඩ් ට්‍රක් එකකින් කට්ලට් ටිකකුයි නෙස්කැෆේ දෙකකුයි දාගත්ත මං ටිකක් ඉස්සරහට ඇවිදගෙන ගිහින් වැඩි සෙනග නැති තැනකින් වාඩිවෙලා නෙස්කැෆේ එකක් එක්ක කට්ලට් තිබුන කඩදාසි බෑග් එක පන්සිළු ට දික් කලා....

කොල්ලා එක කට්ලට් එකක් අරගෙන බෑග් එක ආපහු මට දික් කරද්දි මං ඒ අතේ ඇගිලි අතරේ තිබුන කට්ලට් එක අතට අරගෙන ඔලුව වනන කොට පන්සිළු කලේ ඇස් ලොකු කරගත්ත එක.....

"මට තේරෙන්නේ නෑ පන්සිළු කොහොමද මේ කථාව පටන් ගන්නේ කියලා!!"

මං හුස්මක් උඩට ඇදලා කියනකොට කොල්ලා මගේ දිහා බලාගෙන නෙස්කැෆේ උගුරක් බිව්වා.....

"මට පන්සිළු ගැන කියන්න!!"

මං කියනකොට කොල්ලා නෙස්කැෆේ එක හිර කරගත්තා....

🖤පහන්සිළු 🖤 ( 𝑻𝒂𝒆𝑲𝒐𝒐𝒌 𝑵𝒐𝒏𝒇𝒊𝒄𝒕𝒊𝒐𝒏)Where stories live. Discover now