Niki's Pov:
Kapıda oturuyordum hâlâ. Hoon gitti konuşmak için ama ne yaptı bilmiyorum.
Telefonumu çıkardım. Hoon'u arayacaktım ama telefonum çalmaya başladı.
Yabancı numaraydı. Açtım ve kulağıma götürdüm.
"Buyrun?"
"Alo, Niki?"
Sunoo'nun sesiydi. "Sunoo?"
"Evet. Ya ben arayıp aramamak arasında çok kaldım da aklım sende kaldı. Ne oldu? İyi misin? Bir anda gittin de. İyi de gözükmüyordun."
"Ha ben, çok iyi değilim ya."
"Neden? Ne oldu? Önemli bir şey mi?"
"Kuzenim kaza geçirdi."
Vurulduğunu söyleyemezdim.
"Of geçmiş olsun, durumu nasıl?"
"Bilmiyorum, bir şey söylenmedi daha."
"Anladım, sen nasılsın?"
"Bilmiyorum."
"Tek misin?"
"Hm hm."
"Bak ister misin bilmiyorum ama yanına gelebilirim eğer istersen. En azından kafanı koyacak bir omuza ihtiyacın varsa o omzun sahibi ben olabilirim." dediğiyle gülümsedim.
Şu durumda şu kadarcık düşünmemişti beni Heeseung.
"Gelmeni istememek değil ama yorma kendini ve kolunu." dememle kıkırdadı.
"Yürürken kolumu kullandığımı hatırlamıyorum."
"Kolun demişken sen nasılsın? Ağrın falan var mı?"
"Çok iyiyim."
"Kötü olsan da söylemezsin zaten, değil mi?"
"İki günde beni iyi tanımışsın." dediğinde kıkırdayarak kafamı kapıya yasladım.
"İyi tanımışım."
"Çok iyi olduğuma göre yanına gelebilir miyim?"
"Hayır desem dinleyecek misin?"
"Gelmemi istemiyorsan gelmeyeceğim."
"İstiyorsam?"
"Geleceğim."
"O zaman gel."
"Geliyim mi?"
"Gel. Konumu atıyorum."
"Tamam, geliyorum."
"Bekliyorum." dedim ve telefonu kapatıp Sunoo'ya konumu attım.
Telefonu kenara koydum ve gözlerimi kapattım.
"NİKİ!"
Sesi duyduğumda gözlerimi açtım.
"Ne oldu Won?"
"Bir şey bulundu."
"Ne bulundu?"
"Bir görüntü, Heeseung Bey'in ailesinin kazasıyla alakalı. Emin olamadık o yüzden ilk sana getirelim dedik."
"Getir."
Elindeki tableti bana verdi.
Gördüğüm görüntüyle gözlerim açıldı.
"Hassiktir."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Him&I | Heejake
Fanfiction"Her bir ayrıntısı beynime işlemiş, dokunuşu vücuduma kazınmış ve dudaklarıysa beni hayata geri döndürmüş. Nasıl affedemem onu gülümsememin tek sebebi olurken?"
