Hastaneye gittim. Babamın bedenini çıkarıyorlardı. Önümden geçti gitti, ben ise arkasından bile gidemedim.
"İyi misiniz efendim?"
"Nasıl iyi olabilirim bu durumda?"
"Haklısınız." dedi ve sustu.
"Ben size bir su alayım." dedi ve önümden geçip gitti.
"HEESEUNG!"
Niki'nin sesini duydum. Hızlıca yanıma geldi.
"İyi misin? Baban nerde?"
"Götürdüler."
"Götürdüler mi?"
"Evet."
"Sen gitmedin mi?" dediğinde ona baktım.
"Tamam. her neyse." dediğinde kafamı yine aşağı eğdim.
"Çok yorgunum."
Omzumu tuttu ve sevmeye başladı.
"Uyumuyor musun?"
"Hayır, uyku tutmuyor."
"Normal olarak."
"Ne yapacağımı bilmiyorum."
"Bırak kendini biraz. Bu kadar düşünmek bir işe yaramayacak sonuçta."
"Bunu diyince düşünmem bitecek mi sanıyorsun?"
"Hayır ama dediğim gibi bekle biraz. Bir sürü şey oldu, bir de bunları düşünme."
"Nasıl düşünmeyeyim Mingyu'ya ne olacağını? Nasıl düşünmeyeyim ben bunları Mingyu'ya nasıl açıklayacağımı ya da babamı."
"Her şey zamanla oturacak ve hallolacak."
"Kardeşini kaçırmak yerine o orospu evladını öldürmeliydim."
"Yine de dediğin gibi elinde bir kozun var."
"Sikmişim kozunu. Sadece öldüreceğim onu."
"Sadece öldürmek içindeki kızgınlığı bastıracak mı?"
"Ona acı çektirecek gücüm yok artık benim. Sadece gebersin gitsin. Bırakırım Jaeyun'u da."
"Saçmalama."
"Saçmalamıyorum. Çocuğun bir suçu zaten yok ve hem abisiyle de iletişimi bile yokmuş. Abisinden nefret ediyor."
"Nasıl inanıyorsun böyle bir şeye? Abisi o onun-"
"İçerde ölen kişi de benim babamdı ama bak öldü ve ben cenazesine bile gitmiyorum." dediğimde sesim yükselmişti.
"İnsanın olmaması gereken insanlarla bağları varsa bu onların suçu değil."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Him&I | Heejake
Fanfiction"Her bir ayrıntısı beynime işlemiş, dokunuşu vücuduma kazınmış ve dudaklarıysa beni hayata geri döndürmüş. Nasıl affedemem onu gülümsememin tek sebebi olurken?"
