Moordvrouw: angst

Deel 3

Fenna liep het kantoor van Carla binnen. Ze liep door naar het bureau en zette een doos op het bureau. Zuchtend keek ze om zich heen. Het was een dag na de begravenis en niemand was echt in een blije stemming. Menno zou Carla's kantoor leegruimen maar hij was niet op komen dagen. Fenna had hem nadat hij weg was gelopen bij het graf ook niet meer gesproken of gezien. Ze was nog wel naar hem op zoek geweest maar hij leek wel van de aardbodem verdwenen. Ze had vanochtend met haar telefoon in haar handen gestaan maar had uiteindelijk toch niet gebeld. Ze wilde hem een beetje rust geven. Het was zijn allerbeste vriendin die hij nu kwijt was. Een vriendschap van 15 jaar! Die avond had Fenna liggen piekeren in bed. Ze had gedacht aan alle momenten dat Carla er voor haar was geweest, ze was een soort 2e moeder voor haar. Ze had nog gedacht aan de vrouw in het ziekenhuis bed. Zo kwetsbaar...maar dat ze dood ging?! Nee dat had niemand verwacht. Ze had ook gedacht aan het feit dat ze haar helemaal niet meer hebben gezien. Dat was toch vreemd. Een arts zegt dat ze volgens de behandelend arts is overleden, maar het lichaam is verdwenen? Wist deze arts het allemaal wel zo zeker? Ze had zich zelfs nog afgevraagd of Carla wel in de kist lag. Dat hadden ze ook niet gezien. Er was toch een beetje verdacht mee ongegaan. Ze sloeg de gedachtes weg. Nee dit was haar droom, haar hoop. Ze leefde in de harde werkelijkheid, de werkelijkheid waarin Carla was overleden aan het gevolg van een auto ongeluk en zij nu het kantoor moest gaan uitmesten. Ze haalde zichzelf weer terug naar aarde en opende de flappen van de kartonnen doos. Ze haalde het pennenbakje met pennen van het bureau en stopte het in de doos. Op het bureau lag niets bijzonders. Alleen wat papieren en verdwaalde pennen. Fenna hoefde alleen in de laatjes te kijken. Ze ging door haar knieën en opende de bovenste lade. Een map met raporten van het team. Fenna opende het. Ze zocht tussen de dossiers naar haar eigen. Toen ze hem gevonden had, Las ze hem door: Fenna is een vrouw die vaak volledig afgaat op haar instinkt, wat niet altijd goed is en waarmee ze tuurlijk wel eens mensen mee in gevar brengt maar ze weet ook precies wat ze wel en niet moet doen en dat maakt haar een goede politievrouw. Carla was dus wel positief over haar. Fenna glimlachtte bij het lezen van deze tekst. Ze liet het dossier liggen. Handig voor de nieuwe chef...bij deze gedachte voelde Fenna haar ogen branden. Ze wilde helemaal geen nieuwe chef. Ze hield zich sterk en opende de onderste la. Een la met persoonlijke spullen. Fenna haalde de inhoud eruit en begon de spullen in de doos te laden. Ze kwam bij een notitie boek. Ze opende het en bladerde er doorheen. Allerlei foo's van het haar en het team. Vrolijke foto's. Sommige waren groepsfoto's, anderen waren foto's van een paar mensen. Een foto van de mannen, een foto van Liselotte en Fenna. 1 foto was een foto van Menno en Carla. Menno had zijn armen om haar heen geslagen en hij keek lachend in de lens. Carla had haar handen op zijn polsen en keek lachend omhoog in zijn ogen. Fenna voelde hoe een traan over haar wang rolde. Ze stopte met opruimen. Ze kon het niet. nu nog niet...