Mingyu öğrendi her şeyi ve ben de öğrendim bilmem gerekenleri.
Mingyu'yu zorla da olsa uyuttu annem. Başından ayrılmıyordu. Ben küçükken hasta olsam bile umursamaz geçerdi.
Ona baktığımı fark ettiğinde bana döndü.
"Neye bakıyorsun?"
"Hiçbir şeye." dedim ve kafamı çevirdim. Güldü ve "Ne oldu Heeseung? İki hafta da her şeyin bozuldu senin bu boktan işin yüzünden değil mi?"
Kafamı eğdim. Ne kadar nefret etsem de ondan kelimeleri de bir o kadar doğruydu. Bu işi yapalı çok oldu ama asla bu kadar dibe batmadım.
"Ne olacak sandın? Seni sevenleri terk ettikten sonra senin sevdiklerin seni terketmeyecek miydi?"
"Ben mi terk ettim sizi? Siz mi beni seviyordunuz? Bırak şu masum tavırlarını."
"Baban seviyordu sen-"
"Ne sen ne babam. Beni bir kere evladınız olarak görmediniz. Size yaptıklarımın cezasını çektiğimi falan söylemeye kalkma. Ayrıca Mingyu olmasaydı ne babamla ne de seninle. İkinizle de bir kez bile iletişime geçmezdim."
"Hep böyleydin. Bu bencilliğin yüzünden görmedik belki seni kendi evladımız olarak."
"Neden bencilim bunu da düşündün mü hiç? Sen bana her zarar verdiğinde kendini haklı çıkardığın için. Dört yaşındaydım öldüresiye dayak yediğimde ve tek gerekli sebebin hasta olmamdı. Ben ne yaptım? Küçücüktü-"
Devam edemedim. Kafamı çevirdim ve derin bir nefes aldım.
"Keşke doğurmasaydın beni, ben olmasaydım hiçbiriniz bu durumda olmazdınız. Sen de babam da iyi olurdunuz. Ayrılmanızın sebebi de benmişim ya. Hayatının aşkıyla da evli kalmış olurdun başka erkeklerin altında olmak yerine."
"Sen ne diyosun-"
"Gerçekleri söylüyorum. Babamı aldatmadın mı sen? Adam seni seviyordu be."
"Hayırdır, baban saymadığın adamı savunasın mı tuttu?"
"Sana bir şey diyeyim mi? Babama en azından baba diyebiliyorum ama sana anne derken bile utanıyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Him&I | Heejake
Fanfiction"Her bir ayrıntısı beynime işlemiş, dokunuşu vücuduma kazınmış ve dudaklarıysa beni hayata geri döndürmüş. Nasıl affedemem onu gülümsememin tek sebebi olurken?"
