Gözlerimi kapattım ve yüzümü karnına gömdüm. Saçlarımı seviyordu.
"Heeseung."
"Hm?"
"Hadi uyu, ben buradayım. Bir şey olursa uyandırırım seni."
Kıkırdadım ve "Sana çoktan güvendim di mi?" dedim.
O da kıkırdadı ve "Evet, bana çoktan güvendin." dedi.
"Benimle beraber boka batacaksın Jaeyun."
"Hiçbir zaman içinden çıkmadım ki."
Gözlerimi kapattım. Çok güzel kokuyordu.
En olmamam gereken kişiye aşık olmuş bacaklarında, kardeşimin başında uyuyordum. Daha doğrusu yoğun bakımın kapısında. Oysa saçlarımı sevmeye devam ediyordu. Bana bebeği gibi davranıyordu.
"Heeseung."
Niki'nin sesini duyduğumda kafamı ona çevirdim ve kalktım.
"Bu çocuğu niye hastaneye getirdin?"
"Çünk-"
"Ben istedim."
"Bu çocuğun istediğini mi yapıyorsun bir de?"
"Ne?"
"Heeseung bunları kardeşine ve babana yapan insanlar bunlar, sen nasıl bu kadar rahat olabiliyorsu-"
"Sen nasıl benim işime bu kadar karışabiliyorsun? İçerde yatan kişi benim kardeşim ve ölen kişi de benim babam Niki. Senin değil. Hem bu olayın Jaeyun'la alakalı olmadığını hepimiz biliyoruz. Aynı konuyu açıp açıp sıkma artık."
"Ben mi seni sıkıyorum?"
"Evet, evet sen beni sıkıyorsun. Ben zaten doğruyu biliyorum, ben senden çok biliyorum olanları. Niye gelip durmadan aynı şeyleri tekrar ediyorsun anlamıyorum. Zaten iyi bir durumda değilim niye bir de sen yapıyorsun böyle?"
"Sevgili yapacak kadar iyiymişssin demek ki."
"Ne?"
"Çok iyisin, o kadar iyisin ki sevgili yapıyorsun."
"Sevgilim değil."
"Her neyse gidiyorum ben." dedi ve arkasını dönüp ilerlemeye başladı. Arkasından ayaklandım ve hızlıca peşinden gittim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Him&I | Heejake
Fanfiction"Her bir ayrıntısı beynime işlemiş, dokunuşu vücuduma kazınmış ve dudaklarıysa beni hayata geri döndürmüş. Nasıl affedemem onu gülümsememin tek sebebi olurken?"
