"Sanırım kaçırılan çocu-"
"Jaeyun bu."
"Evet ama bir şey daha var."
"Ne var?" dediğimde anlattı.
"Heeseung biliyor mu?"
"Hayır, daha söylenmedi."
"Söylemeyin. Ben anlatacağım. Diğerlerine de söyle ağızlarını bile açmasınlar."
"Tamam." dedi ve gitti. Yanından Sunoo geçerek benim yanıma geldi.
"Niki."
Ayaklandım.
"Hoş geldi-" diyecekken bir anda bana sarıldı tek koluyla.
"İyi misin?"
Ben de ona sarıldım ve kafamı omzuna koydum.
"Daha iyiyim, merak etme."
Kollarımdan ayrıldı.
"Kuzenin nasıl? Bir haber var mı?"
Kıkırdadım ve "Daha yarım saat önce konuştuk Sunoo."
"Olsun, belki bir haber gelmiştir diye."
"Gelmedi daha."
"Anladım."
"Bu arada ben seni çağırdım ama gitmem gerekecek bir yarım saate."
"Neden?"
"Bu kazayla alakalı bir şeyler bulundu da."
"Ha anladım, hemen mi gideceksin?"
"Hayır. Gitmeyeceğim hemen merak etme."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Him&I | Heejake
Fanfiction"Her bir ayrıntısı beynime işlemiş, dokunuşu vücuduma kazınmış ve dudaklarıysa beni hayata geri döndürmüş. Nasıl affedemem onu gülümsememin tek sebebi olurken?"
