hee's pov:
Hızlıca Sangkyu'nun yattığı yere geldim.
Hoon da Niki de buradaydı.
"Heeseun-"
Hızlıca yanına gittim. Bu sefer Niki'nin yakasına yapışan ben oldum.
"Heeseung napıyorsun?"
Ellerimden kurtulmaya çalışıyordu.
"Biliyordun." dediğimde sustu.
Susmasıyla yüzüne bir yumruk geçirdim. Yakasını bırakmamla yere düştü.
"Heeseung."
Hoon ayaklandı.
"Ne yapmış bu biliyor musun?" Yüzünü bile çevirmiyordu.
"Jaeyun'un tehdit edildiğini ve haberi olmadan o arabaya bindiğini bilmesine rağmen hiçbir şeyi anlatmamış."
"Ne?"
"Yüzüme bile bakamıyorsun değil mi Niki? Ne içindi bunca şey? Ne içindi arkadaşlığımızı bok etmen?"
Kafasını eğdi sesini çıkarmadan.
"Değdi mi amına koyayım? Değdi mi? Beni mi seviyordun? Sev, sevme diyen yok ama neden yaptın bunu? Neden benden canımı aldın? Neden kestin nefesimi?"
Cevap vermiyordu.
"Ama sana bir şey diyeyim mi? Beni sevdiğin için arkadaşlığımızı bitirmezdim ama bu saatten sonra bırak benimle bir ilişki düşünmeyi, yüzümü bile göremeyeceksin."
Hızlıca ayrıldım ordan.
"Heeseung!"
Derin bir nefes aldım ve döndüm Hoon'a.
"Ne?"
"Nereye?"
"Jaeyun'un yanına. Gerekirse beni affetmesi için ayaklarına kapanmaya."
"Affedebilecek misin?"
"Affedebilecek misin mi? Her bir ayrıntısı beynime işlemiş, dokunuşu vücuduma kazınmış ve dudaklarıysa beni hayata geri döndürmüş. Nasıl affedemem onu gülümsememin tek sebebi olurken?"
"Git, affet."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Him&I | Heejake
Fanfiction"Her bir ayrıntısı beynime işlemiş, dokunuşu vücuduma kazınmış ve dudaklarıysa beni hayata geri döndürmüş. Nasıl affedemem onu gülümsememin tek sebebi olurken?"
