"HEESEUNG!" diyerek içeri girdi Niki.
Bizi öyle gördü ve durdu.
"Galiba yanlış zamanda geldim." diyip çıkıcaktı ki üstünden kalktım Jaeyun'un.
"Hayır hayır, söyle."
"Mingyu ameliyattan çıkmış."
"Ne?"
"Ameliyattan çıkmış ama yoğun bakımda."
"Tamam çık sen ben de çıkıyorum hemen." dediğimde Niki çıktı.
"Sevgilin mi?" dediğinde Jaeyun'a döndüm.
"Ne? Ne alaka?"
"Bilmem yüzünde değişik bir ifade oluştu bizi üst üste görünce."
"En yakın arkadaşım."
"Kendini açık veriyorsun, sevdim."
Güldüm ve "Ne yapacaksın, abine mi söyleyeceksin?"
"Abime günahımı bile vermem."
"Bu kadar iğrenç birine ben olsam ben de vermem günahımı. Neyse daha çok ağız dalaşına giremeyeceğim."
"Mingyu kim? Kardeşin mi?"
Derin bir nefes aldım.
"Evet."
"Geçmiş olsunlarımı ilet."
"Emriniz olur." dedim ve hızlıca ayaklanıp çıktım. Arkamdan kapıyı kilitlemeden yandaki adamlardan birine Jae'yi tekrar bağlamasını söyleyip anahtarı adama verdim.
Hızlıca Niki'nin yanına gittim.
Beraber arabaya atladık ve hastaneye gitmeye başladık.
"Hoon nerde?"
"Acil işi çıktı, bitince gelecekmiş."
"Hah tamam."
"Sen bu çocukla sevgili mi oldun?"
"Ne? Saçmalama."
"Çocukla üst üsteydiniz."
"İplerini çözmüştü, onu bağlayacaktım."
"Bu kadar mı yani?"
"Hesap verme zorunluluğu mu geldi hayırdır?"
"Sadece merak ediyorum."
"Tamam neyse gerilmeyelim."
"Yakışıklı çocukmuş yine de."
"Sabrımı mı sınıyorsun Niki?"
"Neyse susacağım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Him&I | Heejake
Fanfiction"Her bir ayrıntısı beynime işlemiş, dokunuşu vücuduma kazınmış ve dudaklarıysa beni hayata geri döndürmüş. Nasıl affedemem onu gülümsememin tek sebebi olurken?"
