Moordvrouw: angst

Deel 34

"Door lopen!" Riep Ria. Carla voelde het wapen van Ria in haar rug prikken. Haar handen zaten op haar rug gebonden. Voor haar liepen Van Santen en Ferdinand, Achter haar Ria en Angelique. Angelique hield het mes vast. Carla zag een wapen in Ferdinand's zak zitten. Van van Santen wist ze niet of hij ook bewapend was maar ze vreeste het ergste. Wat ze met haar van plan waren? Dat wist ze niet. Ze gingen door de achterdeur naar buiten. Op blote voeten liep ze door de sneeuw. Het begon weer te sneeuwen. Ze liepen naar een houten hut achter de villa. Van Santen hield de deur open zodat zij er doorheen konden waarna hij hem ook weer sloot. Ferdinand draaide zich om. Angelique en Ria trokken hun wapens en kwamen op Carla aflopen. Carla liep angstig naar achteren tot ze tegen de muur botste waardoor ze niet verder kon. Ferdinand en Van Santen gingen ieder aan een kant van de dames staan. Van Santen grijnsde en pakte Carla bij haar kin. "kijk eens!" Hij liet haar los. "Ken je de term: ontweien? Nee? Nou dan laten we je hem toch zien" Angelique zette het mes op Carla's kin en gleed langzaam door naar haar buik. Carla haperde toen ze de punt zachtjes in haar buik voelde prikken. Ergens in Angelique's ogen was een soort wanhoop af te lezen. Alsof ze niet wist of ze het wel moest doen. "Waar wacht je nog op?" Riep Ferdinand. Angelique duwde nog een keer de punt zachtjes in Carla's buik. Plotseling draaide ze zich om en stak het mes in het been van Ferdinand. Ferdinand viel kermend van de pijn op de grond. Zo snel als ze kon maakte ze Carla's handen los. "vlucht!! Ren het bos in en vertrouw niemand!!" Carla knikte en rende weg. Ria die samen met van Santen bij Ferdinand geknield zat, kwam overeind, trok haar wapen en begon in het wilde weg te schieten. Carla kon de kogels ontwijken en rende de hut uit. Ze hoorde Angelique schreeuwen, Ria had haar geraakt. Carla wilde omkeren maar deed het niet. Ze rende weg. Weg van Ferdinand, Ria en Van Santen, weg van de hut - het bos in.

Fenna en Menno liepen om de villa heen, gevolgd door Bram en Evert. Toen ze de schoten hoorden begonnen ze te rennen. Ineens zag Fenna Carla rennen. "CARLA!!" Gilde ze. Carla keek even om maar rende weg het bos in. Menno bedacht zich geen moment en ging achter Carla aan. Fenna, Bram en Evert trokken hun wapen en stormden de hut in. Ria stond nog met haar wapen en hield het op het drietal gericht. "LAAT DAT FACKING WAPEN VALLEN!" Riep Bram. Ria negeerde en ging met haar wapen van links naar rechts en weer terug. Fenna had er genoeg van en schoot Ria in haar been. Gillend viel ze op de grond zodat Fenna haar kon overmeesteren. Evert boog zich over Ferdinand terwijl Bram van Santen hardhandig op de grond duwde. "bel een AT en een ambulance, ik ga achter Carla aan" zei Fenna en ze rende de hut uit. Ze rende in de richtig waar Carla en Menno in waren verdwenen. Ze wurmde zich tussen de prikkelbosjes door. Onderweg struikelde ze over haar eigen voeten waardoor ze in de sneeuw viel. Ze veegde de sneeuw van zich af en rende door. Onderweg kwam ze bloed tegen. Ze vroeg zich af of het van Menno of Carla was. Ze keek om zich heen. Ze was een klein beetje verdwaald. Ze besloot het bloed te volgen in de hoop Menno en Carla te vinden..

Omdat ik zin had om een extra hoofstuk te plaatsen❤️