Moordvrouw: angst

Deel 24

"Wat zeg je?!" Vroeg Evert. "ik heb Carla gezien" herhaalde Bram. "dat kan niet" zei Fenna geschrokken. "en toch is het zo, in Facking Groningen" "Groningen?" Vroeg Liselotte. "ja ik botste tegen d'r op" "hohoho, wat moest jij in Groningen?" Vroeg Evert. "ik moest wat hebben om jouw avondeten te maken" zei Bram. "wat moet zij in Groningen?" Was Fenna's vraag. "i don't know" zei Bram. "Maar ze is toch dood?" Vroeg Liselotte. "Ja inderdaad" sloot Evert zich bij haar aan. "ja dat dacht ik ook" zei Bram. "ze wist niet eens dat ze Carla was, Ze kende mij ook niet" Het bleef stil. "heb je je niet vergist?" Vroeg Fenna voorzichtig. "Nee" zei Bram beslist. "Ze was het echt, of er is een Groningse tweelingzus" "dat kan niet want ze heeft geen zussen" zei Liselotte droog terwijl ze verder ging met eten. "ik weet het niet hoor" zei Evert. "Het is echt zo" zei Bram fel. Het bleef stil en iedereen at zijn bord leeg. Nadat het laatste hapje in hun mond verdween bleven ze stil aan tafel zitten. Ineens stond Evert op. "ik ga maar eens" zei hij. "ik ook" zei Liselotte. "Moet ik nog helpen?" Vroeg Fenna. "nee hoor, ga maar lekker naar huis" zei Bram. Fenna knikte. Evert en Liselotte waren al snel vertrokken. Fenna pakte haar jas van de kapstok en stapte de frisse buitenlucht in. Ze sloot de deur en liep naar haar auto. "wacht!" Klonk de stem van Bram achter haar. Hij ging voor haar staan en keek haar een klein beetje wanhopig aan. "Jij gelooft het ook niet?" Fenna slikte. "ik weet het gewoon niet" zei ze eerlijk. Bram zuchtte. "fijne avond en thanks dat je langskwam" zei hij waarnaar hij weer naar binnen ging.

Menno liep het kantoor van Ria binnen. "draai maar weer om" zei ze zonder opkijken. "je weet niet eens wat ik wilde vragen" zei Menno. "Inderdaad en ik wil het ook niet weten" "Eh ik ben nog steeds beleidsadviseur en moet dus over bepaalde zaken mijn mening geven" "ja en die mening van je interesseert me niet" was Ria's korte argument. "en toch wil ik dat je luistert. Mijn gevoel over die vermoorde prostituanten is dat het een afrekening is, Er gaan nog meer slachtoffers vallen" "ja, en wat kan ik daarmee?!" Menno was met stomheid geslagen. Hij overlegde dit soort dingen altijd, dat was zijn werk. "nou; we kunnen een plan trekken om te voorkomen dat er meer slachtoffers vallen" probeerde Menno. "en wat had je in gedachten?" "We kunnen mensen bij die club zetten, die houden de boel in de gaten en..." "absurd idee!" Onderbrak Ria. "Wat?" "T'is niet mogelijk, ik ben dan mensen kwijt. ik wil afwachten" "dat lijkt me geen goed idee" probeerde Menno. Ria keek hem strak aan. "Oh vind je dat?" Vroeg ze. Menno slikte. "eh ja, als we nog meer slachtoffers kunnen voorkomen..." Ria stond op en boog zich naar hem toe. "We doen het op mijn manier en als jou dat niet bevalt kan je maar beter weer verdwijnen" zei Ria fel. Menno deed een stap achteruit. Ria schrok hem af, Hij was dit totaal niet gewend. "eh oké, wat jij wil" zei hij. "goed" zei Ria en ze ging weer op haar stoel zitten. "mogen we dan misschien naar die club voor ondervragingen?" Vroeg Menno snel. "wat jij wil" zei Ria die weer verzonken zat in haar sudoku. "eh oké" zei Menno. Het bleef stil, Menno wist niet wat te doen. "je kan gaan" zei Ria. "eh ja tuurlijk" zei Menno en hij maakte dat hij wegkwam.