"Biriyle iş birliği yaptığını ama sonucunda ona çalıntı süsü verip daha fazla alacağını söylemişti."
"Kim bu?"
"Bilmiyorum."
"Yeterli bilgi değil Jaeyun. Köpeğini bırakmam için hiç değil." dedim ve ayaklandım.
"HAYIR HAYIR TAMAM DUR." dediğinde ona döndüm.
"Seo Changbin diye birinden bahsediyordu."
"Changbin mi?"
"Evet."
"Changbin'in kim olduğunu biliyor musun sen?"
"Hayır bilmiyorum, yemin ederi-"
"Abinin sevgilisi."
"Ne?"
"Seo Changbin abinin sevgilisi ve bu kadar yükselebilmesinin sebebi."
"Nasıl yani? Abim şimdi-"
"Evet, abin onu yükselten sevgilisini bile kullanacak kadar aşağılıkmış."
"Lütfen benim söylediğimi söylemeyin."
"Senin iki kelimenle hareket edecek kadar salak değilim zaten. İlk önce kanıt bulmam gerekiyor."
"Şimdi bırakacak mısınız köpeğimi?"
"Tch."
"Anlaşmıştık ama."
"Kandırıldın Jaeyun. Neden elimdeki kozları bunlarla harcayayım ki?"
İçeri Niki girdi.
"Heeseung." dediğinde ona döndüm.
"Efendim?"
"Birkaç bir şey bulduk, Jaeyun hakkında."
"Getir bakalım." dediğimde elindeki tableti bana getirdi.
Tableti aldım ve kenardaki sandalyeyi Jaeyun'un ters şekilde önüne çekip bacaklarımı açıp oturdum.
Okumaya başladım.
"Ooo dövüşçüymüşüz. Bir sürü birinciliğin de varmış. Beni de döver misin acaba?" diyip güldüm.
"Komik mi?"
"Değil mi?" dediğimde konuşmadı ve kafasını eğdi.
"Eskiden bir kaza geçirmiş. Yüzünde izler... Aa bakayım." diyip ayaklandım.
Çenesini kavrayıp yüzünü kendime doğru kaldırdım.
"Cidden varmış-"
Yüzüme tükürdü.
Derin bir nefes aldım ve sertçe yüzünü bıraktım.
Kenardan aldığım peçeteyle yüzümü sildim.
"Ellerini kullanamayınca böyle çocukça şeyler yapman cidden çok komik."
"Komik şeylere gülünür genelde ama gülen kimse göremiyorum."
"Haklısın." diyip ona döndüm.
"Şanslısın ki sabırlı bir insanım."
"İstersen olma."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Him&I | Heejake
Fanfiction"Her bir ayrıntısı beynime işlemiş, dokunuşu vücuduma kazınmış ve dudaklarıysa beni hayata geri döndürmüş. Nasıl affedemem onu gülümsememin tek sebebi olurken?"
